Nağı Axundov bir çox yüksək vəzifələrdə işləmişdir.
Amma hansı yüksək vəzifə olur-olsun o öz əqidəsindən, in -
san pərvərliyindən, sadəliyindən, təvazökarlığından, vətən -
pər vər liyindən əl çəkməmişdir.
«Veteran pensiyaçı müəssisələri Respublika Birliyində»
təlimatçı vəzifəsində işləmişdir. Yenə də həmin gülərüz, sadə,
mehriban, qayğıkeş Nağı müəllim idi.
Mən 1954-cü ildə ali məktəbi bitirib işləmək üçün Sal yana
təyinatımı aldım. O dövrün ən tanınmış ziyalılarından biri
Hağı müəllim idi. O dövr üçün partiya komitəsində katib
işləmək şərəfli bir vəzifə idi.
1957-ci ildə mənim Sov.İKP-sı sırasına qəbul olunmaq
məsələm gündəliyə gələndə partiya komitəsinin təşkilat-şöbə
müdiri İsmayıl Səlimovla, məktəb partiya təşkilat katibi
Böyükxanım Cavadova məşğul oldu.
Nəhayət, böyük get-gəldən sonra raykomdan icazə verildi
ki, mənim partiyaya qəbul məsələmə baxılsın. Məni ilk
təşkilatda partiyaya qəbul etdilər. Az vaxt keçmişdi ki, par-
tiyaya qəbul sənədlərim büronun müzakirəsinə çıxarıldı.
Açıq etiraf edim ki, o zaman müəllimin partiyaya qəbulu
az-az olurdu. Əsasən partiya təşkilatları fəhlə - kolxozçular
hesabına möhkəmləndirilirdi.
Raykomun bürosunda sənədlərim oxundu, sorğu-suallar
başladı. Bu zaman telefon zəng çaldı. Dəstəyi birinci katib
Kazım İsmayılov qaldırdı. Zəng vuran Azərb.KP MK-nin
rəhbərlərindən idi. Kazım İsmayılov danışmaq üçün arxa
otağa keçdi.
Büronun işini ikinci katib işləyən Hağı Axundov davam
Zəkanın gücü
13
etdirdi. O, ayağa qalxıb dedi: - tarix müəllimidir, məktəb
komsomol təşkilatının katibi və PKK-sinin ştatdan kənar bi -
rinci katibidir. Təklif va ki, ilk partiya təşkilatının qərarı
təsdiq edilsin. Nağı müəllimin təklifi qəbul edildi. Məni par-
tiya üzvü namizədliyinə qəbul etdilər.
Nağı müəllim cəsarətli addım atıb öz qayğı və
xeyirxahlığını nümayiş etdirdi. O gündən bu böyük insan bir
şəxsiyyət kimi yaddaşıma həkk olundu.
Bu hadisə – partiya üzvü namizədliyinə qəbul gələcək
yollarıma işıq saldı. Az müddətdən sonra məni PKK-nin bi -
rinci katibi seçdilər. Bu hadisə məni Nağı müəllimə bir qədər
də yaxınlaşdırdı. Biz artıq bir binada fəaliyyət göstərirdik. O,
çox intizamlı, tələbkar, həm də həlim, zarafatı sevən, unikal
bir yaddaş sahibi idi. Onun yaddaşından heç bir şey çıxmırdı.
Verdiyi tapşırığın icrasını yoxlayırdı. Az bir müddətdən sonra
məni raykomun büro üzvü seçdilər. Mən özümü birinci katib
Məmməd Pənahov, Nağı Axundov, Qüdrət Səmədov kimi
təcrübəli büro üzvləri yanında çox təmkinli, ölçülü-biçili
aparır, danışıqlarıma ciddi fıkir verirdim ki, mənə irad
tutmasınlar.
Nağı müəllim çox uzaq görən, gələcəyi düzgün müəyyən
edən şəxsiyyət idi. O, sözün həqiqi mənasında şəxsiyyət idi.
Biz bir müddət birgə işlədikdən sonra yollarımız ayrıldı.
O, 1962-ci ildə Bərdə rayon partiya komitəsinin birinci katibi
seçildi. Mən isə Salyanla xudahafızləşib Azərb.LKGİ MK-
də işə başladım. Dörd ilə yaxın müddətdə təlimatçı, təşkilat
şöbə müdiri və MK-nin katibi işlədikdən sonra Azərb.KP
MK-sinin partiya orqanları şöbəsinə məsul təşkilatçı təsdiq
Sahib Sailov
14
etdilər.
Rəhbər partiya işinə keçəndən sonra, 18 mart 1966-cı ildə
məni Astara RPK-nə birinci katib seçdilər. Artıq o vaxtlar
Nağı Axundov tanınmış partiya işçisi kimi Puşkin (indiki
Biləsuvar) RPK-nin birinci katibi işləyirdi. Biz MK-nin
tədbirlərində görüşüb bir çox məsələləri müzakirə edirdik.
Bir gün o, mənə dedi:- Bakı-Astara yolunun yarısı
haradadır. Dedim bilmirəm. Onda dedi ki, qulaq as, Bakı-
Astaranın yarı yolu Biləsuvardı. Bundan sonra Puşkində
dayanmalısan, bizə qonaq olub, sonra yolunu davam etdirər -
sən.
Beləliklə, Nağı Axundov o rayondan gedənə kimi daya -
nacağımız yer onun evi oldu. Hər dəfə ailəvi orada istirahət
edib, çay içib yolumuza davam edərdik.
Onun qonaqpərvərliyi, ovçuluğu, dostluğu, etibarlılığı,
sədaqəti onu tanıyanların hamısına məlumdu.
O, həm də zarafatcıl idi. Ən çox zarafat etdiyi «sataşdığı»
Qüdrət Səmədov, Novruz Təhməzov, Allahverdi Tağıyev,
Hümmət Lalayev, Ağaməmməd Mirzəyev, Mahmud
Məli kov və b. idi.
Birinə Aşuroviç, digərinə Anasının oğlu, dərzi Ağabala -
yeviç, digərinə Çopur Mahmud deyirdi. Heç kəs də onun
zarafatından incimirdi.
RPK-nin geniş büro iclasında pambığın becərilməsi
məsələsi müzakirə olunurdu. Büroda Oktyabr kolxozunun
sədri Norvuz Təhməzov ciddi tənqid olundu.
Fasilə vaxtı tənəffüsə çıxmışdıq. Hamımız partiya kabine-
tinin qabağında dayanmışdıq. Nağı müəllim Novruz Təhmə -
Zəkanın gücü
15
zovun pərt olduğunu görüb ona sataşdı. Əynindəki nazik
pencəyin cibini cırdı. Təhməzov bundan bərk hirslənib birinci
katibin yanına getmək istəyəndə büro üzvləri N.Təhməzovu
sakitləşdirdi. Qüdrət kişi dedi: - nə olsun mənim dədəm Aşura
gündə on dəfə zarafat edir, buraxın getsin. Rayonda hamı onu
həm ciddi, həm də zarafatcıl bilırdi. Heç kəs də xətrinə
dəymirdi.
Onun haqqında çoxlu xatirələr yazmaq olar. Əlbəttə, bu
93 illik zəngin ömür yolu bir kitaba çığmaz. Allah ona rəhmət
eləsin. O, haqq dünyasına qovuşsa da, ruhu bizimlədir.
Sahib Sailov
16
Dostları ilə paylaş: |