Şahlar şahbaz oğlu şƏRİfov
Yüklə 6,91 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Tasua gününün hadisələri və Şimr ibn Zilcövşənin Kərbəlaya daxil olması
179
nəql etdiyinə görə məhərrəm ayının altısına qədər otuz min qoşun məlun Ömər ibn Sədin ətrafında cəm olmuşdu. Qoşunun gündən-günə artdığını görən İmam (ə) Ömər ibn Sədə xəbər gön- dərərək onunla görüşmək istədiyini bildirdi. Axşam tərəfi baş tutan görüşdə onlar xey li söhbət etdilər. Görüşdən sonra öz ordusunun yanına qayıdan Ömər ibn Səd Ubeydullah ibn Ziyada belə bir məktub yazdı: “Əmir, Allah bizimlə Hüseynin (ə) arasında qalanmış odu söndürdü və ümmətin işlərini islah etdi. Hü seyn mənə söz verdi ki, ya gəldiyi yerə qayıtsın, yaxud ölkənin sərhədləri- nin birinə getsin. Xeyir və şər işlərdə onun hökmü sair müsəlmanların hökmü ki mi olsun. Yaxud Yezidin yanına getsin və əlini onun əlinə qoysun. Onda Ye- zid necə istəsə hökm edər. Əlbəttə bu işdə sizin razılığınız və ümmətin xeyri var.”
Tarixi mənbələrdə Hz.Hüseynin (ə) zövcəsi Rübabın qulamı Uqbə ibn Sə- man
dan belə nəql olunur: Mən İmamın (ə) Mədinədən Məkkəyə və Məkkədən İraqa qədər etdiyi bütün səfərlərdə onunla bir yerdə olmuşam. Həzrət şəhid ola- na qədər ondan bir addım belə ayrılmamışam. İmam hər yerdə nə deyibdirsə, hətta bir kəlmə olsun belə, istər Mədinədə, istər Məkkə yolunda, istərsə də İraq yo lunda, mən orada olmuşam və onu eşitmişəm. Amma bu ki, deyirlər, Həzrət bu yurdu: “Mən əlimi Yezid ibn Müaviyənin əlinə qoyacağam, yalandır və İmam belə bir söz deməyib.” Belə məlum olur ki, Ömər ibn Səd bu kəlməni məktubda özündən çıxarıb ki, bəlkə bu yolla sülh yaratsın və iş müharibə et- məyə çatmasın. Çünki Ömər ibn Səd əvvəldən İmamla (ə) müharibə etmək is- təmirdi.
252
Ömər ibn Sədin məktubu ibn Ziyada yetişəndə dedi: “Bu, öz tayfasına meh riban olan və onlara nəsihət verən bir şəxsin məktubudur. Gərək bunu qə- bul edək.” Bunu eşidən məlun Şimr ibn Zilcövşən ayağa qalxaraq dedi: “Ey əmir, sən bunu Hüseyndən qəbul edirsən? And olsun Allaha, əgər o, özünü sə- nə təslim etməyib öz işinin dalınca getsə, daha onu aradan götürə bilməyəcək- sən. İndi isə sənin əlində giriftar olub. Onun haqqında istədiyin hər bir iş icra olu nar. Əmr et ki, sənə itaət edib hökmünə tabe olsun. Sonra onu və onun əsha- bını istəsən cəzalandırarsan, ya da ki, əfv edərsən.” Şimr ibn Zilcövşənin sözlərini bəyənən İbn Ziyad dedi: “Mən bu haqda Ömər ibn Sədə bir məktub yazıram və onu səninlə göndərirəm. Gərək o mək- tubu Ömər ibn Səd Hüseynə və onun əshabına çatdırsın. Əgər itaət etməyi qə- bul etsələr, onda onları salamat halda mənim yanıma göndərsin və əgər qəbul et məsələr, onlarla müharibə etsin. Əgər İbn Səd Hüseynlə müharibə etməkdən im tina etsə, onda sən qoşunun sərkərdəsi olarsan, onların və Ömər ibn Sədin ba şını kəsib mənə göndərəsən.” Sonra İbn Ziyad bu məzmunda bir məktub yazdı: “Ey Ömər, əgər Hüseyn və əshabı mənə itaət edib mənim hökmümün müqabilində müti olsalar, onda 252 Tarixi ibn Əsir, IV cild.
180
on ları salamat halda mənim yanıma göndər. Amma əgər imtina etsələr, onda öz qo şununla onları mühasirə edib onları öldürənə qədər müharibə et. Sonra onları tikə-tikə et. Çünki onlar bu işə layiqdirlər. Əgər sənə əmr etdiyim bütün işləri əncam versən, onda sənə eşidənin və qəbul edənin mükafatını verəcəyəm, am- ma əgər əmrimdən boyun qaçırsan, mükafatdan məhrum olacaqsan və qoşunun əmirliyini Şimr ibn Zilcövşənə verəcəksən.” 253
İbn Ziyad yazdığı məktubu Şimrə verərək onu Kərbəlaya göndərdi.
Məhərrəm ayının 9-da Kərbəlaya daxil olan Şimr ibn Zilcövşən İbn Ziya- dın yazdığı məktubu Ömər ibn Sədə verdi. Məktubun məzmunu ilə tanış olan Ömər Şimrə dedi: “Vay olsun sənə! And olsun Allaha ki, İbn Ziyada yazdığım mətləbdən onu sən döndərmisən. Arzuladığım sülhü sən pozmusan. Hüseyn elə adam deyil ki, təslim olsun və Yezidə beyət etsin. Çünki atası Əlinin canı onun qa bırğaları arasındadır.” Şimr dedi: “İndi ya əmirin əmrinə tabe olub Hüseynlə vu ruşasan, ya da qoşunu mənə təhvil verəsən.” Vəzifəsini itirmək istəməyən Ömər İmam Hüseynlə vuruşmağa razı olub, Şimri piyadaların sərkərdəsi təyin et di. Sonra İmamla (ə) müharibə etmək üçün hazırlığa başladı. Hazırlıq başa çatdıqdan sonra Ömər ibn Səd öz qoşununa əmr edərək dedi: “Ey Allahın süvariləri, atlara minin və cənnətə daxil olmaq müjdəsi verin.” Axi rətini bu dünyaya satan Ömərin qoşunu süvari halında İmamın əshabına doğru hərəkət etdilər. Hz.Zeynəb qoşunun səsini eşidib İmama (ə) xəbər verdi. Hz.Hüseyn (ə) qardaşı Hz.Abbası yanına çağırıb buyurdu: “Qardaşım Abbas, ca nım sənə fəda olsun ata minib o qoşunun qarşısına get. Onlardan soruş ki, nə baş verib ki, belə üstümüzə qoşun çəkiblər?” Hz.
Abbas İmamın (ə) göstərişinə əsasən iyirmi süvari ilə gedərək onların məqsədini soruşdu. Dedilər: “Əmirdən hökm gəlib ki, sizə ona itaət etməyə təklif edək. Qəbul etməsəniz sizinlə müharibə edəcəyik.” Hz.Abbas buyurdu: “Tələsməyin mən sizin sözünüzü qardaşıma çatdırım.” Qoşun dayandıqdan sonra Hz.Abbas İmamın (ə) yanına gələrək onların sö- zünü Həzrətə çatdırdı. Bu zaman Hz.Hüseyn (ə) buyurdu: “Onların yanına qa- yıt və sabaha qədər onlardan möhlət istə.” Hz.Abbas qoşunun yanına qayıdaraq on lardan möhlət istədi. Ömər ibn Səd imtina etmək istədikdə Əmr ibn Həccac Zübeydi dedi: “Əgər onlar Deyləm əhli olsaydılar və bizdən bunu xahiş etsəydilər, biz onların xa hişini qəbul edərdik, qalmışdı Hz.Peyğəmbərin Əhli-beyti belə bir xahiş etsin”. Bu sözlərdən sonra Ömər ibn Səd Hz.Abbasın yanına adam göndərərək dedi: Sizə yalnız bir axşam möhlət veririk. Əgər əmrimizə itaət etsəniz, sizi İbn Ziyadın yanına aparacağıq, əgər itaət etməsəniz, sizdən əl çəkməyəcəyik və işin taleyini qılıncın öhdəsinə qoyacağıq.” 253
Tarixi ibn Əsir, IV cild.
Yüklə 6,91 Mb. Dostları ilə paylaş:
|