129
duke iu trembur Italisë dhe politikës së saj. Politika austriake favorizonte çështjen shqiptare dhe ndihmonte
në ngritjen lart të ndërgjegjes kombëtare. Kjo politikë dashamirëse ndaj çështjes shqiptare bëri që patriotët
shqiptarë t`i afroheshin Austrisë, e cila ndimonte në hapjen e shkollave në gjuhën shqipe dhe favorizoi klerin
katolik. Nuk ndoqi thjesht një politikë fetaro–kulturore, por një politikë më të zgjeruar në përkrahje të
çështjes kombëtare shqiptare. Të njëjtën politikë dashamirëse ndaj çështjes shqiptare ndoqi edhe Italia, por u
kuptua shumë shpejt se pas këtij interesimi fshihej një objektiv që shkonte më tej autonomisë. Politika
italiane u shfaq qartë në faktin se nuk e shihte Adriatikun si një det italian dhe shqiptar, por si një det italian.
Altaldaçi shprehte dëshirën e shumë italianëve siç pohonte Viskonti–Venosta: ―
Il mare Adriatico dev’essere
mare italiano”.
561
Kjo thënie e Viskonti-Venostas nxjerr në pah synimet ekspansioniste të politikës italiane
ndaj Shqipërisë. Demaskimi i kësaj politike nga pala shqiptare bëri që Shqipëria t‘i kthente sytë nga Austria,
të cilën e shihnin si përkrahëse të interesave kombëtare shqiptare. Pavarësisht mendimeve pro e kundra ndaj
qëndrimeve austriake dhe italiane, në Shqipëri atdhetarët shqiptarë forcuan lëvizjen kombëtare dhe asnjëherë
nuk u pajtuan me ato synimet. Ndërkaq, edhe lëvizja kombëtare shqiptare ishte forcuar më tepër, duke u
përpjekur në të gjitha format për forcimin e ndërgjegjes kombëtare. Kjo dukej në krijimin e një numri të
madh të shoqërive, gazetave, revistave shqiptare, të cilat luanin rol të rëndësishëm në ndërgjegjësimin e
shqiptarëve për t`u shkëputur nga Perandoria Osmane
. Lëvizja kombëtare shqiptare luftoi në të gjitha
mënyrat për të siguruar lirinë e mëmëdheut dhe, njëkohësisht, bëri të njohur në arenën ndërkombëtare
çështjen shqiptare.
5.2 Komitetet dhe shoqëritë politike shqiptaro-italiane në vitet 1897-1907
Arbëreshët, krahas aktiviteteve
letrare dhe politike, kontribuan në favor të çështjes kombëtare
shqiptare
edhe përmes manifestimeve, memorandumeve, përmes krijimit të komiteteve dhe shoqërive politike
atdhetare. Aktiviteti i tyre ka qenë sa individual aq edhe kolektiv. Rol të rëndësishëm në luftën pro çështjes
kombëtare shqiptare luajtën disa personalitete të shquara të botës arbëreshe si Jeronim De Rada, Anselmo
Lorekio, Françesko Krispi, Zef Skiroi, Dhimitër Kamarda,Vinçens Dorsa, e të tjerë. Pas vitit 1895, rrjedhat e
ngjarjeve politike në Shqipëri bënë që vetë arbëreshët të rishikonin qëndrimin e tyre, duke e parë të
arsyeshëm një bashkërendim më të mirë të punëve dhe bashkimin në komitete dhe shoqëri të përbashkëta.
Nga vitet 1895-1897, u themeluan disa komitete dhe shoqëri politike nga komuniteti arbëresh në Itali. Në
vitin 1895, për të njehsuar dhe forcuar lëvizjen kombëtare të arbëreshëve, u pa e arsyeshme që të krijohej një
komitet i përkohshëm që do të hapte rrugën për një numër të madh komitetesh politike-atdhetare. Në korrik
të vitit 1895, u organizua një mbledhje në kolegjin kishtar të Shën Adrianos në Shën Demetrio Korone, ku
561
Skëndi ,
Zgjimi Kombëtar Shqiptar 1878 – 1912, .243.
130
lindi një komitet i përkohshëm i kryesuar nga De Rada, i përbërë nga Konforti, nga priftërinjtë Anton
Argondica e Anxhel Ferrari, me pranimin e kryemurgut Luixh Lauda e të dr. Agostin Ribekos. Komiteti u
mor me përgatitjen e një kongresi shqiptar, i thirrur në Koriliano Kalabro në ditët 1, 2 dhe 3 tetor 1895.
562
Në
kongres morën pjesë përfaqësues nga të gjitha kolonitë në Itali. Rezultat i këtij kongresi, krahas diskutimit
për një alfabet të njehsuar, ishte dhe krijimi i një Shoqërie Kombëtare Shqiptare. U krijua Shoqëria
Kombëtare Shqiptare me qendër në San Demetrio Korone, e cila mes objektivave të saj, krahas afrimit mes
kolonive të ndryshme të Italisë, synonte edhe nisjen e marrëdhënieve në shkallë të gjerë me mëmëdheun.
563
U vendos të publikohej një revistë dyjavorëshe, ―
Illi Arbresvet‖ (
Ylli i Arbëreshëve), e drejtuar nga Anton
Argondica. Më 20 dhe 21 shkurt 1897, u mbajt në Lungro të Konsentinos një kongres që rikonfirmoi
objektivat e vendosura nga kongresi i parë dhe rishikoi statusin e Shoqërisë Kombëtare Shqiptare.
Kongresi i
Lungros zëvendësoi ―
Illin e Arbëreshëve‖ me një tjetër gazetë të udhëhequr nga Anselmo Lorekio me emrin
―
La Nazione Albaneze”.
564
Në Itali, në mbrojtje të çështjes së autonomisë së Shqipërisë, u themeluan shumë
komitete politike shqiptare. Në 9 prill 1987, u themelua në Napoli një komitet politik shqiptar nën kryesinë e
Markezit d‘Auleta. Organ i komitetit ishte ―
La Nuova Albania‖. Ky komitet kërkoi nga qeveria italiane të
mbante parasysh interesat e përbashkët të shqiptarëve e të italianëve dhe të ndërhynte që të
fitohej autonomia
aq e kërkuar nga shqiptarët. Gazeta ―
Liri e Shqipërisë‖ shkruante:
565
“Populli italian sot ushqen një simpati
për çështjen shqiptare dhe po themelon degë “për Shqypni”, në mbrojtje të lëvizjes shqiptare edhe rrethe të
borgjezisë italiane të cilët nën parullën “Shqipëria e shqiptarëve” dhe nëpërmjet reparteve vullnetare të R.
Garibaldit synonin të zgjeronin ndikimin e tyre dhe të fitonin simpatinë e Lëvizjes Kombëtare Shqiptare”.
566
Në nëntor 1897, ky komitet duke interpretuar ndjenjat italo-shqiptare, me të marrë lajmin se vëllezërit
e tyre nën sundimin turk kishin ngritur krye dhe kërkonin autonomi, kërkuan nga qeveria italiane të mbante
parasysh interesat e përbashkëta të shqiptarëve dhe italianëve dhe të ndërhynte që të fitohej kjo autonomi,
ashtu sikurse kishte nisur të vepronte për Kretën.
567
Një tjetër komitet i rëndësishëm që punoi në favor të
çështjes kombëtare, ishte Komiteti i Aksionit i krijuar nga grup të rinjsh revolucionarë të kryesuar nga prof.
Xhuzepe Beniçi.
568
Ky komitet kishte lidhje të forta me gjeneralin Riçoti Garibaldi, djalin e heroit të
bashkimit të Italisë Xhuzepe Garibaldi, i cili ndiqte traditën e babait të vet dhe e ndjente detyrim mbështetjen
e kauzës shqiptare. R. Garibaldi u shpreh hapur në favor të mbrojtjes të lirive dhe të drejtave të popujve të
shtypur të Ballkanit, pjesë e të cilëve është dhe Shqipëria. Krahas mbështetjes së Italisë, u kërkua dhe
562
Kastrati
Jeronim de Rada (Jeta dhe vepra),128
563
Skëndi,
Zgjimi Kombëtar Shqiptar 1878 – 1912, 202
564
Po aty
565
Skëndi, Zgjimi Kombëtar Shqiptar 1878 – 1912,
204.
566
Mehmeti “Studime historike”, 143.
567
Documenti Diplomatici Italiani, Terza Serie, 1896-1907, Vol 2, Nr. 205: Il Comitato Politico Albanesea Napoli
drejtuar Visconi Ventosa
568
Skëndi
Zgjimi Kombëtar Shqiptar 1878 – 1912 , 208.