213
də birlikdə İspaniyanın şimalına hücum etdi. Əbdüləziz ibn Musa şərq və cə-
nub, Tariq isə Tajo istiqamətində hərəkətə keçdi. Musa ibn Nusayr isə Saraqo-
sa şəhərini fəth etdi.
305
İspaniyanın fəthindən sonra Əndəlus və Mərakeşə vali təyin olunan Əbdül-
əziz ibn Musa mərkəz olaraq Sevilya şəhərini seçdi. Eyni zaman aralarında ix-
ti
laf olan iki məşhur sərkərdə Musa ibn Nusayr və Tariq ibn Ziyad xəlifə Vəli-
din əmrinə əsasən Şama çağırıldı.
306
Həccacın ölümü
Həccac ibn Yusif əs-Səqəfi 714-cü ildə xəlifə Əbdülməlikin dövründə tik-
dir
diyi Vasit şəhərində 54 yaşında ölmüşdür. 694-714-cü illərdə Kufə və Bəsrə
şəhərlərinin valisi olmuşdur. Bu valiliyi zamanında 120 min nəfəri öldürmüş,
öldüyü za
man isə həbsxanalarda 50 min kişi və 30 min qadının olduğu rəvayət
olunur.
307
Əməvi taxtının möhkəmlənməsi üçün çalışan Həccac heç bir günah-
dan çəkinməmişdir. Onun həyatı bütünlüklə pislik və cinayətlərlə doludur.
Lakin buna baxmayaraq Həccacın tökdüyü qanlar Əməvi dövlətini xüsusilə
xəlifə Əbdülməlikin hökumət və taxtını möhkəmləndirmişdir. Onun ən son öl-
dür
düyü şəxslərdən biri tabiun alimlərindən olan Səid ibn Cübeyr olmuşdur.
308
Əməvi xəlifəsi I Vəlid ibn Əbdülməlik isə hicrətin 96-cı ili (miladi 715) 45
ya
şında Şamda ölmüşdür. O, Hz.Peyğəmbər (s) və Əhli-beytinin qatı düşmən-
lərindən olmuşdur. Hicrətin 94-cü ili məhərrəm ayının 12-si, miladi tarixi ilə 712-
ci ildə məhz xəlifə I Vəlidin əmri ilə dördüncü imam Hz.Zeynul-Abidin (ə) Mə-
dinədə şəhid edilmişdir. Müqəddəs məzarı Mədinədə Bəqi qəbiristanlığındadır.
Hz.
İmam Zeynul-Abidin (ə)
İmamın (ə) adı Əli ucalıq mənasında olan “əla” sözündən götürülmüşdür.
Atası seyidüş-şühəda Hz.İmam Hüseyn (ə), anası isə İran kəsrası III Yəzdəgird
ibn Şəhriyarın qızı Şəhrəbanudur. Əsl adı isə Cahanşah və Şahizənandır.
İmam Zeynul-Abidin (ə) hicrətin 38-ci ili şəban ayının beşində (bəzi rə-
vayətlərə görə cəmadiəl-əvvəl ayının 15-də) miladi tarixi ilə 658-ci ildə Mə-
dinədə anadan olmuşdur.
309
Uşaqlıq illərini peyğəmbər şəhəri olan Mədinədə ke-
çirmişdir. İmam (ə) təxminən iki il babası Əmirəlmöminin Hz.Əlinin (ə) ha-
kimiyyət illərini görmüşdür. Babasının şəhadətindən sonra on il əmisi Hz.İmam
Həsənin (ə) imamət dövrünü görmüş, onun şəhadətindən sonra isə Müaviyə ibn
Əbu Süfyanın hakimiyyətinə qarşı mübarizə aparan atası Hz.Hüseynlə (ə) on il
birlikdə olmuşdur. Hicrətin 61-ci ili məhərrəm ayının onunda baş verən Kərbəla
305
Ziya Paşa, Tarixi-Əndəlüs, səh-17-22.
306
Ziya Paşa, Tarixi-Əndəlus, səh-22-24.
307
Tarixi-Məsudi,
III cild, səh-175-176, Tarixi-Təbəri, IV cild, səh-26-27.
308
Tarixi-Təbəri, IV cild, səh-23-25.
309
Əl-İrşad, səh-253.
214
faciəsində iştirak etmişdir. Kərbəla faciəsindən sonra Əhli-beyt əsirləri ilə
birlikdə əvvəlcə Kufəyə məlun Ubeydullah ibn Ziyadın hüzuruna, oradan da
Şama məlun Yezid ibn Müaviyənin hüzuruna aparılmışdır. Şamda öz bəlağətli
xütbələri ilə Yezidin hakimiyyətini rüsvay etdikdən sonra Mədinəyə qayıtmışdır.
Tarixdən də məlumdur ki, Kərbəla faciəsində bir çox Bəni Haşim gəncləri
şəhid edilsə də İmam Səccad (ə) ilahi xəstəlik nəticəsində sağ qalmışdır. Buna
bax
mayaraq savadsız müsəlmanların əksəriyyəti İmam Səccadı (ə) xəstə kimi
yad edir və o Həzrəti çox zəif və əldən düşmüş bir şəxs kimi canlandırırlar.
Am
ma bu fikir həqiqətdən çox uzaqdır. Çünki İmam Səccad (ə) Kərbəlada çox
qısa bir müddət xəstə olmuşdur. Faciədən sonra sağalmış və təxminən otuz beş
il digər imamlar kimi sağlam şəkildə imamlıq etmişdir. İmamın Kərbəladakı
xəstəliyi Allahın bir məsləhəti olmuşdur. Allah onu bu yolla cihaddan azad et-
mişdir ki, İmamət xətti davam etsin və ümmət ilahi höccətsiz qalmasın. Əgər
İmam Səccad (ə) da cihadda iştirak etsəydi o da atasının başqa oğul və dostları
ki
mi şəhid olar və beləliklə də, İmamət nuru birdəfəlik sönmüş olardı.
Məhəmməd ibn Səd “ət-Təbəqatul-kubra” əsərinin V cildinin 221-ci səhi-
fəsində yazır: “Əli ibn Hüseynin Kərbəla faciəsi baş verən gün iyirmi üç, ya
iyir
mi dörd yaşı var idi. Onun o vaxt azyaşlı uşaq olduğunu söyləyənlər ta-
mam
ilə əsassızdırlar. O, həmin gün xəstə olmuş, buna görə də döyüşdə iştirak
edə bilməmişdir.”
İmamət silsiləsi Hz.Peyğəmbərin (s) vəfatından sonra dörd dövrə bölünür:
1)
İmamın səbr etməsi və ya dövrün hakimləri ilə yola getməsi mərhələsi.
Bu mərhələ Hz.Əlinin
(ə) Peyğəmbərin
(s) vəfatından Hz.Əlinin
(ə) zahiri xila-
fətinə qədərki (hicri 35-ci il) dövrünü əhatə edir.
2) Hz.
Əlinin (ə) xilafət başına gəlməsi mərhələsi. Bu mərhələ Hz.Əlinin (ə)
dörd il doqquz ay, ondan sonra isə İmam Həsənin
(ə) bir neçə aylıq xəlifəliyini
əhatə edir. Bu mərhələ İslam hökumətinin ən parlaq mərhələsi hesab olunur.
3)
Həqiqi İslam hökuməti qurmaq üçün aparılan az müddətli səylər mərhə-
ləsi. Bu mərhələ Hz.Həsənin
(ə) sülhündən (hicri 41) İmam Hüseynin
(ə) şəha-
dətinə qədər (hicri 61) olan iyirmi ili əhatə edir.
4)
Bu mərhələ həmin məqsədin və proqramların uzun müddət davam
etməsi mərhələsi adlanır. Bu mərhələnin iki əsrə yaxın davam edən müxtəlif
sahələrində bir sıra müvəffəqiyyətlər və uğursuzluqlar əldə olmuş, ideoloji
işlərdə, yüzlərlə münasib taktikalarda minlərlə ixlas və şücaətlə dolu işlərdə
qəti uğurlar əldə edilmişdir.
İmam Səccadın (ə) həyatı dördüncü dövrə təsadüf edir. Yəni, silahlı müba-
ri
zə yolu ilə qələbədən naümid olmaq; Peyğəmbər ailəsi vasitəsilə uzun müd-
dətli İslam hökuməti yaratmaq uğrunda səy göstərmək; bu məqsədə çatmaqdan
öt
rü zəminə yaratmaq üçün mədəni tədbirlər vasitəsilə münasib insani qüv-
vələri tərbiyə etmək; əsl İslami fikirləri bəyan etmək, mövhumat və bidətləri
üzə çıxarmaq.