542
Səfəvi dövlətinin həddən artıq zəifləməsindən istifadə edən Təbrizdəki türk
qalasının başçısı Cəfər paşa Təbrizdən çıxaraq şəhər ətrafı ilə yanaşı Cənubi
Azərbaycanın bir çox rayonlarını ələ keçirdi.
Kürd əmirlərinin köməyindən istifadə edən Cəfər paşa Ərdəbildən Təbrizə
doğru hərəkət edən qızılbaş dəstəsini məğlub edərək geri çəkilməyə məcbur et-
di. Səfəvilərin məğlubiyyətindən xəbər tutan Qaradağ hakimi Xəlifə Ənsarın
oğlu Şahverdi türklərə tabe olduğunu bildirdi. Bu xəyanət nəticəsində Ordubad,
Mərənd, Dizmar və digər vilayətlərdə Cəfər paşanın əlinə keçdi. Bunun ardınca
1588-
ci ildə otuz minlik qoşunla Bağdaddan Həmədana doğru hərəkət edən Si-
nan paşa Nəhavəndi demək olar ki, müqavimətsiz ələ keçirdi. Nəhavənd uğrun-
da gedən döyüşlərdə qızılbaşların başçısı Həmədan bəylərbəyi Qorxmaz xan
Şamlı əsir düşdü.
Eyni zamanda türk qoşunları Məhəmməd xan Ziyad oğlu Qacarın əlində
olan Qarabağı ələ keçirdi. Gürcüstandan hərəkət edən Fərhad paşa isə Gəncə və
Bərdəyə daxil olaraq burada qarnizon yerləşdirdi. Türklər tərəfindən məğlub
edi
lən Qacar və iyirmi dörd tayfaları Arazın cənub sahilinə çəkildilər. Bunun
ar
dınca Naxçıvanda türklər tərəfindən tutuldu.
851
Baş verən bu hadisələrin sonunda, 1586-1589-cu illərdə demək olar ki, bü-
tün Azərbaycan sultan III Muradın orduları tərəfindən ələ keçirildi. Bu arada
özbəklərin Xorasana hücum etməsi türklərin Azərbaycanda irəliləyişini daha da
asan
laşdırdı. Qəzvində hakimiyyətə gələn Səfəvi şahı I Şah Abbas (1587-1629)
ərazinin qalan hissəsini itirməmək üçün sultanın təklif etdiyi ağır sülh şərtləri
ilə razılaşmalı oldu. 1590-cı ildə iki tərəf arasında bağlanan İstanbul sülhünə
görə Azərbaycandan əlavə, nəinki Ermənistan, Gürcüstan, habelə İranın qərb
vila
yətləri-Nəhavənd, Luristan, Şəhrizur Türkiyəyə verildi. Bundan əlavə Xo-
ra
sanın özbəklərdə qalmasına razılıq verən I Şah Abbas səfərə çıxmadı.
XVII əsrin əvvəllərinə qədər davam edən Osmanlılar tərəfindən Azərbay-
ca
nın istilası zamanı Azəbaycan nəhayətsiz müharibələrdə tamamilə talan edil-
di və ölkənin iqtisadiyyatı zəiflədi. Türklərin iyirmi ilə yaxın ölkədə ağalıq et-
məsi onun sərvətlərinin talan edilməsinə, iqtisadiyyatın ölməsinə gətirib çıxar-
dı. Buna görə də Azərbaycan I Şah Abbas tərəfindən geri alınsa da Səfəvilər
döv
ləti özünün əvvəlki sosial-iqtisadi rolunu saxlaya bilmədi.
Daxili və xarici müharibələr nəticəsində Azərbaycan feodal əyanları və
qızılbaş tayfaları xeyli zəiflədi. Feodallar əvvəlki kimi Səfəvi dövlətinin hər
ye
rində öz mövqelərini qoruyub saxlaya bilmədilər və sonda Azərbaycan Səfə-
vilər dövləti süqut etdi.
I Şah Abbasın islahatları
1587-
ci ildə Məhəmməd Xudabəndənin özbəklərə qarşı müharibə aparma-
sından istifadə edən Şah I Abbas qızılbaş və fars əyanlarının köməyi ilə Qəz-
851
Şərəfnamə, II cild, səh-291-292.
543
vini tutaraq hakimiyyəti ələ keçirdi. Şah I Abbas hər şeydən əvvəl orduya xü-
susi əhəmiyyət verirdi. Çünki itaətsiz feodallara qarşı mübarizə aparmaq, xalq
hərakatını boğmaq və yürüşlər üçün qüdrətli və nizami orduya ehtiyac var idi.
Bütün bun
ları nəzərə alan Şah I Abbas hakimiyyətə gələndən sonra Səfəvilərin
iti
rilmiş ərazilərini geri qaytarmaq və sarsılmış qüdrətini bərpa etmək
üçün sülh
is
lahatlara başladı.
İlk öncə tayfaların üsyankar hərəkətlərini yatırmaq üçün onların özbaşına
si
lah gəzdirmək hüququnu ləğv etdi: qoşuna daxil olmaq hüququ iranlılara ve-
ril
di. Qızılbaş tayfa başçılarının irsi vəzifə tutmaları ləğv edildi. Bu vəzifəni
yal
nız şahın rəğbətini qazanmış istənilən şəxs tuta bilərdi. Qeyri türk əsasən
fars
lar üzərində hakimiyyəti möhkəmləndirmək üçün paytaxtı onların sıx ya-
şadığı İsfahana köçürdü. Ordunu yenidən təşkil etdi.
Səfəvi şahının apardığı hərbi islahat nəticəsində müxtəlif dərəcəli qoşun
nö
vü yarandı. Onların qarşılıqlı fəaliyyəti və əlaqəsi Səfəvi dövlətinə daxili sa-
kit
lik və xarici işğal sahəsində uğurlar qazandırdı. Orduda qızılbaşlarla yanaşı
qu
lamlar, tüfəngçilər və topçular dəstəsi də yer aldı. Qulamlar əsasən erməni,
gür
cü, çərkəz mənşəli gənclərdən toplanır, zorla islamlaşdırılır və sarayda xü-
susi şəraitdə tərbiyə olunurdular. Tüfəngçilər xüsusi siyahı ilə ölkənin müxtəlif
vi
layətlərindən toplanırdı. Onların içərisində əsasən azərbaycanlılar üstünlük
təşkil edirdilər. Onlara tüfəngçi ağası başçılıq edirdi. Topçulardan əsasən düş-
mənin möhkəmləndirilmiş mövqeyini ələ keçirmək və qala mühasirəsi vaxtı
isti
fadə olunurdu.
Şah I Abbas həyata keçirdiyi islahatlarla Azərbaycan köçəri əyanlarının
nü
fuzunu məhdudlaşdırmağa başladı. Bununla bərabər iranlılardan ibarət şiə
ru
hani və məmurlarının dövlət işlərində iştirakını gücləndirdi. İri torpaq sahib-
lərinin sıxışdırılması, edam olunmuş feodalların torpaqlarının ələ keçirilməsi
he
sabına şah öz şəxsi torpaqlarını xeyli genişləndirdi. Bu mübarizədə xeyli feo-
dal hakim və əmirlər məhv edildi. Hakimiyyətə qarşı çıxan təkəli tayfasına
aman
sız divan tutuldu. Yeni şah dövlətin maliyyə vəziyyətini yaxşılaşdırmaq
məqsədilə yüksək dövlət vəzifələrinə yiyələnmiş bütün şəxslərdən peşkəş adı
ilə xəzinəyə müəyyən məbləğ verilməsini tələb etdi.
Həyata keçirilən bu islahatlar nəticəsində qızılbaş əyanlarının qüdrəti sarsılsa
da, mərkəzi hakimiyyət xeyli gücləndi. Şah Abbas Səfəvilər dövlətinin keçmiş
qüvvəsini bərpa edə bildi. Azərbaycan bu dövlətin aparıcı qüvvələrindən birinə
çevrildi. Dövlətin mərkəzi aparatını və mülki bürokratiyanı möhkəmləndirən Şah
I Abbas İngiltərə, Fransa, İspaniya, Roma papası və Moskva knyazlığı ilə
diplomatik əlaqələr yaratmaq məqsədilə danışıqlar aparmağa başladı.
Səfəvilərin qonşu dövlətlərlə münasibətləri
Ərəb xilafətinin tənəzzülü və səlcuq yürüşləri dövründən başlayaraq müsəl-
man şərqinin böyük bir hissəsində siyasi hakimiyyət türklərin əlinə keçmişdi.
Mi
sirdən tutmuş Hindistan və Xətaya qədər geniş bir ərazidə hökmranlıq edən