7
1. GİRİŞ
Mövzu seçimini şərtləndirən amillər: XIX əsrin ortalarından başlayan sənaye
inqilablarının iqtisadi inkişafa gətirdiyi mühüm yeniliklərdən biri, mahiyyət etibarı ilə
neoklassikanın marjinal faydalılıq prinsipinə əsaslanan bazar iqtisadi münasibətlərinin
təsərrüfatçılıq modeli kimi təşəkkülü hesab edilə bilər. Bazar iqtisadi münasibətlərinə
əsaslanan təsərrüfatçılıq modeli, fikrimizcə, həm də eyni zamanda iqtisadi maraqların
uzlaşdırılması prizmasından cəmiyyətin mütəşəkkilliyinin mühüm təmin edicisi
rolunu oynamışdır.Belə ki, bilavasitə transaksiya tərəfdaşları kəsimində, marjinal
faydalılığa söykənən bazar mexanizmi, məcmu tələb-təklif münasibətləri
müstəvisində, resursların faydalılığının yüksəldilməsinə xidmət edən sistemə
çevirilmişdir. Elmi-texniki tərəqqi, sivilizasiya və cəmiyyət daxili münasibətlərin
ümumi inkişafı fonunda, bazar təsərrüfatçılıq mexanizmi, iqtisadi münasibətlər
sisteminin iştirakçılarının sayının hədsiz artmasına rəğmən maraqların ziddiyyətinin
kəskinləşməsi ilə yanaşı, ümumi kompromisin əldə olunması şərtlərini də
formalaşdırmışdır. Ən ümumi şəkildə belə kompromiss şərtləri, cəmiyyətin mövcud
inkişaf mərhələsində,iqtisadi münasibətlərin elə sisteminin formalaşdırılmasını tələb
edir ki, burada resursların mümkün maksimal faydalılığı təmin edilə bilir.
XX əsrin əvvəllərində, iqtisadi inkişafın sürətlənməsi ilə iri şirkətlərin “transmilli”
statusa sahiblənməsi, bir tərəfdən iqtisadi münasibətlər sistemində milli dövlətlərin
fəaliyyət sferasını sanki daraldır, digər tərəfdən isə əksinə, Dövlətin iqtisadi fəaliyyətdə
iştirakının təsirliyini, dominantlığını gücləndirir. Beləliklə iqtisadi siyasətdə “dövlət
kapitalizmi” fenomeni təşəkkül tapır. Dövlətin iqtisadi fəaliyyətdə bilavasitə iştirakının
fəlsəfəsini isə, mahiyyət etibarı ilə fikrimizcə, “iştirakçı kimi daha çox qazanmaq” yox,
iqtisadiyyatın bütövlükdə mənfəətliliyinin yüksəldilməsi təşkil edir. Son illərin dünya
təcrübəsinin bir neçə mühüm nəticələri fikrimizin sübutu hesab oluna bilər. Əvvəla,
iqtisadiyyatda dövlətin bilavasitə iştirakının klassik anlamda iqtisadi inkişafın
“solluğu” və ya “sağlığı”nın atributu kimi qəbul edənlərin sayı sürətlə azalmaqdadır.
İkincisi, rəqəmlərin “evklibristkasına” əsaslanan, əslində iqtisadi mahiyyətdən
məhrum,“ölkələrin beynəlxalq rəqabətliliyi” adlanan sintetik parametr, beynəlxalq
birjalar və TMK-ların fəaliyyəti nəticəsində, qiymətləndirici missiyasını aşaraq, mühüm
iqtisadi amilə çevirilmişdir. Nəhayət, bir sıra vacib iqtisadi mahiyyətli xüsusiyyətlərə
malik
(idarəetmənin
səmərəliliyi,
risklərin
idarə
edilməsi,
resursların
akkumliyasiyasının səmərəli metodu və s) korporotivləşdirmənin dərinləşdirilməsi
sayəsində,mülkiyyətin ictimailəşdirilməsinin yüksək konsentrasiyası formalaşmışdır
və s. Bütün sadalananlar isə, klassik mahiyyətin ciddi dəyişməsi şərti ilə, iqtisadi
fəaliyyətdə Dövlətin əsas həlledici və şərtləndirici rolunu de-fakto təmin etmişdir.
Beləliklə dövlətin iqtisadi fəaliyyətdə rolunun, yeni şəraitdə vəzifələri və onunla bağlı
gözləntilərin araşdırılması, iqtisad elmi və təcrübəsi baxımından yenidən aktuallaşmış
və tədqiqatçıların prioritetlərinə çevirilmişdir.
8
2. MİLLİ İQTİSADİ İDARƏETMƏ MODELİNİN SƏMƏRƏLİLYİ:
TƏŞƏKKÜLDƏN TƏKMİLLİYƏ DOĞRU İNKİŞAF
2.1. İqtisadi müstəqilliyin təşəkkülü.
XX-ci əsrin sonlarında, Dövlət müstəqilliyinin bərpası ilə, Azərbaycan Respublikası,
bir sıra keçmiş siyasi müttəfiqləri kimi, iqtisadi inkişaf istiqamətində aşağıdakı ciddi
problemlərin həlli zərurəti ilə qarşılaşmışdı: Müstəqil dövlətə məxsus xüsusiyyətlərə
malik olan bütöv, milli iqtisadi sistemin formalaşdırılması; Direktiv idarəetmə
mexanizmi əsasında, böyük ölkənin əyalət alt sistemi kimi strukturlaşmış Azərbaycan
iqtisadiyyatının, bazar münasibətləri və liberal təsərrüfatçılığa əsaslanan yeni struktur
və
təsərrüfat
mexanizmini
ehtiva
edən
iqtisadi
münasibətlər
sisteminə
transformasiyası; Əsasən xarici hərbi müdaxilə və daxili siyasi səbatsızlıqlar
səbəbindən, müstəqilliyin ilk illərində yaranmış dərin sosial-iqtisadi böhranın
qarşısının alınması və inkişaf resurslarının bərpası üçün son dərəcə zəruri investisiya
təminatı; Milli iqtisadi sistemin qlobal inkişaf trendləri və cağırışlarına adaptasiya
olunması və onun rasional açıqlığının təmin olunması; İqtisadi idarəetmə sisteminin
yenidən qurulması və təkmilləşdirilməsi vasitəsi ilə, təbii vəyaradılmış iqtisadi
resursların istifadənin səmərəliliyinin yüksəldilməsi sayəsində milli iqtisadiyyatın
beynəlxalq rəqabətliliyinin təmin edilməsi.
Mahiyyət baxımndan aydındır ki, yuxarıda qeyd olunan problemlərin həlli, ilk
növbədə iqtisadi inkşaf modeli, iqtisadi islahatlar strategiyası və cari iqtisadi siyasətin
xarakteri ilə bağlıdır. Ona görədə həmin məsələlərin həlli vəziyyətinin araşdırılması,
ölkənin çağdaş inkişaf səviyyəsinin qiymətləndirilməsini tələb edir.
Dövlət müstəqilliyinin bərpasından ötən 25 il ərzində Azərbaycanın iqtisadi inkişafında
mühüm irəliləyişlər əldə olunmuş, milli iqtisadi sistemin bazar prinsipləri əsasında
formalaşmasında ciddi nəaliyyətlər əldə edilmişdir: bazar iqtisadiyyatının, xüsusi
mülkiyyətin, azad sahibkarlığın qanunvericilik səviyyəsində təsbiti, milli məhsulun
istehsalında özəl sektorun payının 85%-ə qədər artması, dövlət mülkiyyətinin və
torpağın özəlləşdirilməsi, milli iqtisadiyyatın dünya təsərrüfat sisteminə güclü
inteqrasiyasının təmin edilməsi və s. kimi nəticələr ölkədə bir tərəfdən nisbi bütövlüyə
malik milli iqtisadi sistemin formalaşmasının başa çatmasını, digər tərəfdən isə bazar
təsərrüfatlığı mexanizminin tətbiqinin dönməz xarakter almasını ifadə edir. Bu
mərhələni, milli dövlətçiliyin yeni erasının ilk “iqtisadi təşəkkül” mərhələsi
adlandırmaq fikrimizcə daha düzgündür. Belə ki, bu zaman kəsimində milli iqtisadi
sistemin təşəkkülünün əsas hədəfi, Dövlətin siyasi müstəqilliyini yaşatmağa qadir
olan, liberal təsərrüfatçılıq modelinə malik, daha böyük və sürətlə dəyişən dünya
miqyaslı iqtisadi münasibətlər sistemində,identikliyini təmin edən sistemin
formalaşdırılması vəzifələri ümumən həll edilmişdir. Bu dövr ərzində, milli iqtisadi
sistemin formalaşdırılmasının institutsional-struktur problemlərinin həlli ilə yanaşı,
iqtisadiyyatın gələcək uğurlu inkişafı üçün möhkəm fundamentin yaradılması təmin
edilmişdir. Bu mərhələdə, Azərbaycan iqtisadiyyatına müxtəlif mənbələr hesabına
təxminən 200 mlrd. dollar həcmində investisiya yatırılmış, o cümlədən milli neft