Şahlar şahbaz oğlu şƏRİfov

 

126 

Talibdir.”

154

 Hz.

Əli buyurdu: “Allahın bəndəsi, Peyğəmbərin qardaşı və böyük 

siddiq mənəm! Bu sözü məndən sonra yalançılardan başqa kimsə iddia etməz. 

Mən camaatdan yeddi il qabaq Peyğəmbərlə birlikdə namaz qılırdım.”

155

  

23. 

“Əş-Şüəra” surəsi, 214-215-ci ayələr və ya “İnzar” ayəsi: 

“Və ən yaxın 

qo

humlarını qorxut! Sənə tabe olan möminləri qanadın altına al! (Onlarla 

yumşaq  davran,  nəzakətlə  rəftar  et,  köməklərinə  çat!)  Bərra  ibn  Azibdən 

belə  nəql  edilir:  “Ən  yaxın  qohumlarını  qorxut.”  ayəsi  nazil  olandan  sonra 

Hz.Pey

ğəmbər (s) qırx nəfərdən ibarət Əbdül-Müttəlib övladlarını bir yerə yı-

ğaraq buyurdu: “Ey Əbdül-Müttəlib övladları! Allah məni bütün xalqlar üçün, 

xü

susilə də sizin üçün peyğəmbər olaraq göndərmişdir. Mən sizi iki sözə dəvət 

edirəm.  Bu  sözləri  demək  asan,  əməl  etmək  isə  çətindir.  Bu  sözləri  deməklə 

ərəb və əcəmə hakim olarsınız və bütün millətlər sizə tabe olar. Bu söz vasitəsi-

lə behiştə daxil olub cəhənnəm odundan qurtularsınız. Bu iki söz Allahın birli-

yi

nə və mənim Onun Rəsulu olmağıma şəhadət vermənizdir. Mənim bu dəvəti-

mi qəbul edib peyğəmbərliyimə yardım göstərən və ayağa qalxan hər bir kəs 

mənim qardaşım, canişinim, vəzirim və məndən sonra xəlifəmdir.”  

Məclisə sakitlik çökdü. Hz.Peyğəmbər (s) bu sözü üç dəfə təkrarladıqdan 

son

ra yalnız Hz.Əli ayağa qalxıb şəhadət kəlmələrini izhar edərək dedi: “Dəv-

ətini  qəbul  edirəm  və  çağırışına  qəlbən  cavab  verirəm.”  Bu  zaman  Hz.Pey-

ğəmbər  (s)  camaata  buyurdu:  “Bu  Əli,  sizin  aranızda  mənim  qardaşım,  ca-

nişinim və məndən sonra da sizin xəlifənizdir.” Məclisdə iştirak edənlər durub 

gedərkən,  istehza  ilə  Əbu  Talibə  deyirdilər:  “Get  oğlun  Əliyə  itaət  et.  Mu-

həmməd  (s) onu sənin əmirin seçdi.”  Bu hadisə  Hz.Əlinin həm üstünlüyünü, 

həm də on üç yaşında ikən Hz.Peyğəmbərin (s) xəlifəsi təyin olunduğunu sübut 

edir. Bu məşhur tarixi hadisə aşağıdakı mənbələrdə də öz təsdiqini tapmışdır: 

1. 

Hakim Həsqani, Şəvahidut-tənzil, I cild, səh-420 

2. Tarixi-

Təbəri, II cild, səh-63, 217 

3. 

Təfsiri-Təbəri, XIX cild, səh-75 

4. Alusi, Ruhul-

məani, XIX cild, səh-135 

5. 

Əhməd ibn Hənbəl, Müsnəd, I cild, səh-111 

6. 

İbn Əbil Hədid, Nəhcül-bəlağənin şərhi, XIII cild, səh-210 

7. Tarixi-

ibn Əsir, II cild, səh-63 

8. Təbərsi, Məcməul-bəyan 

9. Şeyx Səduq, Mən la yəhzirihul-fəqih 

10. Şeyx Tusi, ət-Tibyan 

11. Məkarim Şirazi, İmamət haqqın dili ilə 

24. 

“Ər-Rəhman”  surəsi,  19-22-ci  ayələr  və  ya  “Mərəcəl-Bəhreyn”  ayəsi: 

“(S

uları şirin və acı olan) iki dənizi O qovuşdurdu. Amma onların arasında 

154

Hakim Həsqani, Şəvahidut-tənzil, II cild, səh-227, hədis: 943; səh-228, hədis: 944, 946, 947. 

155

Müttəqi Hindi, Kənzul-ummal, XIII cild, səh-122, hədis: 36389; səh-164, hədis: 36497. 

 

                                                           

---

  

127 

maneə  vardır,  bir-birinə  qatışmazlar  (özləri  üçün  müəyyən  edilmiş  həddi 

aşmazlar).  Elə  isə  Rəbbinizin  nemətlərindən  hansı  birini  təkzib  edə  bilər-

siniz? Onlardan (o iki dənizdən) inci və mərcan çıxar.” Quran ayələrinin za-

hiri və batini mənaları olduğundan, bəzən ayələr həm zahiri, həm də batini ba-

xımdan təfsir edilir. İslami mənbələrdə bu “iki dənizin” batini təfsiri Hz.Əli və 

Hz.

Fatimə (s.ə), ayədə qeyd olunan inci və mərcan sözlərinin təfsiri Hz.Həsən və 

Hz.

Hüseyndir.  Hakim  Həsqani  “O,  iki  dənizi  bir-birinə  qovuşdurdu”  ayəsinin 

təfsirində  məşhur  səhabə  Salman  Farisidən  belə  nəql  edir:  “Məqsəd,  Əli  və 

Fatimeyi-

Zəhradır  (s.ə).  Sonra  əlavə  edərək  Hz.Peyğəmbərin  (s)  belə 

buyurduğunu  yazır:  “O  iki  dənizdən  inci  və  mərcan  çıxır”  ayəsindən  məqsəd, 

Həsən  və  Hüseyndir  (ə).”

156

 

Qeyd  olunan  bu  ayələrdə  Hz  Əli,  Hz.Fatimə  (ə), 

Hz.

Həsən (ə) və Hz.Hüseynin (ə) böyük fəzilətlərini sübuta  yetirən dəlillərdən 

biridir. Çünki Hz.

Əli  (ə)  və  Hz.Fatimə  (s.ə)  Alusinin  yazdığı  kimi, iki böyük 

dəryaya  bənzəyirlər.  Onlar  Allahın  əzəmətli  nişanələri,  xeyir-bərəkət  mənbəyi, 

elm  və  biliklərin  başlanğıcı,  ismət,  paklıq  və  səxavət  göstəriciləridir. Alusi 

onların övladlarını elm və təqvada, fəzilət və paklıq baxımından dəryanın tayı-

bərabəri olmayan ləl-cavahiratına bənzədir.

157

 

25.“Mücadilə” surəsi, 12-13-cü ayələr və ya “Nəcva” (pıçıltı) ayəsi: “Ey 

iman gətirənlər! Peyğəmbərlə (hər hansı bir iş barəsində) məxfi danışa-

ca

ğınız  zaman  bu  danışıqdan  əvvəl  (ona  hörmət  əlaməti  olaraq  yoxsul-

lara) sədəqə verin. Bu (əməl) sizin üçün (Allah yanında) daha xeyirli, da-

ha pak

dır. Əgər (sədəqə verməyə) bir şey  tapmasanız (ürəyinizi qısma-

yın). Çünki Allah bağışlayandır, rəhm edəndir! Məgər siz (Peyğəmbərlə) 

məxfi danışmazdan əvvəl sədəqə verməkdən qorxdunuzmu? Madam ki, 

siz (bunu) et

mədiniz (sədəqə vermədiniz) və Allah da tövbənizi qəbul bu-

yurdu, onda na

maz qılıb zəkat verin, Allaha və onun Peyğəmbərinə itaət 

edin. Allah nə etdiyinizdən xəbərdardır!” Təfsir və hədisçilərin rəyinə əsa-

sən  bu  ayələr  də  Hz.Əlinin  (ə)  fəzilətini  təsdiqləyir.  Çünki  bu  ayədə  gələn 

əmri Hz.Əlidən (ə) başqa kimsə yerinə yetirmədi. Hakim Həsqani Mücahid-

dən İmam Əlinin (ə) belə dediyini nəql edir: “Quranda bir ayə var ki, məndən 

qabaq və məndən sonra ona əməl edən bir kəs olmayıb və olmayacaqda. Bu, 

Qurani-

Kərimin “Nəcva” ayəsidir. Mənim bir dinar pulum var idi, onu on dir-

həmə satdım. Bununla da nə vaxt Hz.Peyğəmbərlə (s) məxfi danışmaq istə-

səydim,  bir  dirhəm  sədəqə  verərdim.  Lakin  bir  müddətdən  sonra  o  ayənin 

hök

mü  sonrakı  ayənin  vasitəsilə  ləğv  oldu.”  Bu  həqiqəti  qeyd  edən  məşhur 

mənbələr bunlardır: 

1. 

Hakim Həsqani, Şəvahidut-tənzil, II cild, səh-231, hədis: 951; səh-240, 

hədis: 946. 

2. 

Siyuti, Əddurrul-mənsur, VI cild, səh-185 

156

Şəvahidut-tənzil, II cild, səh-209, hədis: 919. 

157

Alusi, Ruhul-

məani, XXXVII cild, səh-93; Siyuti, Əddurrul-mənsur, VI cild, səh-193. 

  

                                                           

---