410
dur
lar. Deyləmlilərin Dabbə ibn Ud adlı ərəb qəbiləsindən olduqlarına dair rə-
va
yətlər də vardır. Bu rəvayətə görə Dabbənin oğlu Basil İrana getmiş, orada
İranlı bir qadınla evlənmiş və doğulan uşaqlarına Deyləm adını vermişlər. An-
caq bu rəvayət tam doğru qəbul edilməmişdir. İran qaynaqlarında Deyləm adı
ilk dəfə Sasani xanədanın qurucusu I Ərdəşirin (225-240) həyatından bəhs edi-
lərkən keçir. Sasanilər dövrünün əvvəllərində Deyləmlilərdən ehtiyat edilirdi.
An
caq bu qövm çox keçmədən özünü göstərərək Sasanilərə yaxınlaşdı və onla-
rın içərisində ordu komandanlığına qədər yüksələnlər oldu. Necə ki, I Xosrov
(531-
579) dövründə bir Deyləm birliyi Gürcüstana təşkil edilən bir səfərə qatıl-
dığı kimi, digər bir birlik də Həbəşilərə qarşı Yəməni müdafiə etmək məqsədilə
ora
ya göndərildi və birlik Həbəşiləri qovduqdan sonra Yəməndə qaldı. Sasani-
lər döyüşçü bir qövm olan Deyləmliləri heç bir zaman tam olaraq hakimiyyət
al
tına ala bilmədilər, onlara qarşı cənubda Qəzvin, şimal-şərqdə Kəlar və Şalus
qa
lalarını tikmək məcburiyyətində qaldılar.
Büveyhi xanədanlığı adını, Deyləmli bir qəbilənin rəisi olan Əbu Şuca Bü-
vey
hidən götürür və bu şəxsin Əli, Həsən və Əhməd adlı oğullarının səyləri nə-
ti
cəsində qüvvət qazanmışdır.
Əbu Şucanın adı çəkilən oğlanları Deyləmilər dövlətində, ordu sıralarında
pul
lu xidmət etmişlər. Orduda göstərdikləri yüksək xidmətləri müqabilində
yük
sək vəzifələr əldə etmiş və nəhayət Xəzər dənizinin
qərbində özlərinin müs-
təqil olduqlarını elan etdilər. Xəzər dənizinin qərbində olan Deyləmilər dövləti
qa
rətçi bir siyasət apardığından əhali tez bir zamanda Büveyhilərin tərəfinə
keç
mişdir.
Tarixdən məlumdur ki, Deyləmilər ordularını pullu xidmətlə qurmuşdular.
On
ların ordusunda türk və yerli əsgərlər qulluq edirdilər. Əbu Şucanın Əli və
Həsən adlı oğulları həmin ordunun tərkibində yüksək rütbəli hərbçi olduqların-
dan dövlətin etibarını qazanmışdılar. Mərdəviclə Məqan arasında baş verən dö-
yüşdə Mərdəvicin güclü olduğunu görən Əli ibn Şuca Büveyhi onun tərəfinə
keç
di. Bundan razı olan Mərdəvic Əlini Kərəç valiliyinə təyin etdi. Tez bir za-
manda
Əlinin güclənməsindən qorxuya düşən Mərdəvic ona verdiyi imtiyazları
ge
ri almaq istəsə də bacarmadı.
Əli ibn Əbu Şuca Kərəçdə hakimiyyətini möhkəmlədərək Şiraz, Əhvaz və
Ərrəcanı tutdu. Həmin ərazilərin xəracını toplayaraq böyük bir ordu ilə Mərdə-
vic
in üzərinə getdi. Lakin Mərdəviclə sülh bağlayan Əli ibn Əbu Şuca qardaşı
Əhmədi onun sarayında girov qoydu. Buna görə Mərdəvic Əli ibn Büveyhini
Ərracan valiliyinə təyin etdi. Şimali İranın böyük bir hissəsini Sasanilərin əlin-
dən alaraq, ərazisini Cənubda İsfəhan və Həmədana qədər genişlədən Mərdəvic
ibn Ziyarın 935-ci ildə öldürülməsindən sonra, torpaqları bu üç qardaşın əlinə
keç
di. Bundan istifadə edən qardaşlar, idarə altına aldıqları bölgəni genişləndir-
məyə davam etdilər: Əli İsfəhan və Farsda öz gücünü gücləndirdi, Həsən Rey
və Həmədanı ələ keçirərkən, Əhməd cənub-şərqdə Kirmanı və cənub-qərbdə
Xu
zistanı itaət altına aldı. Beləliklə, 935-ci ildə Əli ibn Əbu Şuca özünü bütün
411
far
sın hökmdarı olduğunu elan etdi və bütün fars torpaqlarını öz hakimiyyəti
altında birləşdirdi.
Bundan sonra Abbasi xəlifəsi Razi (934-940) onun hakimiyyətini tanıdı və
ona valilik möhürünü verdi. Qısa müddət sonra Əli ibn Əbu Şuca xəlifədən
üs
tün olduğunu və ona tabe olmadığını elan etdi. Bununla razılaşan xəlifə
onun müs
təqilliyini tanıdı. Büveyhi hökmdarı Əli qardaşı Həsənlə birlikdə
Rey, Həmədan və İraq ərazisini də zəbt etdi. O, qardaşı Əhmədi Səffarilərin
(867-
1500) əlində olan Kirman vilayəti üzərinə göndərdi. Kirmanı, Əhvazı və
Xu
zistanı öz torpaqlarına qatan Büveyhilər sərhədlərini qərbə tərəf genişlən-
dir
məyə başladılar. Əhməd ibn Əbu Şuca Beveyh 945-ci ildə Abbasilərin pay-
tax
tı olan Bağdada gəldi. Heç bir müqavimətə rast gəlməyən Əhməd ibn Əbu
Şuca Bağdada asanlıqla ələ keçirdi. Əhmədi qarşılayan Abbasi xəlifəsi əl-
Müs
təkfi (944-946) ona Əmiril-üməra (baş komandan) ünvanı və Muizuddöv-
lə (dövləti gücləndirən) ləqəbini verdi. Onun ardınca qardaşları Əli ibn Əbu
Şuca İmaduddövlə (dövlətin dirəyi), Həsən ibn Əbu Şuca isə Ruknuddövlə
(döv
lətin dəstəyi) ünvanlarını aldılar. Beləliklə, 935-ci ildə Qərbi İranı, 945-ci
ildə isə Bağdadı tutan Büveyhilər Abbasi xilafətinin siyasi hakimiyyətinə son
qoymuş oldular.
Büveyhilər dövləti öz sərhədlərini genişləndirərək xilafətdən üstün bir hala
gəldilər. Muizzuddövlə Əhməd 946-cı ildə Abbasi xəlifəsi Müstəkfinin gözlə-
rinə mil çəkib onu kor etdikdən sonra yerinə qardaşı oğlu Mutini (946-974) xə-
lifə təyin etdi. Bundan sonra hakimiyyətə gələn İzududdövlə (967-978) xəlifə
Mu
tini hakimiyyətdən uzaqlaşdırıb yerinə Tai Lillahi (974-991) Abbasi xəlifəsi
təyin etdi. Büveyhilər şiə inancına bağlı idilər və bu səbəblə sünni xəlifələrin
söy
kəndikləri dini təlimləri qəbul etmirdilər. Onlar abbasiləri hakimiyyətdə
sax
lamaqla öz siyasi məqsədləri üçün istifadə edir və bununla da öz varlıqlarını
da
vam etdirirdilər. Xəlifəliyi dini bir müəssisə olaraq qəbul edən, lakin digər
isti
qamətlərdən müstəqil olan vilayət hökmdarları bu təsdiqi camaatla qılınan
Cü
mə namazlarında və digər mərasimlərdə oxunan xütbələrə iqtidarda olan xə-
li
fənin adından bəhs edərək göstərirdilər. Lakin Bağdadda oxunan xütbə ayrıca
si
yasi hakimiyyətin də simvolu idi. Xəlifənin bu imtiyazına da gizli şəkildə tə-
ca
vüz edilir və paytaxtdakı məscidlərin minbərlərindən oxunan xütbələrdə xəli-
fənin adı ilə birlikdə yeni əmirin adı da istifadə edilməyə başlayırdı. Büveyhilər
Bağdadda kəsilən mədən pullarının bir üzünə öz adlarını həkk etdirirdilər. Şiə-
lik, Büveyhilər tərəfindən Bağdadda 1055-ci ilə qədər qorundu və təşviq edildi.
B
üveyhilərin ən üstün və güclü dövrü Adududdövlənin (978-983) dövrünə
təsadüf edir. O, Bağdadda öz adına xəstəxana tikdirdi və onun bütün xidmətlə-
ri
ni pulsuz etdi. Bundan başqa o, elm və mədəniyyətin yayılmasını, memarlıq
sənətinin genişləndirilməsinə şərait yaratdı. Onun vaxtında suvarma sistemləri
ge
nişləndirilmiş, Büveyhilərin paytaxtı Şirazda, həmçinin Bağdadda və digər
böl
gələrdə tikinti işləri aparılmışdır. Adududdövlənin ölümündən sonra oğlu
Sam
samuddövlə (983-987) Büveyhi hakimi təyin edildi. Abbasi xəlifəsi Tai