25
•
Milli iqtisadi sistemin uğurlu inkişafına əsaslanaraq, 2012-ci ildə iqtisadi
inkişafın yeni keyfiyyət mərhələsinə keçməsini hədəfləyən ambisiyalı inkişaf
strategiyası - “Azərbaycan- 2020: Gələcəyə baxış” konsepsiyası qəbul edilmişdir.
Konsepsiyanın başlıca strateji məqsədi, mövcud imkan və resursları nəzərə almaqla,
Azərbaycanda davamlı iqtisadi artım və yüksək sosial rifah, səmərəli dövlət
idarəetməsi və qanunun aliliyi, insanların bütün hüquq və azadlıqlarının tam
təmin olunması və vətəndaş cəmiyyətinin ölkənin ictimai həyatında fəal statusu
ilə səciyyələnən inkişaf mərhələsinə nail olunması kimi təyin olunmuşdur. Lakin,
iqtisadi sistemin inkişafının kifayət qədər şaxələndirilməsinin təmin olunmaması
səbəbindən, bu konsepsiyasının realizasiyası, son iki ildə ciddi problemlərlə
üzləşmişdir. Belə ki, “şaxələndirməyə” yanaşmada iqtisadi sistemin inkişafında daha
məhsuldar və dayanıqlı hesab edilən, sistemin daxili inkişaf potensialının səfərbər
olunması, “özünüinkişaf” qabiliyyətinin bərpası və inkişafın inklyuzivliyinin təmin
olunması kimi xüsusiyyətlərə önəm verilməmişdir. Belə yanaşma, milli sistemin
konyunktur dəyişiklərinə görə volotilliyinin hədsiz yüksəlməsi və inkişaf potensialının
dayanıqlığının kəskin azalmasını doğurmuşdur.
•
2014-cü ildən başlayaraq dünya neft bazarında baş verən konyunktur
dəyişikləri, iqtisadi siyasətin özəllikləri fonunda, Azərbaycanda milli valyutanın 2015-
ci ildə iki mərhələdə kəskin devalvasiyasını qaçılmaz etdi. Milli valyutanın kəskin
ucuzlaşması, digər sahələrin fəaliyyəti üçün böyük resurs və bazar problemləri yaratdı.
Fikrimizcə, ölkə iqtisadiyyatında yaranmış belə şəraitin əsas səbəbləri, neftin
qiymətinin düşməsi fonunda azalan valyuta gəlirləri, əlverişli konyunktura
zamanında qeyri-neft sektorunun zəruri inkişafının təmin edilməməsi, neft gəlirlərinin
qeyri məhsuldar xərclənməsi və s. kimi iqtisadi siyasətin “boşluqları” sayəsində,
iqtisadiyyatda yaradılmış dayanıqlıq potensialının zəifliyi hesab edilə bilər.
•
Azərbaycan iqtisadiyyatında yaranmış çağdaş durum əslində, dövlət
aktivlərinin idarəçiliyi xüsusiyyətlərindən qaynaqlanan, struktur və institusional
xarakterə malikdir. Burada isə aparıcı rol, iqtisadi idarəetmədə təsərrüfatçılıq
mexanizminin transformasiyasının və mülkiyyətinin dövlətsizləşdirilməsinin başa
çatdırılmaması aid edilməlidir. Çağdaş Azərbaycan iqtisadiyyatının davam edən və
özündə “böhran potensialını” daşıyan tranzitivliyinin ifadəsi kimi, bu iki mühüm arzu
olunmaz xüsusiyyətin aradan qaldırılması məqsədi ilə, özəlləşdirmə və dövlət
aktivlərinin idarəçiliyi fəlsəfəsinə yeni yanaşmanın tətbiqi son dərəcə zəruridir.
•
Dövlət aktivlərinin idarəçiliyinə yanaşmaların seçimi, milli iqtisadi sistemin
inkişaf səviyyəsi və iqtisadi siyasət paradiqmasından asılıdır. Lakin aktivlərin
istifadəsi ilə bağlı bir sıra ümumi prinsiplərin qorunması vacibdir: dövlət aktivlərinin
istifadəsi, Dövlətin iqtisadi idarəetmədə əsas funksiyası olan rasional tənzimləyici
roluna adekvat olmalıdır; resusların limit məhsuldarlığını və ya ona yaxın səviyyənin
təmin edilməsinə hədəflənməlidir; əlverişli iqtisadi mühütin və təsərrüfat
mexanizminin formalaşdırılması aktivlərin idarəedilməsinin ən çevik elementlərindən
biri olmalıdır; təkmil rəqabət mühütinin formalaşdırılması inkişafın inklyuzivliyi və
davamlılığının təmin edilməsini stimullaşdırmalıdır və s.
26
•
Azərbaycan iqtisadiyyatında struktur xarakterli problemlərin mövcudluğu iki
istiqamətdən qaynaqlanır və iqtisadi sistemin “özünü inkişaf qabiliyyəti” və
dayanıqlığı səviyyəsinə təsir baxımından təhlükəli hesab olunur. Birinci istiqamət,
Azərbaycan iqtisadiyyatının, keçmişdə formalaşmış “əyalət iqtisadiyyatı” xarakteri ilə
bağlıdır.
Digər
amil,
belə
problemlərin
həllinin
yüksək
kapital
tutumluğudur.Tranzitiv xarakterli ölkələrin əksəriyyəti üçün xarakterik olan,
iqtisadiyyatın struktur “harmoniyasızlığının“ həllinin, cari iqtisadi siyasət üçün
prioritet olmamasının bir səbəbi də məhz sonuncu qeyd olunandır.
•
İnsitutsional xarakterli problemlər, tranzitiv ölkələrdə əsasən, dövlət idarəetmə
sistemində idarəetmə funksiyaları və vəzifələrinin təkrarlanmasına gətirən
bürokratiya aparatının hədsiz genişliyi ilə şərtlənir. Belə vəziyyət, idarəetmə xərclərini
yüksəltməklə məhsuldarlığın aşağı düşməsinə, iqtisadi sistemin fəaliyyətinin
səmərəliliyinin azalmasına gətirir.
•
Azərbaycan təcrübəsində, dövlət aktivlərinin idarəçiliyində yol verilən qeyri-
səmərəlillklərin qiymətləndirilməsində, iqtisadi siyasətin məqsədlər piramidasında
ierarxiyaların düzgün müəyyənləşdirilməməsi (hədəflər və ya vasitələrin seçimində
səhvlərə görə), müxtəlif səviyyəli idarəedicilər tərəfindən qərar qəbulunda maraqlarla
(karyera və ya maddi) tənzimlənən subyektivliyin yüksəkliyi kimi amillər
fərqləndirilməlidir. Aktivlərin idarəçiliyində səmərəliliyin azalmasının konkret
səbəbləri isə aşağıdakılar kimi təsnifləşdirilə bilər:
✓
Planlı iqtisadiyyat dövründə əsası qoyulmuş, qanunlarla verilən güzəştlər
sayəsində, dövlət müəssisələrinin ictimai məsuliyyəti və cavabdehliyi ilə təsərrüfatçılıq
nəticələrinin adekvatlığı prinsipi qorunmur. Ona görədə, əsaslı xərcləri dövlət maliyyə
sistemindən qarşılanan dövlət müəssisələri ilə, özəl (yerli və ya xarici) müəssisələrin
təsərrüfatçılıq mexanizminə görə heç bir fərq yoxdur. Belə müəssisələrin bir çoxu hətta
öz xarici kredit öhdəliklərini də çox vaxt, “təkrar borc sazişləri” vasitəsi ilə dövlətə
“ötürür”.
✓
Dövlət müəssisələri və onların ixtisaslaşmalar üzrə formalaşmış birliklərinin adi
müəsssisələrdən çox mühüm bir fərqi, onların bəzilərinin formalaşmış ənənə və ya
”xüsusi statusları” sayəsində de-fakto əldə etdikləri “qeyri-leqal idarəetmə
funksiyaları” hesabına, bir çox hallarda inhisarçılıq səviyyəsinə catan daha əlverişli
biznes mühütinə malik olmasıdır.Belə müəssisələr, həm də, öz sahələri ilə yanaşı geniş
spektrdə, təsərrüfatçılıq mühütinə ciddi təsir gücünə malikdir. Nəzərə almaq vacibdir
ki, onların bəziləri iqtisadi dövriyyədə qiymət trendlərini formalaşdıran güclərdir və
bu kimi səbəblərdən əslində kifayət qədər yüksək mənfəətliliyə malik olmalıdırlar.
Nəzərə almaq vacibdir ki, belə müəssisələrin indiki fəaliyyət “qaydası”nın
iqtisadiyyata mənfi təsirləri, yalnız qeyd olunan maliyyə nəticələri ilə bağlı
məqamlardan ibarət deyildir. Onların mövcud “fəaliyyət modelini“ həm də,
iqtisadiyyatda təkmil rəqabət mühütinin formalaşdırılmasının əsas maneələri hesab
etmək olar. Fikrimizcə, bazar iqtisadiyyatı yolunda artıq ən azı 25 illik tarixə malik olan
ölkəmizdə, rəqabət münasibətlərini tənzimləyən xüsusi qanunun və ya daha düzgünü,
27
rəqabət məcəlləsinin indiyədək qəbul olunmamasına əngəl yaradan mühüm
amillərdən biri də, belə “ağır çəkili” müəssisələrin mövqeyidir.
✓
Azərbaycanda Dövlət aktivlərinin istifadənin səmərəliliyini xarakterizə edən
məqamların mühüm bir istiqaməti, struktur yaradıcı rola malik bank sisteminin
fəaliyyətidir. Yaradılmış əlverişli şəraitə rəğmən, böyük həcmdə dövlət aktivlərini
idarəedən bank - kredit müəssisələrinin fəaliyyətini məqbul hesab etmək olmaz. Bir
tərəfdən onlar, azad bazar münasibətləri şəraitində “ucuz”, yüksək mənfəətə
istiqamətlənən özəl bank qurumlarının iqtisadi mühitə mənfi təsirlərinin
neytrallaşdırılmasını təmin edə bilməmiş, hətta öz “dar” təsərrüfat maraqları naminə,
şəraitin daha da ağırlaşmasına səbəb olmuşlar. Belə ki, milli maliyyə bazarının əsas
hissəsini təmin edən müvafiq banklar, real sektorda de-fakto formalaşmış mənfət
normasına və Mərkəzi bankın uçot dərəcəsinə nisbətən, “hədsiz” yüksək kredit
faizlərinin yaranmasını dəstəkləməklə bərabər, beynəlxalq maliyyə bazarlarından ucuz
kredit resuslarını cəlb etməklə, uzun illər ərzində manatın məzənnəsinin süni
möhkəmlənməsinin stimullaşdırılmasına xidmət etmişlər.
✓
Mərkəzi Bankın pul-kredit siyasətinin formalaşdırılmasında uzun dövr ərzində
inflyasiya hədəflənməsinə üstünlük verilməsi, manatın “bahalaşması” və kredit
faizlərinin yüksəkliyini şərtləndirən əsas amillərdən biri olmuşdur. Son illərdə öz
valyuta ehtiyatlarını 15 mlrd. dollara qədər yüksəldən (dövlət ehtiyatlarının təxminən
30%) Mərkəzi Bank, “bank sisteminin sağlamlaşdırılması” xərclərininin zəruriliyini
əsaslandıraraq, mövcud qanunvericiliyə uyğun olaraq öz mənfəətindən, mülkiyyətçi
gəlirləri qismində Dövlət büdcəsinə, son 10 ildə demək olar ki, ayırmalar etməmişdir.
✓
Dövlət aktivlərindən istifadənin vəziyyətini qiymətləndirilməsində, dövlət
unitar və korporativ müəssisələrinin, mülkiyyətçinin gəliri kimi, Dövlət büdcəsinə
ödəmə və ayırmalarının çox zəif dinamikası mühüm qeyri-səmərəlilik göstəricisidir.
01.10. 2016-cı il tarixinə özəlləşdirmə prosesində yaradılmış və hazırda səhmləri
bütövlükdə, yaxud qismən dövlətə məxsus 173 səhmdar cəmiyyəti tərəfindən dövlət
büdcəsinə, özəlləşdirmədən əldə edilən vəsaitlər kimi, 2015-ci ildə cəmi 40,0 min, 2016-
cı ilin 9 ayı ərzində 31,2 min manat daxil edilmişdir.
✓
Yüksək likvidli aktivlər olan, vahid xəzinə hesabının qalığı və onun
idarəetməyə verilməsindən daxilolmaların dinamikasıda da məqbul deyildir. Xəzinə
qalığının idarə olunmasının gəlirliyi 2015-ci ildə 0.26%, 2016-cı ildə 0,27% olmaqla,
2017-ci ildə 0,7% proqnozlaşdırılmışdır.
✓
2017-ci ildə Dövlət borcuna və öhdəliklərinə xidmət edilməsi ilə bağlı
xərclər, kifayət qədər yüksək olmaqla, dövlət büdcəsinin gəlirlərinin təqribən 10,3%-
ni, xərclərin isə 9,9%-ni təşkil edəcəyi proqnozlaşdırılır. Bir sıra inkişaf etmiş
ölkələrin təcrübəsinə əsaslanaraq qeyd etmək istərdik ki, borclanma strategiyasında
xüsusilə nəzarət zərfi dövlətə məxsus Səhmdar Cəmiyyətlərində və dövlət
şirkətlərində mövcud olan hər bir kredit xəttinə fərdi yanaşmaqla onun gəlir və
xərc dövriyyəsi nəzərə alınmaqla, borcun qaytarılmasının müvafiq müddətlər üzrə
tənzimlənməsi, dövrü olaraq valyuta risklərinin qiymətləndirilməsi, vaxtında
müvafiq müdaxilələrin edilməsi və digər təhlili nəticələrin ölkənin inkişafı ilə
28
uzlaşdırılması xüsusi əhəmiyyətə malikdir. Bu zaman borcun maliyyə xarakteristikası
nəzərə alınmaqla ən aşağı xərclə tələb olunan maliyyələşmənin həyata keçirilməsindən
əlavə xarici makroiqtisadi şokların büdcəyə və gələcək uzunmüddətli xərclərə
təsirinin azaldılması borc yükü portfelinin tərkibini prioritet olaraq göstərilməlidir.
Dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsindən daxilolmalar, həmişə çox böyük kəsirlərlə
icra edilmişdir. Məsələn, 2016-cı ildə,dövlət əmlakının özəlləşdirilmə- sindən 100.0
mln.manat həcmində tapşırığa qarşı, cəmi 4,7 mln. manat və ya tapşırığın 4,7%-i qədər
vəsait daxil olmuşdur. Eyni zamanda nəzərə almaq vacibdir ki, özəlləşdirmə məqsədi
ilə ƏMDK sərəncamına verilmiş və hazırda özəlləşdirilməmiş 739 dövlət müəssisə
və obyektlərinin əsas vəsaitlərinin dəyəri 34.7mln. manat, özəlləşdirilməsinə
məhdudiyyətlər qoyulmamış və tam özəlləşdirilməmiş 157 səhmdar cəmiyyəti üzrə
nizamnamə kapitalında dövlətə məxsus payın həcmi 72,5 mln. manat təşkil
etmişdir. 2017-ci ildə isə dövlət büdcəsi kəsirinin maliyyələşdirilməmənbələrindən
biri kimi, dövlət əmlakının özəlləşdirilməsindən daxilolmalar 200,0 mln. manat
müəyyən edilmişdir. Hesab edirik ki, tapşırığın yerinə yetirilməsi ilə yanaşı, dövlət
müəssisələrinin əsas profilindən kənar xərclərinin azaldılması ilə onların fəaliyyətinin
səmərəliliyinin artırılması üçün şərait yaradacaqdır.Beləliklə, dövlət əmlakının
özəlləşdirilməsindən daxilolmalar üzrə nəzərdə tutulmuş tapşırıqların yerinə
yetirilməsi üçün ilk növbədə ƏMDK-nın sərəncamında olan və özəlləşdirilməsinə
məhdudiyyətlər qoyulmamış müəssisə və obyektlərin, səhmlərin, hissələrin, torpaq
sahələrinin özəlləşdirmə prosesini sürətləndirməklə başa çatdırılması,
özəlləşdirmədən daxilolmalar üzrə borc qalığının dövlət büdcəsinə ödənilməsinin
təmin edilməsi ilə potensial ehtiyatların cəlb olunması və tam istifadə edilməsi
məqsədəuyğundur.
✓
Ekspertlərin qiymətləndirmələrinə görə, dünyada 90-cı illərin iqtisadi
böhranları göstərdi ki, iqtisadiyyatın tərkib hissələrinin, amillərinin qarşılıqlı
asılıqlıqları və ya zəifliklərini aşkar etmək üçün yalnız dəyişkən axınlara əsaslanmaq
olmaz. Beləki, ölkənin, xüsusi ilə tranzitiv xarakterə malik ölkələrin, əvvəlki, daha
əlverişli dövrdə toplanmış aktiv və passivləri arasındakı uyğunsuzluqlar, yaranmış
iqtisadi problemləri aşkar etmək üçün əlavə, lakin təsirli arqumentə çevirilməkdədir.
Araşdırmalar göstərir ki, bir sıra ölkələrdə, o cümlədən axırıncı iki ildə Azərbaycanda
baş vermiş son maliyyə böhranlarının səbəbi, bilavasitə axınların sadə disbalansı yox,
investorların etimadının qəfildən itməsi nəticəsində maliyyə aktivlərinin qiymətlərinə
təsirləri və ya aktivlərin azalması ilə birgə, xarici valyutada ifadə olunmuş borcların
artması fonunda, aktivlərin dəyərinin azalmasına gətirən valyuta böhranları olmuşdur.
Ona görədə belə bir mülahizəni formalaşdırmaq mümkündür ki, Dövlətin iqtisadi
fəaliyyətdə real və faktiki təsirləri, idarəetmə üçün qəbul edilmiş yanaşmalardan
əhəmiyyətli dərəcədə asılıdır. Məsələn, “klassik yanaşma” çərçivəsində dövlətin
tənzimləyici rolunun inkarı, müasir cəmiyyət və iqtisadi münasibətlərin fəlsəfəsi
baxımından mümkünsüzdür. Lakin, burada vacib bir məqamı yaddan çıxarmaq olmaz:
Dövlətin həll edici rolu, daha böyük resurslara malik olması ilə yox, formalaşdırdığı
milli təsərrüfatçılıq mühüti və apardığı iqtisadi siyasətin, ilk növbədə dövlət
aktivlərindən iqtisadi inkişafı stimullaşdırmaq və zəruri məqamlarda dəstəkləmək
xarakteri ilə şərtlənir.
29
✓
Milli iqtisadi sistemlərin inkişafının dünya təcrübəsini və arzu olunan
inklyuzivliyi xüsusiyyətlərini nəzərə alaraq, dövlət aktivlərindən istifadənin mümkün
nəticələri haqqında aşağıdakı mülahizələri formalaşdıra bilərik:
•
Dövlətin iqtisadi fəaliyyətdə iştirakının ən dolğun dəyərləndirilməsi dövlətin
bütün aktivlərinin daha səmərəli istifadəsinin qiymətləndirilməsi ilə mümkündür;
•
Maddi və qeyri maddi tərkibə malik olan dövlət aktivlərinin təsir edici gücü,
müasir dövrdə, daha geniş təsir sferasına malik olan qeyri maddi aktivlərin prioritetliyi
ilə formalaşır;
•
Aktivlərin idarə edilməsi, dövlətin iqtisadi inkişaf strategiyası və siyasətinin əsas
dominantı olmaqla bərabər, iqtisadiyyatda mühüm struktur yaradıcı vasitə hesab
edilməlidir;
•
Dövlət aktivlərinin səmərəliliyi, aktivlərin istifadəsində harmonikliyin,
çevikliyin və komplekslilyin “sinergiyası”, kumilyativliyi ilə müəyyənləşir;
•
Aktivlərin idarə olunmasının mühüm vəzifəsi olan, iqtisadiyyatın sektorial və
sahəvi strukturunun rasionallaşdırılmasında fiskal və monetar siyasətlə yanaşı,
əmlakın dövlətsizləşdirilməsi, özəlləşdirilməsi və korporativləşdirilməsi ən təsirli
siyasət alətləri hesab olunur.
✓
Müasir dövrdə özəlləşdirməyə təsir edın qüvvələr bir neçə istiqamətə ayrılır:
praqmatik, iqtisadi, fəlsəfi, ticari və populist. Praqmatiklər dövlətin inkişafına ən az
xərclərlə nail olmağı; Cefferson yanaşması adlanan, fəlsəfi və ya ideoloji prizmadan
tərəfdarları, “daha azı idarə edən daha yaxşı idarə edər” məntiqinə əsaslanmağı;Ticari
marağı olanlar, dövlətin xərclərinin biznes fəaliyyətinə yönəldilməsini; Populistlət isə,
daha yaxşı cəmiyyətə malik olmaq üçün, böyük ictimai və özəl bürokratiyanın gücünü
azaldaraq, xalqın öz ümumi ehtiyaclarını qarşılaya bilmə imkanlarının yaradılmasını
və artırılmasının istəyirlər. Bütövlükdə özəlləşdirməni zəruri edən, aktuallaşdıran və
təşviq edən əsas səbəblərin hamısı dövlətin davam edən böyüməsindən qaynaqlanan
təhdidlərdən yaranır. Dövlətin “böyüklük” dərəcəsi, ölçüləri üç parametrlə
qiymətləndirilir: dövlətin xərcləri, dövlət sektorunda çalışanların sayı və dövlət
strukturlarının sayı. Dövlətin davamlı böyüməsinə təsir edən amilləri də 3 qrupa
ayırmaq olar: Cari və potensial xidmət istehlakçıları tərəfindən dövlət xidmətlərinə artan
təlabat; Xidmət istehsalçıları tərəfindən dövlət xidmətlərinin artan təklifi; Eyni növ xidmətlərin
təmin edilməsində kadr heyyəti və xərclərin artması ilə nəticələnən səmərəsizliyinin artması.
✓
Ayrı-ayrı ölkələrdə özəlləşdirmə strategiyası və metodlarının bir-birindən əsaslı
fərqlənməsinin səbəbləri, ilk növbədə inkişaf səviyyəsinin tələbləri və məqsədlərdən
asılıdır.Məsələn,Azərbaycanda özəlləşdirmə strategiyasını şərtləndirən amillər
fikrimizcə, Dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsinin seçimiş məqsədləri - sahibkarlar
sinfinin formalaşdırılması; ictimai mülkiyyətin ədalətli bölgüsünün təmin edilməsi və
Dövlət büdcəsinin yeni gəlir kanalının yaradılması olmuşdur. Özlüyündə normal
hesab edilə biləcək bu məqsədlərin fikrimizcə uyuşmazlığı səbəbindən alınmış
nəticələri məqbul hesab etmək olmaz.
30
✓
Mükiyyətin dövlətsizləşdirilməsinin, dünya təcrübəsindən çıxış edərək,
Azərbaycanda özəlləşdirmə prosesinin perspektivinə mövcud iqtisadi reallıqlar
çərçivəsində müsbət təsir göstərmək imkanına malik olan xüsusiyyətlərə diqqət
yetirilməsini vacib hesab edirik. Avropa ölkələrində özəlləşdirmə üzrə kifayət qədər
təcrübə toplansa da, onun Azərbaycanda bir başa tətbiqi məqsədə uyğun hesab
edilmir. Əvvəla, Azərbaycanda səhmlərin real məzənnəsini müəyyənləşdirən fond
birjaları və ona tələbin formalaşmasında mühüm rol oynaya biləcək sərbəst kapital
bazarı yoxdur. İkincisi, özəlləşdirmənin gedişində xüsusi rol oynamaq imkanına malik
investisiya mühiti və ona təminat məsələləri bizim ölkəmizdə külli miqdarda maliyyə
vəsaitlərinin səfərbərliyə alınmasını tələb edir və onun həcmi ilə nəticənin səmərəliliyi
arasındakı mütənasiblik xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Qərb dövlətlərinin özəlləşdirmə
təcrübəsi sübut edir ki, müəssisələrin iqtisadi effektliyi mülkiyyət hüquqlarından çox
rəqabətdən asılıdır. Çünki, özəlləşdirmə heç də birdən-birə, proses başa çatan kimi
avtomatik surətdə ictimai istehsalda xərclərin aşağı düşməsi mexanizmi yarada
bilməzdi. Belə olan halda da nəticədə bu prosesdən qısa müddət ərzində daha çox ölkə
vətəndaşının uda bilməsi şübhəli görünür. Bu məqsədə tez nail olmaq dərəcəsi
özəlləşdirmədən sonrakı dövrdə mülkiyyət hüquqlarının yenidən bölgüsü,
investisiya mühitinin əlverişli əsaslarla qərarlaşması və bu istiqamətli çoxsaylı
amilərdən asılıdır
6. İSTİFADƏ EDİLMİŞ ƏDƏBİYYATIN SİYAHISI
1.
Боб Траа, Алина Караре, Чистая стоимость государственных активов,
İMF Финансы и Развития, июнь,2007
2.
E.S.Savaş “Özəllləşdirmə və ictimai özəl əməkdaşlıqlar” Bakı 2001
3.
R.T.Həsənov İqtisadi siyasət: metodologiya və praktika, Bakı,2009 il
4.
Azərbaycan rəqəmlərdə 2016 DSK nəşri,Bakı 2016 il
5.
Milli hesablar sistemi 2016 DSK nəşri ,Bakı 2016 il.
6.
www.economy. gov.az
7.
www.maliyye.gov.az
8.
www.stateproperty.gov.az
9.
www.azstat.gov.az
10.
www.imf.org
Dostları ilə paylaş: |