45
Amma yaxşı olardı ki, onlar yeni sifarişli anti-Azərbaycan qətnamələri
hazırlamağa başlamazdan əvvəl tam informasiya əldə etsinlər. Biz
avropalı həkimlərin L.Yunusun səhhətinin sabit və qənaətbəxş olması
barədə bəyanatlarını nəzərdə tuturuq. İstisna edilmir ki, avropalı
deputatların erməni lobbisinin və digər anti-Azərbaycan dairələrin
maraqlarını irəli çəkməyə həddən artıq aludə olması onları qayğısına
qaldıqları insanın fiziki vəziyyəti ilə maraqlanmaq imkanından
məhrum edib.
Üçüncüsü, Aİ-nin növbəti “narahatlığı” onunla bağlı idi ki, guya
hakimiyyət orqanları yerli QHT-ləri Azərbaycanın milli qanunlarına
müvafiq qaydada “işləməyə məcbur edirlər”. Bu halda həmin QHT-
lərin fəaliyyət növü barədə yerli ictimaiyyətə məlumat verməsi,
maliyyə hesabatını vaxtında təqdim etməsi, qüvvədə olan
qanunvericilikdə nəzərdə tutulan prosedurlara və normativ qaydalara
riayət edilməsi, sən demə, özünüifadə azadlığının pozulması hesab
edilə bilərmiş. Belə çıxır ki, Avropa Parlamentinin deputatları qəti
əmindirlər ki, dünyada qüvvədə olan bircə qanunvericilik var – Avropa
qanunvericiliyi.
Belə çıxır ki, Avropa İttifaqının Azərbaycanın qeyri-hökumət
strukturlarına ayırdığı qrantlar, onların mənimsənilməsi prinsipləri və
qaydaları, göründüyü kimi, Aİ-nin qüvvədə olan qanunvericiliyinin
normalarına və müddəalarına əsasən nəzarət edilə bilər. Lakin əgər Aİ
xoşməramlı proqramların, özü də Azərbaycan dövlətinin mənafeyi
naminə reallaşdırılması üçün maliyyə resursları göndərirsə ayrılan
vəsaitlərin taleyi barədə bu cür canfəşanlıqla narahat olmağa
dəyərmi? Ümumiyyətlə, suveren dövlətin fiskal orqanlarının
təmizliyinə şübhə etmək nə dərəcədə düzgündür? Bu, heç də adi sual
deyil.
46
Dördüncüsü, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ilə əlaqədar
icmalararası əlaqələr məsələlərinə görə Aİ-nin narahatlıq keçirməsi
maraqlıdır. Qətnamədə Avropa Məhkəməsinin “Sarkisyan
Azərbaycana qarşı” işi üzrə 2015-ci il 16 iyun tarixli qərarına
istinadən erməni və Azərbaycan ictimaiyyətinin görüşlərinə maneə
törədilməsinə son qoymaq tələb edilir. Lakin Azərbaycan Dağlıq
Qarabağ münaqişəsinin həllində ictimai diplomatiyanın vacibliyinə
həmişə tərəfdar olub. Hərçənd, bizim fikrimizcə, bu mexanizmlər
yalnız Azərbaycanın işğal edilmiş əraziləri azad olunandan sonra
səmərəli ola bilər. Təcavüzkar pislənməyincə, hərbi kontingentin
bizim ərazimizdən çıxarılması məsələsini qəbul etməyincə xalq
diplomatiyası vəziyyətdə dönüş yarada və məcburi köçkünləri Dağlıq
Qarabağdakı evlərinə qaytara bilməz.
Üstəlik, avropalı deputatlar həmin qətnamədə Avropa
Məhkəməsinin “Sarkisyan Azərbaycana qarşı” işi üzrə qərarını
xatırladıb, lakin nədənsə analoji “Çıraqovun işi”ni unudublar. Halbuki
bu iş üzrə qərar elə həmin gün qəbul edilib və bu qərarda
Azərbaycan ərazilərinin Ermənistan tərəfindən işğal edilməsi faktı bir
daha etiraf olunur. Biz bir qədər sonra bu işlərin təhlili üzərində
ətraflı dayanacağıq. Hələlik isə vurğulamaq istərdik ki, Aİ-nin yayğın
standartlar siyasətinə dair nümunələrin sayı (məhkəmənin onlara sərf
edən qərarları xatırlanır, sərf etməyən qərarlar isə yeşiyin küncünə
atılır) həndəsi silsilə üzrə artır.
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin qeyd etdiyi kimi, Avropa
Parlamentinin bu cür qərəzli qətnamələri bizim üçün yalnız kağız
parçasıdır. Onlar Azərbaycanın müstəqil siyasi kursuna təsir edə
bilməz. Bizim prioritetimiz sağlam əməkdaşlıqda həqiqətən marağı
olan ayrı-ayrı Aİ ölkələri ilə strateji münasibətlər yaratmaqdır.
47
Azərbaycanla diktat metodu ilə, güc mövqeyindən danışmaq cəhdləri
heç vaxt uğur qazanmayacaq. Bu cür siyasət yalnız Aİ ilə
Azərbaycanın əməkdaşlıq sahələrinin daralmasına gətirib çıxara bilər.
Milli Məclisin Avronest (Şərq Tərəfdaşlığı) çərçivəsində əməkdaşlığı
dayandırmaq haqqında qərarı buna əyani nümunə oldu. Brüssel
siyasətçiləri buna nail oldular ki, 2015-ci il sentyabrın 14-15-nə
təyin edilmiş strateji tərəfdaşlıq haqqında müqavilə bağlanmasına
dair danışıqlar Azərbaycan tərəfindən dayandırıldı.
Ümumiyyətlə, bu gün Avropa Parlamentini ayrıca götürülmüş bir
ölkəyə dair fantom müzakirələr və dinləmələr təşkil edən idarə kimi
səciyyələndirmək olar. Aİ-nin siyasətinin lobbi maraqlarına xidmət
etməyə nə dərəcədə qurşandığını göstərən daha bir neçə nümunəni
nəzərdən keçirək.
2015-ci il iyunun 3-də Avropa Parlamentində “Münaqişələr və
təyini-müqəddərat hüququ” məsələsinə dair müzakirələr aparılıb.
Burada əsasən Dağlıq Qarabağ münaqişəsi müzakirə edilib. Tədbir
üzdəniraq “Aİ-Ermənistan dostluq qrupu” tərəfindən təşkil olunub.
Lakin əsas məsələ bu deyil. Əsas məsələ odur ki, həmin tədbirdə
Azərbaycandan heç kəs iştirak etməyib. Avropa Parlamentinin
üzvlərinə tamdəyərli və qərəzsiz vasitəçiliklə bağlı tələblərin və
münaqişələrin tənzimlənməsinin əlifbasını xatırlatmaq istərdik.
Münaqişəli vəziyyətin obyektiv təhlil edilməsi üçün münaqişə
tərəflərinin hamısının mövqelərinin öyrənilməsi zəruridir. Yəni, belə
bir tədbirə heç olmasa minimal obyektivlik görkəmi vermək üçün
Avropa Parlamenti (hətta formallıq xatirinə də olsa) Azərbaycanın heç
olmasa bir nümayəndəsini dəvət etməli və onun çıxış etməsinə imkan
verməli idi. Belə çıxır ki, bu cür tədbirlər qabaqcadan təşkil olunub və
məkrli lobbi dairələrinin maraqlarına xidmət edir.
Dostları ilə paylaş: |