Rasim gəNZƏLİ qizil türkləRDƏN
Yüklə 9,47 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TANRININ YAR BƏXŞİŞİ
- Burada tarixə bir baxış
65 TANRININ YAR BƏXŞİŞİ Deyirlər, hər kəs doğulandan bu dünyada yarısını axtarır. Yarımçıq olan insan yarısını tapmayanda bütöv olmur, tamamlanmır, beləcə, çöllərdə dəli-divanə kimi dolaşıb, ömrünü yarımçıq başa vurur. Ona görə hər insanın tale payına bir yar qisməti yazılır. Elçinin də taleyinə Afəti yazmışdı Tanrı. Elə bir qismət ki... Afətin xalası Elçingilin ailəsinə çox yaxın idi. Tez-tez onlara baş çəkir, maraqlanır, uğurlarına sevinir, kədərlərini öz kədəri bilirdi. Elçinə o qədər xoş münasibəti var idi ki, bu qadının. Öz doğma xalasi qədər, bibisi qədər... Elçinin uğurlarına çox sevinərdi. Gedib bu uğurlar haqqında bacısına, yaxınlarına danışardı. Ən çox da bacısı qızı Afətin yanında ondan söhbət açmağı xoşlayardı. -Bilirsən, nə dərrakəli oğlandı bu Elçin? Afət susub, xalasının üzünə baxardı. -Məktəbi qızıl medalla bitirib. Qız yenə onun üz-gözünü süzərdi. -Ali məktəbi də qırmızı diplomla bitirib. Qız bu dəfə astaca başını bulayardı. Bununla xalasına çatdırmaq istəyirdi ki, ay xala, bunları çox demisən, az qala, o Elçin deyilən oğlan kimdirsə tərcümeyi-halını mənə əzbərlətmisən. Afətin qımışmağından nə demək istədiyini, ancaq deyə bilmədiyini anlayırdı xalası. Amma yenə də dediyini deyir, dayanmadan o, oğlanın bacarığından danışırdı. 66 -Tələbə vaxtı bir elmi ixtiranın müəllifi olub. Fikir verirsən, qızım, tələbə vaxtı?! Hər oğulun işi deyil bu... Qız içində gülümsəyirdi. -Heç üç il, beş il çəkməz alim olar bu oğlan. Axırda Afət dözə bilmədi: -Xala, o qonşunuzun oğlunu mənim yanımda niyə tərifləyirsən? Xala ürəyində olanı gizlətmədi. -Çox istəyərəm belə kürəkənimiz olsun. Onda Afət ürəkdən gülmüşdü. Bu gülməyinin bir səbəbi də başqaydı. Artıq o, Elçini tanıyırdı. Hətta məqam tapıb bir-iki dəfə görüşmüşdülər də. Afət əslən Laçın rayonundan olsa da, Ağdamın bir başqa kəndində yaşayırdı. Hərdən xalasıgilə gəlirdi. Və bir kərə xalasıgilə gələndə xalasının çox təriflədiyi o, oğlanı görmüşdü. Bəzən eşqlər bir baxışdan yaranır. Bu da Tanrının bir möcüzəsi. Onların da bir-birinə sevgisi elə ilk baxışdan yaranmışdı... ... Elçin o zaman Gəncə Pedaqoji İnstitutunda müəllim işləyirdi və evlərinə bir-iki günlük istirahətə də bir gənc müəllim kimi getmişdi. Elə bil, onun taleyində Gəncə ilə bir bağlılıq vardı: Hara getsəm, harda olsam, Məmləkətdən uzaqda bir Gəncə sevdası yaşayır içimdə- qatarda, gəmidə, uçaqda. Hara getsəm qədim Gəncəyə dönürəm yenə, 67 Gəncənin çinarları yaşıl yarpaq dodaqlarıyla gülüm, sənin adını pıçıldayır mənı. Onu görməyi çox arzulayırdı. Və o qismət bu günəymiş. Təsadüfən qız qarşısına çıxdı. Tanıdı onu. İki-üç il bundan qabaq gördüyü qız idi. Çox dəyişməmişdi. Hələ bir quş səsi qonmayıb təzəcə şeh düşmüş ləçəklərə. Xarıbülbül gülümsəyir arzulara, ümidlərə, diləklərə, bu anda bir şeir yazmaq istədim, bir şeir sənə... Elə o gün o şeiri pıçıldadı ona. İlk sevgi şeirini. Sonra ülkər baxışlarla baxışıb o baxışların səssiz pıçıltısında əhdi- peyman bağladılar. Ancaq hələlik bir müddət bu məhəbbəti gizli saxlamağa qərar verdilər... Xalası Elçini tərifləyəndə ona görə içindən gülümsəyirdi Afət... Elçinin anası Afəti tərifləyəndə, beləcə, Elçinin də içindən bir gülümsəmək keçmişdi... Çox gizli saxlaya bilmədilər bu eşqi. Elçi getdilər... *** Keçən əsrin səksəninci illərinin sonu yaxınlaşırdı. Ermənilər yenə də əfi ilan kimi baş qaldırıb, Azərbaycan dalı məmləkəti sancmağa hazırlaşırdılar. Məsələlər günü-gündən qəlizləşirdi. Elçin gənc və ağıllı bir adam kimi bu hadisələrin sonluğunun hansı nəticələr verəcəyi narahatlığı ilə gecələri 68 yatağına girir, elə bu narahatlıqla da səhərlərini açırdı. Hələ çox gənc olsa da, erməni xislətinin nə olduğunu anlayırdı. Bir də onu anlayırdı ki, arxalı köpək qurd basar. Ermənilərin arxasında rusların, elə başqa xristian dövlətlərinin də dayandığını bilirdi. Ruslar Moskvada yaxşı vəzifələrin bir hissəsini ermənilərə vermişdilər. Burada tarixə bir baxış: Sovetin yarandığı vaxtlardan belə olmuşdu: ermənilər rus qardaşlarının yanında quyruq bulaya-bulaya əsas vəzifə halqalarının bir hissəsini ələ keçirmişdilər. Stalin dövründə onun yanında dolaşan Mikoyanın vasitəsi ilə türklərə qarşı çox qara planlar hazırlanırdı. Bu planın içində sonralar Qarabağı Azərbaycandan qoparmaq, Ermənistana birləşdirmək niyyəti də var idi. İştah diş altındadır, deyiblər. Əvvəl qədim oğuz yurdu olan İrəvanı min fitnə-fellə əlimizdən aldılar. Sonra Göyçə mahalı, Vedibasar, Zəngəzur... İndi də Qarabağ. Ermənilər bilirdilər ki, onların qara niyyətlərini ruslar müdafiə edəcək, alqışlayacaq, dünya birliyi də kormuş, karmış kimi bu işğala biganə yanaşacaq. Hər zaman dünyada ikili standartlar olub və bu gün də var. Ən dəhşətlisi odur ki, bu ikili standartlar burulğanında hər zaman müsəlmanlar, ən çox da türklər əziyyət çəkiblər. Görəsən niyə belə olub? Bəlkə müsəlmanın daha çox fanatizmə yuvarlanması, az oxuması, elmdən daha çox yuxuya, ehtimala, nağıl və əfsanələrə inanması onun bu faciələrə düşməsinin əsas səbəbi kimi görünməlidir? Ola bilər. Lakin başqa bir səbəb də var. Türkün çox qədimlərdən gələn möhtəşəm keçmişi başqa xalqların yaddaşından silinməmişdi. Onlar hər zaman türklərə qorxulu röya kimi baxırdılar. Və o röyadan qurtulmaq üçün türklərə müxtəlif tələlər qururdular. Hərdən o tələni çox ustalıqla işləyib, türkü türkə qarşı qoyurdular... İndi də çox böyük və hiyləgər bir Yüklə 9,47 Mb. Dostları ilə paylaş:
|