57
Qurani-
Kərimin Tövbə surəsinin 81-ci ayəsi nazil oldu. Ayədə deyilir:
“(Tə-
buq döyüşündə iştirak etməyib) arxada qalanlar (münafiqlər) Allahın Rə-
su
luna qarşı çıxaraq (evdə) oturub qalmalarına sevindilər, Allah yolunda
mal
ları və canları ilə cihad etmək istəmədilər və (bir-birlərinə): “Bu istidə
dö
yüşə çıxmayın!” – dedilər. (Ya Peyğəmbər!) De: “Cəhənnən odu daha
isti
dir!” Kaş biləydilər!”
Bəzi münafiqlər də bizanslıların həddən artıq güclü olduğunu deyərək mü-
səlmanları döyüşə getməkdən çəkindirirdilər.
66
3)
Ağlayanlar: Bəzi səhabələr də var idi ki, onlar həqiqətən döyüşdə işti-
rak etmək istəsələr də heç bir vəsaitləri olmadığı üçün döyüşə gedə bilmirdi-
lər. Bu şəxslərə İslam tarixində “ağlayanlar” deyilir və onlar haqqında Qura-
ni-
Kərimin Tövbə surəsinin 92-ci ayəsində belə buyurulur: “(Dö
yüşə getmə-
yə minikdən ötrü) gəldikdə: “Sizin minməyiniz üçün bir heyvan tapmı-
ram”, –
deyərkən (cihad yolunda) sərf etməyə bir şey tapa bilmədikləri
üçün kədərdən gözlərindən yaş axa-axa geri dönənlərə də heç bir günah
yoxdur!”
4)
Məhsul yığanlar: Səmimi qəlbdən İslamı qəbul edən Kəb, Hilal və Mü-
rarə kimi bəzi səhabələr də məhsullarını toplamadıqları üçün belə qərara gəlir-
lər ki, məhsulu toplayıb qurtardıqdan sonra Mədinədən çıxıb orduya qoşulsun-
lar. Qurani-
Kərimin Tövbə surəsinin 118-ci ayəsində onlar haqqında belə bu-
yurulur:
“Həmçinin (Təbuq döyüşündən) geri qalmış üç nəfərin də (tövbə-
lərini qəbul etdi). Belə ki, dünya onlara dar olmuş, ürəkləri (qəm-qüssə-
dən) təngə gəlib sıxılmışdı. Onlar Allahdan (Allahın əzabından) yalnız
Onun Özünə sığınmağın mümkün olduğunu başa düşdülər. Allah onlara
(əvvəlki hallarına) qayıtmaq üçün tövbə nəsib etdi və tövbələrini qəbul bu-
yurdu. Şübhəsiz ki, Allah tövbələri qəbul edəndir, rəhmlidir.”
Döyüşdən qayıtdıqdan sonra Hz.Peyğəmbər (s) və müsəlmanlar bir müddət
on
larla danışmırlar.
5)
Fədakar möminlər: Bəzi möminlər özləri döyüşə gedə bilməsələr də, on-
lar ordunun toplanmasında yaxından iştirak etmişlər.
Bütün bu çətinliklərə baxmayaraq Hz.Peyğəmbər (s) 30000 nəfərlik ordu
topl
ayaraq Mədinədən Bizansa doğru hərəkət etdi. Hz.Peyğəmbər (s) Mədinə-
dən çıxarkən Hz.Əlini
(ə) Mədinədə qoydu ki, Mədinə münafiqlərinin çevriliş
cəhdinin qarçısını alsın. (Hz.Peyğəmbərin (s) iştirak etdiyi döyüşlərdən yalnız
Təbuqda Hz.Əli (ə) iştirak etməmişdir).
Hz.
Əlinin
(ə) Mədinədə qalmasından narahat olan münafiqlər belə şayiə
yaydılar ki, guya Hz.Əli (ə) ilə Hz.Peyğəmbərin (s) arası pozulduğu üçün onu
özü ilə döyüşə aparmamışdır. Bundan narahat olan Hz.Əli (ə) arxadan Hz.Pey-
ğəmbərə (s) çataraq Mədinədə baş verənləri ona çatdırır. Bu zaman Hz.Pey-
ğəmbər (s) buyurdu: “Ya Əli! Mədinəyə qayıt. Çünki Mədinənin işlərinə nəza-
66
M
əğazeyi Vaqidi, 3-cü cild, səh-1003
58
rət etməyə mən və səndən başqa layiqli bir şəxs yoxdur. Sən mənim qohum-
larım arasında qəyyumumsan. İstəmirsənmi mənə olan nisbətin Harunun Musa-
ya olan münasibəti kimi olsun? Bircə fərq odur ki, məndən sonra peyğəmbər
gəlməyəcək. Əgər gəlmiş olsaydı o mütləq sən olardın. Harun Musadan bilava-
sitə sonra onun canişini olduğu kimi sən də məndən sonra bilavasitə mənim ca-
nişinimsən.”
67
Hz.
Peyğəmbər
(s) 30000 nəfərlik ordu ilə Təbuq adlı məntəqəyə
gəlsə də heç bir Bizans ordusuna rast gəlməyib ordu ilə məşvərət etdikdən son-
ra Mədinəyə qayıtdı.
Hz.
Peyğəmbər
(s) Təbuqdan qayıdarkən Bizans sərhəddində yerləşən
“İlə”, ”Əzrə” və “Cərba”nın xaçpərəst hökmdarları ilə müqavilə bağladı ki, on-
lar Bi
zansla əlbir olub müsəlmanlara qarşı mübarizəyə qalxmasınlar.
68
Təbuq
döyü
şü Hz.Peyğəmbərin (s) iştirak etdiyi son qəzvə idi.
2.
Bətni-Əqəbə hadisəsi:
Müsl
im bin Həccac Nişapurinin verdiyi məlumata görə, bəzi münafiqlər
Təbuq döyüşündən qayıdarkən Bətni-Əqəbə (və ya Əqəbeyi-Hərşa) adlı
məntəqədə Hz.Peyğəmbərə (s) sui-qəsd təşkil edib öldürmək istəsələr də
istəklərinə nail ola bilmədilər.
69
3. Ali-
İmran surəsinin 96-97-ci ayələri ilə həcc vacib oldu.
4.
Məşhur münafiq Abdullah ibn Ubey vəfat etdi.
5.
Ədalətli hökmdar Həbəşistan kralı Nəcaşi vəfat etdi.
6. Hz.
Peyğəmbərin (s) oğlu İbrahim vəfat etdi.
7.
Məscidul-Zirarın uçurulması:
Məşhur münafiq Əbu Amir bu məscidi toplantı yeri məqsədilə tikdirmişdi.
Bu məsciddə münafiqlər cümə günü toplanaraq müsəlmanların əleyhinə plan
təşkil etməli idilər. Lakin Allah “Tövbə” surəsi vasitəsilə bu məscidin hansı
məqsəd güddüyünü Hz.Peyğəmbərə bildirdikdən sonra Həzrət bu məscidin
uçurulmasına göstəriş verdi.
8.
Tövbə (Bəraət) surəsinin 1-10-cu ayələri nazil oldu:
“Allahdan və Onun Peyğəmbərindən saziş bağladığınız müşriklərə
(on
larla olan əhdlərin pozulması, əlaqələrin kəsilməsi barədə) bir xəbər-
dar
lıq! (Ey müşriklər!) Yer üzündə dörd ay sərbəst gəzib dolaşın və bilin
ki, siz Allahı aciz qoya bilməzsiniz (Allaın əzabından qaçıb canınızı qurta-
ra bilməzsiniz). Allah kafirləri (dünyada və axirətdə) rüsvay edəcəkdir!
Allah
dan və Onun Peyğəmbərindən böyük həcc günü insanlara bir bildi-
riş! Allahın və Onun Peyğəmbərinin müşriklərlə heç bir əlaqəsi yoxdur.
Əgər tövbə etsəniz, bu sizin üçün xeyirli olar. Əgər imandan üz döndər-
səniz, bilin ki, Allahın əzabından qaçıb canınızı qurtara bilməzsiniz. (Ey
Pey
ğəmbərim!) Kafir olanları şiddətli bir əzabla müjdələ! Müqavilə bağ-
67
Sireyi ibn Hişam, 2-ci cild, səh-520
68
Sireyi Hələbi, 3-cü cild, səh-160.
69
Səhihi-Müslim, sifatul-münafiqin babı.