97
fəlsəfəni, tarixi, təbabəti, astronomiyanı, məntiqi, ilahiyyatı öyrənmək üçün buraya
6-7 min tələbə gəlirdi.
dastakert
- Sasanilər dövlətində şərti torpaq mülkiyyəti.
dastan
- şifahi xalq yaradıcılığı, nağıl, qəhrəmanlıq eposu forması.
daş dövrü
(əsri) - ağac və sümük alətlərlə yanaşı, insanların əsas əmək
alətlərini daşdan düzəltdikləri ən qədim tarixi dövr. Burada "dövr", "əsr" sözü
şərtidir, belə ki, daş dövrü bacarıqlı insanın meydana gəlməsi
ilə (iki milyon ildən çox əvvəl) başlamış və metal dövrünün
(yeddi min il əvvəl) başlanmasınadək - yəni iki milyon ilədək
davam etmişdir. Hələ bir neçə on il əvvəl öz inkişaflarında
geri qalmış bir sıra qəbilələr daş dövrünə yaxın mərhələdə
yaşayırdılar. Daş dövrü üç əsas mərhələyə (dövrə) - paleolit, mezolit və neolitə
bölünür. Daş dövrü eneolitlə əvəz olunmuşdur.
daş heykəllər
– qədimlərdə əhəngdaşı, qumdaşı və daha bərk daşlardan 1 -
4 m hündürlüyündə yonulmuş və Monqolustan və Altaylardan tutmuş Dnestrədək
çöllərdə qoyulmuş daş heykəllər. Sibirdə tunc dövrünə aid heykəllər məlumdur.
Daş heykəllər haqqında ən qədim yazılı mənbələr Orxon-Yenisey qədim türk
mətnləri (V - VIII əsrlər) hesab olunur. Daş heykəllərin bir qismi qadın heykəlidir.
Görünür ki, daş heykəllərin qoyulması ululara etiqadla bağlıdır.
daşnak
- "Daşnaksütyun " partiyasının üzvü.
"Daşnaksütyun"
(erm. "İttifaq") - 1890-cı ildə Osmanlı imperiyasında
yaradılmış erməni millətçi partiyası. Minimum proqramı. Avropa dövlətlərinin
yardımı ilə Osmanlı imperiyası tərkibində Ermənistan üçün muxtariyyətə nail
olmaq; maksimum proqramı - Aralıq dənizi ilə Qara dəniz arasında "Böyük
Ermənistan" adlanan dövlət yaratmaq. XX əsrin əvvəllərində erməni yazıçısı,
şovinist Artsruni Rusiya imperiyasının Cənubi Qafqaz torpaqlarında Ermənistan
muxtariyyəti yaratmaq ideyasını irəli sürmüşdür. 1904-cü ildə "Böyük Ermənistan"
yaradılması planına Cənubi Qafqaz ərazisi də əlavə edildi. Bu dövrdə Cənubi
Qafqazın 54 qəzasından yalnız 5-də, əsasən İran və Türkiyədən köçürülmüş erməni
əhalisi üstünlük təşkil edirdi. Ermənilərin kompakt yaşadığı ərazini genişləndirmək
məqsədi ilə "Daşnaksütyun" partiyası hədə və milli qırğın yolu ilə azərbaycanlı
əhalini öz yerlərini tərk edib getməyə vadar etməyi qarşısına məqsəd qoydu. Bu
ideyanın həyata keçirilməsi üçün daşnaklar çar hökumətinin yardımına ümid
bəsləyirdilər. 1905 - 1907-ci illər birinci Rusiya burjua inqilabı
dövründə daşnaklar
çar hökumətinin etinasızlığı, bəzən də birbaşa yardımı ilə Cənubi Qafqazın
müxtəlif şəhər və kəndlərində azərbaycanlıların qırğınma başladılar. İran, Türkiyə
və Gürcüstandan silahlı erməni könüllü dəstələri daşnakların yardımına gəlirdilər.
Azərbaycanlı əhalinin qətliamında çar ordusunda qulluq edən erməni əsgər və
zabitləri fəal iştirak edirdilər. 1905-ci il fevralın 6 - 10-da daşnaklar Bakıda, 1905-
ci il mayın əvvəllərində Naxçıvanda, həmin il mayın axırlarında İrəvanda,
avqustun 16 - 23-də Şuşada azərbaycanlıların qırğınını təşkil etdilər. Daşnaklar
98
1906-cı ilin iyununda Şuşada yerləşən rus qoşunlarının yardımı ilə oradakı
azərbaycanlıları qırmağa başladılar. Daşnaklar Azərbaycan kəndlərinə də basqın
edirdilər. Azərbaycanlılar hər yerdə daşnaklara layiqli müqavimət göstərirdilər.
Qaçaq dəstələri də dasnaklara qarşı vuruşurdular. Birinci Dünya savaşı başla-yanda
müharibənin qələbə ilə başa çatma-sından sonra "Böyük Ermənistan"
yaradılmasında Rusiya və digər Antanta ölkələrindəki himayədarlarının yardımına
ümid bəsləyən "Daşnaksütyun" partiyası çar ordusunun qələbəsi istəyi ilə çıxış
etdi. "Daşnaksütyun' partiyası "Erməni milli şurası" və Bakı Soveti ilə birlikdə
Bakıda 1918-ci il mart qırğınında fəal iştirak etmişdir.
Şəhərin azərbaycanlı məhəllələrinə basqın edən erməni
döyüşçüləri dinc sakinləri vəhşiliklə öldürür, müsəlman
ictimai binalarını və mədəniyyət ocaqlarını yandırırdılar.
1918-ci il aprelin əvvəllərindən sentyabradək daşnaklar
Şamaxı, Quba, Xaçmaz, Lənkəran, Hacıqabul, Salyan,
Göyçay və Kürdəmirdə qırğınlar törətmişdilər. Baksovetdə, səmalar ingilisləri
Bakıya dəvət etmiş "Sentrokaspi Diktaturası" hökumətində "Daşnaksütyun"
partiyasının nümayəndələri çoxluq təşkil edirdilər. 1918-ci ilin mayı - 1920-ci ilin
noyabrında "Daşnaksütyun" ennənilərin Ararat Respublikasında hakim partiya
olmuşdur.
Erməni
respublikasının
hökuməti
Azərbaycan
Demokratik
Respublikasından xahiş etmişdi ki, İrəvanı özlərinə paytaxt etmək üçün onlara
versin. Azərbaycanın Müvəqqəti Milli Şurası İrəvanı ermənilərə bir şərtlə verməyə
razı oldu ki, onlar Qarabağın dağlıq hissəsinə olan iddialarından birdəfəlik əl
çəksinlər. Lakin İrəvanı aldıqdan sonra daşnak hökuməti Zəngəzur, Naxçıvan və
Dağlıq Qarabağı tutmağı qarşısına məqsəd qoydu. 1918-ci ilin yayında silahlı
quldurlara başçılıq edən Andranik Zəngəzur və Naxçıvanın dinc azərbaycanlı
əhalisini kütləvi surətdə qırmağa başladı. Azərbaycan Demokratik Respublikası
hökuməti buna cavab olaraq Xosrov bəy Sultanovun başçılığı ilə Qarabağ general-
qubernatorluğunu yaratdı və Qarabağ, Zəngəzur və Naxçıvanda Azərbaycan
Demokratik Respublikasının suverenliyini bərpa edə bildi. Daşnak hökuməti
"Böyük Ermənistan"ın yaradılması haqqında ideyanı həyata keçirməyə səy göstərdi
və Antanta ölkələrinin yardımı ilə diplomatik yollarla Türkiyənin bir sıra
vilayətlərinə, Gürcüstanın bir hissəsinə və Azərbaycanın xeyli hissəsinə (Zəngəzur,
Naxçıvan və Dağlıq Qarabağ) iddialarla çıxış etdi. 1920-ci ildə Azərbaycan SSR-in
ağır vəziyyətindən istifadə edən erməni daşnak hökuməti Zəngəzura erməni ordusu
göndərdi və bura talan edildikdən sonra ermənilər Naxçıvana soxuldular. Buna
cavab olaraq türk ordusu Naxçıvanı öz nəzarəti altına götürdü. Yalnız bundan
sonra Qırmızı Ordu 1920-ci il iyulun 6-da Gorusu tutaraq erməni ordusunun
Zəngəzurun digər hissələrinə gələn yollarının qarşısını aldı. 1920-ci il iyulun
sonları - avqustun əvvəllərində ermənilər Şəmkir və Qazax qəzalarının ərazilərinə
soxuldular, eləcə də maneəsiz olaraq Zəngəzuru işğal etdilər. Eyni zamanda,
Qarabağ qəzalarında erməni-daşnak qiyamları baş verdi. Ermənilərin zəbt etdikləri