90
nəsib olasıdır. Hz.Əlinin
Kəbədə dünyaya gəlməsi əhli-sünnənin də qəbul
et
diyi bir həqiqətdir. Məşhur əhli-sünnə alimi İbn Səbbağ Maliki “Fisulul-
muhimmə” kitabında yazır: “Hz.Əlidən
qabaq kimsə Kəbə evində dünyaya göz
açmamışdı. Bu fəziləti Allah yalnız Əliyə aid etmiş və bununla da xalqa onun
uca məqamını göstərmişdir.”
120
Abbas ibn Əbdülmüttəlibdən belə nəql olunur: “Fatimə binti Əsəd körpəni
dünyaya gətirdikdən sonra ona atası Əsədin adını qoyur. Lakin Əbu Talib
onunla razılaşmayaraq deyir ki, axşam Əbu Qubeys dağına qalxıb Allahdan
istəyək ki, ona ad seçməkdə bizə yardımçı olsun. Əbu Qubeys dağına qalxıb
Allaha dua etdikdən sonra Əbu Talib bu beyti oxudu: “Ey zülmət gecənin və
parlaq ayın Rəbbi! Öz qəti hökmünlə bizə bu körpənin adını bəyan et!” Bu vaxt
“Si
zə gözəl, pak, seçilmiş bir uşaq verilib. Onun adı Əlidir və bu ad Əliyyul-
Əlanın (Allahın) adından götürülmüşdür” sözləri yazılmış bir lövhə peyda
oldu.”
121
Fatimə binti Əsədlə Əbu Talibin allahpərəstliyi və müsəlman olması
aşağıdakı məşhur islami mənbələrdə də öz təsdiqini tapmışdır:
1)
“Təbəqati ibn Səd”, I cild, səh-202-203
2)
İbn Əbil Hədid, “Nəhcül-bəlağənin şərhi”,
XIV cild, səh-84
3) “
Sireyi ibn Hişam”, I cild, səh-373
4) “
Tarixi ibn Kəsir”, II cild, səh-42
5) “Sireyi-
Hələbi”, I cild. səh-351-352
Fatimə binti Əsəd Hz.Peyğəmbər (s) üçün ana kimi olmuşdur. O, ilk iman
gətirənlərdən və Mədinəyə hicrət edənlərdəndir. O, dünyasını dəyişdiyi vaxt
Hz.
Peyğəmbər
(s) öz köynəyini onun üçün kəfən etmiş, cənazəsinə namaz qıl-
mış, qəbir sıxıntısından qurtarmaq üçün qəbrinə enmış, ona təlqin buyurmuş və
dua etmişdir.
122
Əbu Talibdə tək Allaha sitayiş etmiş, Hz.Peyğəmbərin (s) besətindən sonra
ona iman gətirmişdir. Qureyşin şeyxi və rəisi olduğu üçün öz imanını gizli sax-
la
mışdır. Şeyx Səduq nəql edir ki, bir nəfər Abdullah ibn Abbasa dedi: “Ey
Pey
ğəmbərin əmisi oğlu, mənə de görüm, Əbu Talib müsəlman oldumu?” İbn
Ab
bas belə cavab verdi: “Müsəlman olmayan şəxs belə deyərdimi: “Məkkə
müşrikləri bilirdilər ki, biz öz övladımız Muhəmmədi qəbul edirik və o, boş
söz
lərə etina etmir.” Əbu Talib Kəhf səhabələri kimidir. O öz imanını gizli sax-
ladı və zahirən müşrik kimi göründü. Buna görə Allan ona iki savab verdi.
İmam Sadiq (ə) buyurmuşdur: “Əbu Talib Kəhf səhabələri kimidir. Qəlbində
iman vardı, zahirən müşrik görünürdü. Allah ona iki mükafat verdi: Biri imanı-
na, o birini isə təqiyyəsinə görə.”
123
İbn Səbbağ “Fisulul-muhimmə”, mərhum
Məclisi “Biharul-ənvar” kitablarında yazırlar: “Bir vaxt Məkkədə qıtlıq oldu.
Hz.Pey
ğəmbər
(s) var-dövlət sahibi olan əmisi Abbas ibn Əbdülmüttəlibə təklif
120
Fisulul-
muhimmə, səh-14.
121
Əllamə Qunduzi, Yənabiul-məvəddət, səh-260.
122
(Üsuli-
Kafi, II cild, tarix babı).
123
Şeyx Səduq, Əmali, 89-cu məclis, 12-13-cü hədis.
91
etdi ki, Əbu Talibi maddi sıxıntıdan çıxarmaq üçün hərəsi onun oğlanlarından
birini himayəyə götürsünlər. Onlar Əbu Taliblə görüşdülər və öz təkliflərini
ona bildirdilər. Əbu Talib dedi: “Əqil mənimlə qalsın, başqa nə bilirsinizsə onu
da edin.” Abbas Cəfəri, Həmzə Talibi, Hz.Peyğəmbər (s) isə Hz.Əlini öz hi-
mayəsinə götürdü.
124
Hz.
Əli
Hz.Peyğəmbəri
(s) addım-addım izləmiş, birbaşa onun tərbiyəsi al-
tında ərsəyə çatmışdır. O Peyğəmbərin əqidə və adətlərinin ardınca getmişdir.
Hz.
Əli səkkiz yaşınadək Peyğəmbərin himayəsində olmuşdur. Sonra atasının
yanına qayıtsa da, bu qayıdış onun Peyğəmbərlə ünsiyyətinə mane olmamışdır.
Beləcə, Hz.Əlinin həyatının ilk on ili Peyğəmbərin himayəsində keçmişdir.
Hz.
Muhəmməd (s) peyğəmbərliyə çatdığı ilk andan on yaşlı Hz.Əli islamı
qəbul etmiş, Hz.Peyğəmbərə
(s) muti olmuşdur. Hz.Əli
Peyğəmbərin dəvətini
ilk qəbul edən şəxsdir. Bütün islam tarixçiləri və mühəddisləri bu həqiqəti
təsdiq edirlər. Muhibbəddin Təbəri “Zəxairul-uqbə” əsərində Ömər ibn Xət-
tabın dilindən belə nəql edir: “Əbu Ubeydə ibn əl-Cərrah, Əbu Bəkr və başqa-
ları ilə birlikdə oluğum vaxt Hz.Peyğəmbər (s) əlini Hz.Əlinin çiyninə qoyub
buyurdu: “Ya Əli! Möminlər arasından iman gətirmiş ilk şəxs sənsən. Mü-
səlmanlardan birincisisən ki, İslamı seçdin. Harun Musa üçün hansı məqamda
idisə, sən də mənim üçün o məqamdasan.”
125
Təbəri “Tarix” kitabında belə
qeyd edir: “Hz.
Peyğəmbər (s) bazar ertəsi günü peyğəmbərliyə məbus oldu və
Əli bir gün sonra İslamı qəbul etdi.”
Süleyman Bəlxi “Yənabiul-məvəddət” əsərinin on səkkizinci fəslində Ənəs
ibn Malikdən nəql edir ki, Hz.Peyğəmbər (s) belə buyurdu: “Mələklər yeddi il
mənə və Əliyə salam göndərdilər. Çünki həmin yeddi ildə yalnız mənim və
Əlinin dilindən Allahın birliyinə şəhadət kəlmələri səmaya ucalırdı.”
“Və ən yaxın qohumlarını qorxut” (əş-Şüəra surəsi, ayə 214) ayəsi nazil
olduğu üçün Hz.Peyğəmbər (s) Əbdülmüttəlib övladlarını Əbu Talibin evində
bir yerə topladı. Hz.Püyğəmbər (s) sözə başlayıb buyurdu: “Ey Əbdüllmüttəlib
öv
ladları! Allah məni bütün xalqlar üçün, xüsusilə sizin üçün Peyğəmbər gön-
dərmişdir. Mən sizi iki sözə dəvət edirəm. Bu sözləri demək asan, əməl etmək
isə çətindir. Bu sözləri deməklə ərəb və əcəmə hakim olarsınız və bütün millət-
lər sizə tabe olar. Bu söz vasitəsilə behiştə daxil olur, cəhənnəm odundan qur-
t
ularsınız. Bu iki söz Allahın birliyinə və mənin Onun Rəsulu olmağıma şə-
hadət vermənizdir. Mənim bu dəvətimi qəbul edib peyğəmbərliyimə yardım
gös
tərən və ayağa qalxan hər bir kəs mənim qardaşım, canişinim, vəzirim və
va
risimdir.” Kimsə cavab vermədi. Yalnız Hz.Əli (ə) ayağa qalxıb şəhadət kəl-
mələrini izhar edərək dedi: “Dəvətini qəbul edirəm və çağırışına qəlbən cavab
verirəm.” Hz.Peyğəmbər (s) buyurdu: “Ya Əli əyləş!” Hz.Peyğəmbər (s) öz
sözlərini üç dəfə təkrarladı. Amma Əlidən (s) başqa kimsə onun dəvətinə cavab
124
Fisulul-
muhimmə, səh-15.
125
Zəxairul-uqbə, səh-68.