Şahlar şahbaz oğlu şƏRİfov
Yüklə 6,91 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Harada olursunuz olun, hətta uca (möhkəm) qalalar içərisində olsanız belə, ölüm sizi haqlayacaq.” 243
167
yox sa o səni məhv edəcək. Üçüncüsü Abdullah ibn Ömərdir. Onunla işin ol- masın, o sən deyəni edəcək.” 240
Ümumi beyətdən sonra rəsmi olaraq Əməvi xəlifəsi təyin edilən Yezid ibn Müa viyə Mədinə valisi olan əmisi oğlu Vəlid ibn Utbə ibn Əbu Süfyana belə bir məktub yazdı: “Mənim üçün Hüseyn ibn Əlidən, Abdullah ibn Zübeyrdən, Əbdürrəhman ibn Əbu Bəkrdən və Abdullah ibn Ömərdən beyət almalısan. Hər kəs beyət etməkdən imtina etsə başını bədənindən ayırıb tezliklə mənim hüzu- ru ma Şama göndər.” Bu məktub Mədinə valisi Vəlid ibn Utbəyə çatan kimi əhli-beytin qatı düşmənlərindən olan Mərvan ibn Həkəmi çağırıb onunla məs- ləhətləşdi. Mərvan ibn Həkəm dedi: “Nə qədər ki, onlar Müaviyə ibn Əbu Süf- ya nın ölümündən xəbər tutmayıblar, onları tez yanına çağırıb Yezid üçün beyət al. Hər kəs beyət etməyi qəbul etməzsə, onu dərhal öldür.” Həmin axşam Vəlid ibn Utbə onları öz yanına çağırdı. Vəlidin dəvəti onlara ye tişəndə İmam Hüseyn (ə) buyurdu: “Mən evə gedəndən sonra Vəlidə öz cava- bımı bildirəcəyəm.” Vəlidin qasidi qayıdandan sonra Abdullah ibn Zübeyr dedi: “Ya Əbu Abdullah, Vəlidin gecənin bu vaxtında bizi öz yanına çağırması məni na rahat edir.” İmam Hüseyn (ə) buyurdu: “Güman edirəm ki, Müaviyə ibn Əbu Süfyan ölüb və Vəlid bizi Yezidə beyət etmək üçün yanına çağırır.” Vəlidin məqsədindən xəbərdar olan Abdullah ibn Zübeyr gecə ikən gizli yolla Mədinə- dən Məkkəyə qaçdı. İmam Hüseyn (ə) isə Əhli-beytindən və dostlarından ibarət olan otuz nəfər silahlı ilə Vəlidin yanına getdi. Vəlid Yezidin beyət alma barə- sində yazdığı məktubu İmam Hüseyn (ə) üçün oxudu. İmam Hüseyn (ə) buyur- du: “Vəlid, mən güman etmirəm ki, sən mənim gizlində Yezidə beyət etməyimə razı olasan. Bəlkə sən mənim aşkar surətdə camaatın hüzurunda beyət etməyimi istəyəcəksən ki, bu işdən cammatda xəbərdar olsun.” Vəlid ibn Utbə həzrətin fikrini təsdiqlədikdə İmam Hüseyn (ə) əlavə etdi: “Elə isə bu işi sabaha qədər təxirə sal.” Bununla razılaşmayan Mərvan ibn Həkəm etiraz edərək Vəlid ibn Utbəyə dedi: “Ondan əl çəkmə. Əgər indi ondan beyət almasan, hər iki tərəfdən çoxlu qanlar tökülməyincə bir daha onu ələ keçirə bilməyəcəksən. Əgər o, Yezidə beyət etmədən buranı tərk etmək istəsə, onun boynunu vur.” Mərvan ibn Həkəmin sözlərindən qəzəblənən İmam Hüseyn (ə) buyurdu: “And olsun Allaha ki, nə sən, nə də o, məni öldürməyə qadir deyilsiniz.” Sonra üzünü Mədinə valisi Vəlid ibn Utbəyə tutan İmam Hüseyn (ə) belə davam etdi: “Ey əmir, Peyğəmbər Əhli-beyti və risalət mədəni bizik. Mələklər bizim evimizə gəlib gedirlər. Allah xəlq edəndə bizi hamıdan əvvəl xəlq edib və bizimlə də xətm edəcəkdir. Sizin xəlifəliyə layiq gördüyünüz və məndən beyətini tələb etdiyiniz Yezid ibn Müavi- yə şərab içən və haqsız adam öldürəndir. O açıq-aşkar cürbəcür fəsad və günah- ları əncam verir. Mənim kimi bir adam heç vaxt ona beyət etməz.” 240
İbn Kəsir, əl-Bidayətu vən-Nihayə, VIII cild, səh-115-118; Tarixi-Təbəri, III cild, səh-263- 269; Tarixi- Yəqubi, II cild, səh-240.
168
Bu hadisə təxminən rəcəb ayının axırına üç gün qalmış çərşənbə axşamı baş verdi. Səhəri gün İmam Hüseynlə (ə) rastlaşan Mərvan ibn Həkəm dedi: “Ey Hü seyn, mən sənə məsləhət görürəm ki, mənə qulaq asıb beyət edəsən.” İmam (ə) buyurdu ki, sənin məsləhətin nədir? Mərvan dedi: “Mən sənə əmr edirəm ki, Yezidə beyət edəsən. Çünki ona beyət etməyin sənin dinin və dün- yan üçün yax şıdır.” İmam (ə) buyurdu: “İslama salam olsun o gündə ki, ümmət Yezid ki mi xəlifəyə düçar olar. Mən cəddim Peyğəmbərdən (s) eşitdim deyirdi: “Xilafət Əbu Süfyanın övladlarına haramdır.” Həmin gün Vəlid ibn Utbə yenə də İmam Hüseynin (ə) yanına adam göndərərək təkid etdi ki, Yezid ibn Əbu Süfyana be yət etsin. Baş verən hadisələrdən sonra İmam Hüseyn (ə) Məkkəyə getmək qərarına gəldi. Bu məqsədlə babası Hz.Peyğəmbərin (s), anası Hz.Fati- mənin (s.ə) və qardaşı Hz.Həsənin (ə) qəbirlərini ziyarət edib, onlarla vidalaş- dıqdan sonra uşaqlarını, qardaşlarını, qardaşı uşaqlarını və Əhli-beytini götürüb Məkkəyə doğru hərəkət etdi. 241
cəyindən xəbər tutan Hz.Peyğəmbərin (s) zövcəsi Ümmü Sələmə onun hüzu- runa gələrək belə dedi: “Oğlum, İraqa getməklə məni qəmli etmə. Çünki mən cəddin Peyğəmbərdən (s) eşitdim ki, deyirdi: “Oğlum Hüseyni İraq torpağında Kərbəla adlı yerdə öldürəcəklər.” Bu hədisi eşidən İmam Hüseyn (ə) buyurdu: “And olsun Allaha, mən də bunu bilirəm, amma çarə yoxdur, gərək mən öldü- rüləm və Allahın buyurduğuna əməl edəm. And olsun Allaha, hansı gündə öl- dü rüləcəyimi bilirəm və öz qatilimi yaxşı tanıyıram. İstəyirsən sənə öldürülə- cək və dəfn olunacaq yerimi göstərim?” Sonra Həzrət Kərbəlaya doğru işarə etdi və o həzrətin möcüzəsi sayəsində Kərbəla torpağı göründü. Ümmü Sələmə İmam Hüseynin (ə) şəhadət yerini, dəfn olunacaq yeri və xeymələrin yerini görüb ağladı. İmam Hüseyn (ə) buyurdu: “Əgər mən İraqa getməsəm də, məni öldürəcəklər.” Ümmü Sələmə dedi: “Mən- də bir az torpaq var ki, onu mənə Hz.Peyğəmbər (s) verib və mən onu şüşəyə tök
müşəm. İmam Hüseyn (ə) bu sözlərdən sonra əlini uzadıb Kərbəla torpağın- dan bir ovuc götürüb Ümmü Sələməyə verdi və buyurdu: “Bu torpağı da cəddi- min sənə verdiyi torpaqla bir yerdə saxla. Hər vaxt gördün ki, bu torpaqlar qan olub
lar, onda bil ki, mən Kərbəlada düşmənlər tərəfindən şəhid edilmişəm.” 242
Sonda İmam Hüseyn (ə) Qurani-Kərimin “Harada olursunuz olun, hətta uca (möhkəm) qalalar içərisində olsanız belə, ölüm sizi haqlayacaq.” 243
və “(Ya Rəsulum!) De: “Əgər siz evlərinizdə olsaydınız belə, alınlarına ölüm yazılmış kəslər mütləq çıxıb əbədi yatacaqları (öləcəkləri) yerlərə gedər- dilər ki, Allah (bununla) sizin ürəklərinizdə olanları (səmimiyyət və ikiüz- lü lüyünüzü) yoxlayıb aşkara çıxartsın və qəlblərinizdə olanları (niyyətləri- 241
Tarixi ibn Əsir, IV cild. 242
Şeyx Abbas Qummi, İmam Hüseynin (ə) həyatı, səh-53-54. 243
“Nisa” surəsi, ayə-78.
Yüklə 6,91 Mb. Dostları ilə paylaş:
|