ƏSMƏR ƏLİYEVA
1994-cü il Antidempınq Məcollosi dcmpinq faktının olaınotlərini və
antidempınq rüsumlarını tətbiq olunması üçün hüquqi əsasları dəqiqləşdirdi.
Məcəllə müəyyən etdi ki, antidempinq rüsumlarının tətbiq olunması hər
dəfə fərdi şəkildə və dempinq qiyməti ilə normal qiymət arasındakı fərqə
uyğun həyata keçirilməlidir. Antidempinq rüsumlarının tətbiqi kortəbii
şəkildə həyata keçirilə bilməz, bır qayda olaraq dempinq faktı fərdi şəkildə
araşdırılaraq müəyyən olunmalıdır və əgər bu faktın mövcudluğu, onun
həqiqətən də həmin ölkənin eyni adlı sənayesinə maddi ziyan vurduğu və ya
ziyan vura biləcəyi riski sübut olunursa, yalnız bundan sonra antidempinq
rüsumunun tətbiq olunması haqqında qərar çıxarıla bilər.
Bütün bunlarla yanaşı, təcrübədə antidempinq rüsumlarının tətbiqində
çətinliklərə də rast gəlmir. Məsələn, beynəlxalq təcrübədə çox tez-tez rast
gəlinən hallardan biri odur ki, dempinqə dair şübhələr tədqiqatın sonrakı
mərhələlərində çox vaxt inkar olunur. Lakin tədqiqatın özü və dempinq
faktının mövcud olması barədə araşdırma və dempinq iddiası idxal-ixrac
əməliyyatlarının həyata keçirilməsini əhəmiyyətli dərəcədə ləngidir və
tərəflərin planlaşdırdıqları maliyyə nəticələrinin əldə edilməsini şübhə altına
alır.
Antidempinq rüsumlarının tətbiqi 1995-ci ildən proteksionizm
(terminin izahı sonrakı fəsillərdə ətraflı veriləcəkdir) siyasətinin gizli və
yaxud «maskalanmış» üsulu kimi istifadə olunmağa başlandı. Buna iqtisad
elmində yeni və ya neoproteksionizm do deyilir. Göstərmək lazımdır ki, son
illər antidempinq rüsumlarının tətbiqi əhəmiyyətli dərəcədə artmışdır.
Maliyyə vasitələri dedikdə bir qayda olaraq xarici ticarət mübadiləsi
zamanı valyuta əməliyyatlarının qanunvericiliklə müəyyən olunmuş xüsusi
qaydalarının tətbiqi başa düşülür.
Kəmiyyət üzərində nəzarət və ya kvotalaşdınna dedikdə dövlətlər
tərəfindən konkret malların idxalına və ixracına
münasibətdə kə
38
ƏSMOR OI.IVKVA
miyyət mohdudiyyotlorinin qoyulması başa düşülür. Bu üsul beynolxalq
praktikada çox geniş yayılmış todbirlordon biridir vo demək olar ki, əksər
dünya dövlətləri tərəfindən tətbiq olunur. Mütəxəssislər hesab edir ki,
QA'n'-1994 (sonrakı paraqraflarda adı çəkilən sənəd barədə ətrafı məlumat
veriləcəkdir) sənədinin mətni xarici ticarət əlaqələri zamanı kvotalaşdırma
məsələləridə bir qədər ziddiyyətli mövqe tutur və bu günədək kəmiyyət
məhdudiyyətlərinin tənzimlənməsinin beynəlxalq hüquqi əsası mövcud
deyil.' QAll- 1994-ün sənədinə əsasən bir tərəfdən qeyd olunur ki, Ü4T-yə
üzv olan dövlətlər kəmiyyət məhdudiyyətlərini tətbiq etməkdən imtina
etməlidirlər, lakin bəmin sənədin başqa müddəalarına əsasən isə ölkənin
tədiyyə balansını qommaq məqsədilə dövlətlər tərəfindən kəmiyyət
məhdudiyyətlərinin tətbiqi məqsədəuyğun hesab edilir, daha sonra müəyyən
qrup dövlətlərə münasibətdə «ayrı-seçkiliyin qadağan olunması»
prinsipindən istisnaya yol verilə bilər, yaxud da bu və ya digər malın
idxalına və ya ixracına tamamilə qadağa qoyula bilər. Bütün bunlar
göstərilən sənədin müddəaları arasında ziddiyyətin olmasını deməyə əsas
verir.
Beynəlxalq ticarət əlaqələrinin tənzimlənməsində kvotalaşdırma- nm
geniş tətbiq olunması məhz ötən əsrin 70-ci illərinə təsadüf edir. Məmin
illərdə dünyanın iqtisadi cəhətdən ən inkişaf etmiş dövlətləri müxtəlif
çeşidli malların ölkə ərazisinə idxalına kvota tətbiq etdi. Bu siyahıya ən
mühüm ərzaq malları, yüngül sənaye malları, qara metallurgiya,
avtomaşınlar, uzun müddətli istifadə üçün nəzərdə tutulan istehlak malları
daxil idi. Son illər inkişaf etmiş dövlətlər tərəfindən xarici ticarət
əlaqələrində həmin bu qeyri-tarif tədbirindən istifadə kifayət qədər
azalmışdır. Artıq bu tədbir fövqəladə və ya müdafiə məqsədli tədbir hesab
olunur. Müasir dövrdə
kvota tətbiq edilən
' Дюмулеи И.И. Международная тор
1
'онля. Тарифное и нетарифное
рс
1
'улировапие: Учебник. М.: ВЛВТ, 2009, с. 330-340
39