~ 37 ~
səviyyəsinin yüksək olduğu və yeni tibbi preparatların
tədbiq edildiyi bütün dünya ölkələrində əhalinin təbii
artımında sıçrayişlı yüksəliş olmuşdur.
1970-1988-ci illər. Bu 18 illik dövr Sovet dönəminin
SSRİ-də siyasi böhranın, o cümlədən Qarabağ böhranının
başlanğıcına qədərki son stabil dövrünü əhatə edir. Bu
dövrdə Azərbaycanın əhalisi 1.811 min nəfər və ya 35,4%
artaraq 1970-ci ildəki 5.117 min nəfərdən 1988-ci ildə
6.928 min nəfərə çatmışdır (bax: cədvəl 4).
Orta illik artım 100,6 min nəfər və ya 1,7% olmuşdur.
Göründüyü kimi bu dövrdə əhalinin artim tempi əvvəlki
dövrə nisbətən olduqca aşağı olmuşdur. Ancaq buna bax-
mayaraq, Azərbaycan bu göstəriciyə görə yalnız
Orta Asiya
respublikalarından geri qalırdı.
Başqa sözlə bu dövrdə
Azərbaycanda əhalinin sayı durmadan artmış və
əhalinin
artım templəri dünyanın bir çox ölkələri ilə müqayisədə
yetərincə yüksək olmuşdur. Nəticədə SSRİ-nin, eləcə də
bütün dünya əhalisinin tərkibində Azərbaycan əhalisinin
xüsusi çəkisi xeyli yüksəlmişdir. Demoqrafik baxımdan bu
dövrün xarakterik cəhəti əhalinin təbii artımının get-gedə
aşağı düşməsi (80-ci illərin sonları istisna olmaqla) və res-
publikalararası miqrasiya proseslərində müsbət saldonun
mənfi saldo ilə əvəz olunması idi. Xüsusilə 80-ci illərin
sonuna doğru Azərbaycandan kənara miqrasiya axını daha
da gücləndi və əhalinin sayının artım templərinin sürətlə
aşağı düşməsinə yol açdı. Əhalinin təbii artımının azalması
-