603
Os
manlı Dövləti, Rusiyanin istəyinə əsasən döyüşləri dayandırdı. 23 dekabr
1876-
cı ildə İstanbulda konfrans başladı. Həmin gün, Osmanlı Dövləti I Məsru-
ti
yət elan etdi. Konfrans bir qərar qəbul etmədən dağıldı. Sonra 1877-1878-ci
il
lər Osmanlı Rus döyüşü başladı. Döyüşlər, Balkanlarda və Anadolu cəbhə-
sində aparılırdı. Ruslar, Ayastefanos və Ərzuruma qədər irəlilədilər.
Öncə Ayastefanos, sonra da Berlin Anlaşmaları imzalandı. Abdülhəmid
Xan, Məclis-i Məbusani dağıdaraq idarəçiliyi əlinə aldı. Berlin Konqresi başla-
ma
mışdan öncə də İngiltərə Kipri işğal etdi. Avstriya Bosniya-Hersoqovinanı,
Fran
sa Tunisi, İngiltərə də Misiri aldı. Cənubi Rumeli əyaləti də Bolgarıstana
qa
tıldı (1885). Albay Bassos Ordusunda 10.000 yunan, Giridə hücuma keçdi.
Gi
rid müsəlmanları öldürülməyə başlandı. 1891-ci ildə Albay Bassos, adanı
Yu
nan kralı adından ələ keçirdiyini elan etdi. Yunanıstan Rumeli sərhəddindən
Os
manlıya hücum etdi və cavab olaraq Osmanlı Dövləti Yunanıstana qarşı mü-
ha
ribəyə başladı. Ədhəm Paşanın rəhbərliyi altında olan Osmanlı ordusu bir
çox döyüşdə Yunan ordularını məğlub etdi. Yunanıstan sülh istəmək məcburiy-
yətində qaldı və 1897-ci ildə İstanbul Sülhü imzalandı. Bir müddət sonra Girid
də Osmanlı Dövlətindən ayrılmış oldu. Makedoniyada 1902-ci ildə etirazlar
başladı. II Abdülhəmid Xan, Hüseyin Hilmi Paşanı Saloniki, Manastır və Ko-
so
va müfəttişi təyin etdi. 1908-ci ildə Məşrutiyət yenidən elan edildi. Çox keç-
mədən də II Abdülhəmid Xan taxtdan endirildi və V Məhməd Rəşad (1909-
1918) Osmanlı sultanı elan olundu. Bu isə Osmanlı İmparatorluğunun yıxılma-
sı üçün atılan son addım oldu. İtaliya, Trablusqara hücum etdi. Oniki ada İtal-
yan donanması tərəfindən işğal edildi.
Trablusqar və Oniki-ada İtaliyaya verildi. Osmanlı orduları, dörd Balkan
döv
ləti qarşısında məğlubiyyətə uğradı. Balkan dövlətləri Çatalcaya qədər gəl-
di
lər. 30 May 1913-cü ildə Londonda imzalanan anlaşmaya görə; Midya-Ənəz
xətti Osmanlı Dövlətinin sərhəddi oldu. Ədirnə, Bolqarıstanda qaldı. Girid də
əldən çıxdı. Bir müddət sonra Osmanlı Dövləti, Kırklareli və Ədirnəni geri
aldı.
Balkan döyüşlərindan sonra, I Dünya Müharibəsi başladı. Osmanlı Dövləti,
Al
maniyanın tərəfində Fransa, İngiltərə və Rusiyaya qarşı döyüşə başladı (11
noyabr 1914). Döyüş 4 il davam etdi. Anadoluda Ruslara, İraq, Suriya, Fələstin
və Misirdə İngilislərə qarşı döyüşdü. Almaniya, Avstriya və Bolgarıstan ilə bir-
likdə Osmanlı Dövləti də, İngiltərə-Fransa qarşısında məğlub oldu. 30 oktyabr
1918-
ci ildə Mudros müqaviləsi imzalanaraq döyüşlərə son verildi. Bu arada
1918-
ci ildə V Məhməd Rəşad öldü və yerinə VI Məhməd Vahidəddin sultan
oldu. Bu zaman düşmənlər İstanbula soxuldu. Qars erməni hərbi dəstələri, Ər-
da
han gürcü hərbi dəstələri, Antalya İtaliya, İzmir Yunanıstan, Urfa, Antep,
Ma
raş və Adana Fransa tərəfindən işğal edildi. Qafqaz cəbhəsi xaric, bütün
cəbhələrdə məğlub olan Osmanlı dövləti sülh istədi. Müttəfiqlərin istəyi ilə
Mondra müqaviləsi imzalandı.
604
Bu arada Anadolu bölgəsində yeni bir dövlət idarəçiliyi yaradıldı. 23 aprel
1920-
ci ildə Böyük Millət Məclisi toplandı. Əldə qalan torpaqların müdafiəsi
və qorunmasını Məclis öz üzərinə götürdü. 1909-ci ildə II Əbdülhəmid xanın
taxt
dan endirilməsindən sonra, dövlət idarəsində heç bir funksiyası olmayan
pad
şahlıq, 1 oktyabr 1922-ci ildə ləğv edildi. 1924-cü ilin 3 martında isə xilafət
ləğv edildi. Osmanlı Xanədanının bütün üzvlərinin ölkədən xaric edilməsi haq-
qında qanun çıxarıldı və Osmanlı sultan ailəsinin bütün üzvləri o cümlədən son
xəlifə Əbdülməcid də yeni Türkiyə dövlətini tərk etdilər. Osmanlıların səltənəti
bir tək sülalədən gələn tarixin ən uzun ömürlü səltənəti olmuşdur.
Osmanlı Dövləti qurucusu olan Osman Bəyin idarə etməyə başladığı 1281-
ci il tarixindən səltənətin ləğv edildiyi tarix olan 1922-ci ilə qədər tam 641 il
da
vam etmişdir. Osmanlılar ayrıca Yavuz Sultan Səlimin 1516-cı ilində xəlifə-
lik alma
sından 1924-cü ilədək xəlifəliyin ləğvinə qədər 407 il Müsəlmanların
xəlifəsi funksiyasını daşımışdır. Ancaq o da həqiqətdir ki, xəlifəlik və ya səltə-
nət II Əbdülhəmidin taxtdan endirilməsi ilə təsirini tamamən itirmiş bir hala
gəlmişdi. Bu vəziyyəti nəzərə alsaq, Osmanlıların xəlifəliyi 393 il davam et-
mişdir və II Əbdülhəmid ilə sona çatmışdır. II Əbdülhəmid, Əbü Bəkrdən son-
ra 98-
ci xəlifə, bu gün son xəlifə olaraq bildiyimiz Əbdülməcid isə 101-ci xəli-
fədir.
Osmanlı ordusu
Osmanlı qoşunlarının əsas hissəsi sipahi adlandırılan atlı feodal qoşunların-
dan ibarət idi. Bu qoşun hərbi xidmət əvəzində sultandan torpaq almış döyüş-
çü
lərdən ibarətdir. Sultanın daimi piyada qüvvələri isə yeniçəri adlanırdı. Mü-
haribə türk feodallarının əsas məşğuliyyəti olduğu üçün onların güclü sultan
hakimiy
yətinə ehtiyacı var idi. Sultan qeyri-məhdud hakimiyyətə malik hökm-
dar idi.
I Şah İsmayılın Osmanlı sultanları ilə məktublaşmaları
Səfəvilər dövlətinin yaranması ilə Yaxın və Orta Şərqin təkcə hərbi-siyasi
de
yil, həm də dini tarixində yeni dövr başlandı. Osmanlı dövləti özünün şərq
sərhədlərində, Ağqoyunlular dövlətinin ərazisində daha böyük Səfəvilər impe-
ri
yasının yaranmasını narahatlıqla müşahidə edirdi. Bu narahatlığı şərtləndirən
hərbi-strateji və iqtisadi səbəblərlə yanaşı, daxili siyasi amillər də mövcud idi.
Be
lə ki, Osmanlı imperatorluğu ərazisində çoxsaylı tərəfdarlara malik olan qı-
zılbaşlar hərəkatı meydana çıxdığı ilk vaxtlardan Osmanlıların daxili
siyasi bü-
töv
lüyünü təhdid etməyə başlamışdı. Səfəvilər Anadolunun köçəri türk oymaq-
la
rının nəzərində yeganə ümid yeri, Şah İsmail isə gəlişi çoxdan gözlənilən
Mehdi Sahib-
əz-Zaman sayılırdı.
Bununla belə, Osmanlı sultanı II Bəyazid (1481-1512) Səfəvilərə qarşı güc
tətbiq etmək iqtidarında deyildi. Başı Venesiya ilə müharibəyə (1499-1502) qa-