40
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Çömçaxatun pay is tar,
Dolu-dolu çay istar.
Quzusu bol çobanlar,
Paniri lay-lay istar, ma-a-a.
Çömçaxatun duz istar,
ÇiçaK dolu düz istar.
Havaları buluddu,
Bol yağışlı yaz is tar, ma-a-a.
Duman
Duman, qaç, qaç, qaç,
Pardani aç, aç, aç,
Sa ni qayadan asarlar,
Buduna damğa basarlar.
Yağış çağırmaq
(Güney Azarbaycan variantı)
Çömçaxatun na istar?
Şırhaşır yağış istar.
ali-qolu xamırda,
Birça qaşıq su is tar.
Çax daşı, çaxmaq daşı,
Yandı ürayimin başı .
Allah bir yağış göndar,
Göyartsin dağı, daşı .
Ala dağın buludu ,
Yetimlarin umudu.
Allah, bir yağış göndar
Arpa-buğda qurudu.
Günaşi çağırmaq
Gün çıx , çıx , çıx,
Kahar atı min çıx .
Oğlun qayadan uçdu,
Qızın tandira düşdü .
Keçal qızı qoy evda
Saçlı qızı götür çıx .
Mövsüm marasim na�malari
Gün getdi su içmaya,
Qırmızı don biçmaya,
Gün özünü yetiracaK
Qarı tez götüracaR
Keçal qızı aparacaq
Saçlı qızı gatiracaK .
Gün getdi dağ başına,
Örtüb duvağ başına.
Könl ü şamama istayan
Dolansın tağ başına .
Gün çıx!
Biran biran,
İKan İKan ,
Qamza başı,
Qara tiKan.
avval altı,
Saymadığım ,
Doğrucuğum,
Baharcığım,
Gün çıx!
Güdü-güdü
Güdü-güdü ha, güdü-güdü!
Güdü-güdünü gördünüzmü?
Güdüya salarn verdiniz mi?
Güdü burdan ötanda
Qırmızı günü gördünüzmü?
Güdü palçığa batmışdı,
Qarmaladım götürdüm .
Qızıl qaya dibindan
Qırmızı gün götürdüm .
Qara toyuq qanadı,
Kim vurdu, Kim sanadı?
Göycaliya getmişdim
İ t baldırım daladı .
4 1
42
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Yağ verin yağlamağa,
Bal verin ballamağa
Veranin oğlu olsun,
Vermayanin qızı olsun.
Bir gözü da Kor olsun.
Tandira düşsün,
Qırmızı bişsin!
Qodu-qodu
Qodu-qodunu gördünmü?
Qoduya salarn verdinmi?
Qod u burdan ötanda
Qırmızı gün gördünmü?
Yağ verin yağlamağa,
Bal verin ballamağa,
Qodu gülmaK istayir,
Qoymayın ağlamağa.
Qoduya qaymaq garaK ,
Qablara yaymaq garaK ,
Qodu gün çıxarmasa,
Gözlarin oymaq garaK .
Yağ verin yağlamağa,
Bal verin ballamağa,
Qodu gülmaK istayir,
Qoymayın ağlamağa.
Getmişdim Göyçaliya,
Yoldaşnın endi çaliya,
Baldırın it daladı,
HönKür-hönKür ağladı.
Yağ veran yağlamağa,
Bal verin ballamağa,
Qodu gülmaK istayir,
Qoymayın ağlamağa.
Mövsüm marasim nağmalari
Araola dağın bahsi
Aran deyar:
Yaylaq, çox da saxlama,
Göndar galsin, ağır ellar manimdi .
Yerin göbayiyam, dizin dirayi,
Mali-mülKi Süleymanlar manimdi .
Yaylaq deyar:
Çıxma dindan-imandan,
Süsandan , sünbüldan, ham da gülşandan,
HaKimliK, loğmanlıq qalıbdı mandan,
Hazaran dardlara darman manimdi .
Dağ deyar:
Yazın avvalindan suların qızar,
Qızdırma uşağı n ürayin üz ar,
Gözall ar, mahbublar sinamda gazar,
Xırda-xırda aşan yollar mandadi.
Aran deyar:
Süsanli, sünbüllü, güllü bağlarım,
Şan içinda şöla çaKir yağlarım,
BostandaKI ala-hazaK tağlarım,
Qarpız , xiyar, dürlü nubar mandadi.
Dağ deyar:
Safalı yaylağam başdan-binadan,
Sinamda bitibdi çox güli-xandan
Mandan dars alıbdı neça min loğman,
Dürlü-dürlü gözal hallar mandadi.
Aran deyar:
Mana hasrat çaKar buzlu qayalar,
Sandan dad el ayan mandan hay alar,
Baş-başa çatılı sarı qayalar,
Xırmanda çevrHan vallar m andadi.
Dağ deyar:
İstaram Kütah edim bahsimi,
Sana baxıb ötürmaram KÖKsümü,
Dostum , hamdamimdi yazın möhsümü,
Şux sanarnlar, i nca bellar mandadi.
43
44
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Aranla yayiağın bahsi
Aran deyar:
Yaylaq, çox da saxlama,
Göndar galsin, ağır ellar manimdi.
Yerin göbayiyam, dizin dirayi,
Mali-mülKi Süleymanlar manimdi.
Yaylaq deyar:
Çıxma dindan, imandan,
Şüşandan, sünbüldan, har gülşandan,
HaKimliK, loğmanlıq, qalıbdı mandan,
Hazaran dardlara darman manimdi.
Aran deyar:
Bağça manim , bar manim,
Geca-gündüz qulluq edar bağbanım,
GeymaK üçün yaşı manim, ay manim,
Süsan-sünbül gülüstanlar manimdi.
Yaylaq deyar:
Manarn çeşmalar başı,
Axar, heç qurumaz dirlarnin yaşı,
Palanglar yatağı, ovçu sirdaşı,
KöKsü ala qarlı dağlar manimdi.
Aran deyar:
Qaldım dağ arasında,
Pilta taK qurudum yağ arasında,
Qıvrım, qıvrım olmuş tağ arasında,
Tutma, ala qarpız , tağlar manimdi.
Yaylaq deyar:
Manarn xalqın göyçayi,
Manda yatar aranların qaçağı,
Lala, çaman, dürlü-dürlü çiçayi,
PataRda Kasilan, ballar manimdi.
Aran deyar:
Manda bul u nar maya,
İnsini, cinsini yetirram vaya,
Payızın faslinda qurular taya
Xırmanda çevrilan vallar manimdi.
Dostları ilə paylaş: |