197
bü
tün bunları camaatın ürəklərini ələ alıb səltənətini hifz etmək üçün edirdi,
am
ma həqiqətdə peşman olmamışdı. Çünki bəzi kitabların nəql etdikləri rəva-
yətlərə görə Yezid İmam Hüseyni
(ə) şəhid edəndən sonra dəfələrlə onun mü-
qəddəs başının süfrəyə gətirilməsini tələb edirdi.
Yezidin Əhli-beyti Mədinəyə yola salması
Məlun Yezidin etdiyi cinayətlərdən xəbərdar olan Şam əhlinin üzündə
hüzn nişanəsi zahir oldu. Yezid bunu hiss etdiyi üçün daim çalışırdı ki, özünü
İmamın (ə) qətlindən kənara çıxarıb, bütün baş verənləri Mərcanənin oğlu İbn
Zi
yadın boynuna atsın. Buna görə də İmam Səccadı (ə) yanına çağırıb dedi:
“Nə istəyin var, de yerinə yetirim.” İmam Səccad
(ə) buyurdu: “Birinci istəyim
budur ki,
atamın başını mənə ver qoy onunla axırıncı dəfə vidalaşım. İkinci
istəyim budur ki, əmr et, hər nə bizdən qarət ediblər, bizə qaytarsınlar. Üçüncü
istəyim budur ki, əgər məni öldürmək məqsədin varsa, onda əmin bir adamı
Peyğəmbərin (s) əhli-beytinə ver, qoy onları babalarının hərəminə çatdırsın.”
Məlun Yezid dedi: “Sənin birinci istəyinə gəldikdə, sən atanın başını heç
vaxt görməyəcəksən. Amma səni öldürməyə gəldikdə, mən səni əfv etdim və
qa
dınları səndən başqa heç kim Mədinəyə aparmayacaq. Sizdən qarət olunmuş
şeylərə gəldikdə isə mən öz malımdan artıqlaması ilə onların qiymətini verəcə-
yəm.” İmam (ə) buyurdu: “Biz sənin malından heç nə istəmirik. Sənin malın
özü
nə qalsın. Biz öz malımızı istəyirik.”
Sonra Yezid əmr etdi ki, İmam Səccada
(ə) paltar versinlər və Əhli-beyti
ge
yindirsinlər. Əhli-beyti Nöman ibn Bəşirlə yola salan Yezid onlara tapşırdı
ki, onları gecələr hərəkət etdirsinlər. Hər yerdə Əhli-beyt qoşundan irəlidə get-
sin. Qoşun onlardan o qədər arxada getsin ki, onları gözdən salmasın. Oturaq
et
dikləri yerlərdə qoşun onların ətrafında pərakəndə olub gözətçi kimi dolan-
sınlar. Yol boyu əgər onlardan birinin dəstəmaz almağa və yaxud digər işlərə
eh
tiyacı olsa, piyada olandan sonra qoşun dayansın, təki adam öz istəyini yeri-
nə yetirsin. Süvar olandan sonra hərəkət etsinlər. Xidmətçilər və mühafizəçilər
Mədinəyə yetişənə qədər bu cür hərəkət etsinlər.
Yezidin göstərişinə əsasən Nöman ibn Bəşir Əhli-beyti xoş rəftarla Mədi-
nəyə çatdırdı.
Şeyx İmaduddin Əbul-Qasim Təbəri Amulu “Buşarətul-Mustafa” kitabında
Ətiyyə ibn Səd Cənadə Ovri Kufiyə isnad edərək nəql edib: Ətiyyə demişdir:
“Biz Cabir ibn Abdullah Ənsari ilə Hz.Hüseynin (ə) qəbrini ziyarət etmək üçün
yola düşdük. Kərbəlaya daxil olanda Cabir Fərat çayına gedib qüsl etdikdən
sonra köy
nəyini özünə fitə etdi və ikinci bir köynəyi çiyninə saldı. Ondan sonra
qəbrə tərəf hərəkət etdi və hər qədəmində Allahı zikr edirdi. Üç dəfə “Ya
Hüseyn” deyəndən sonra dedi: “Mən şəhadət verirəm ki, sən peyğəmbərlərin
ən yaxşısının və möminlərin Ağasının oğlusan. Şəhadət verirəm ki, sən təqva-
nın həmpeymanının, hidayət sülaləsinin oğlusan və Ali Əbanın beşincisisən.
Həqiqətən möminlərin ürəkləri səndən ayrılığa görə rahat deyildir. Sənə
198
Allahın salamı olsun. Mən şəhadət verirəm ki, sən qardaşın Yəhyanın
(ə) getdi-
yi yolu getdin.”
Cabir Ənsarinin İmam Hüseyni (ə) Ali Əbanın beşincisi adlandırmağından
məlum olur ki, bu ləqəb İmamın (ə) məşhur ləqəblərindən biri olub. Beş pak
vü
cudun Əba altında cəm olmasına dəlalət edən hədisi şiə və sünni alimləri
nəql ediblər. Hədislərdə onların bir yerə cəm olmasından sonra “Təthir” ayəsi-
nin nazil olması bəyan olunub.
Cabirin öz kəlamında: “Sən Yəhya ibn Zəkəriyyənin keçdiyi yolu keçdin.”
– dediyi sözü Hz.
Hüseynlə (ə) Hz.Yəhyanın (ə) arasındakı oxşarlığa işarədir.
İmam Sadiqdən (ə) yetişən rəvayətdə İmam Sadiq (ə) buna açıq şəkildə işarə
edib və buyurub: “Hz.Hüseyni (ə) ziyarət edin. Ona cəfa etməyin, çünki o, cən-
nət cavanlarının ağasıdır və Yəhya ibn Zəkəriyyəyə oxşardır.”
Həqiqətən bu iki məzlumun həyatına nəzər saldıqda onların həyatının bir
ne
çə cəhətdən bir-birinə oxşar olduğunun şahidi oluruq:
1)
Bunlardan öncə onlarla bir adda olan adam olmayıb. Bir çox rəvayətlər-
dən məlum olur ki, Yəhya və Hüseyn adlarını onlardan öncə heç kimə qoyma-
yıblar.
2)
Onların hər ikisi hamiləlik dövründə ana bətnində altı ay qalıblar.
3)
Hər ikisi dünyaya gəlmədən öncə, onların sərgüzəştləri haqqında asi-
man
dan vəhy yetişdi.
4)
Hər ikisinin şəhadətində asiman qan ağlayıb.
5)
Hər ikisinin qatili zinadan əmələ gəlmiş idi.
6)
Hər ikisinin başını qızıl teştə qoyub zinakarlar və zinazadələr üçün hə-
diyy
ə apardılar. Amma onlar arasında fərq bu idi ki, Hz.Yəhyanın başını teştə
kəsdilər ki, onun qanı yerə tökülməsin və Allahın qəzəbinə səbəb olmasın. La-
kin Kufə kafirləri və Bəni Ümeyyənin tərəfdarları bunu İmam Hüseyn (ə) haq-
qında riayət etmədilər.
7) Hz.
Yəhyanın başının daşınması.
Əhli-beytin Mədinəyə daxil olması
Bəşir ibn Cəzləm deyir: Biz Mədinəyə çatanda Hz.Səccad (ə) uyğun bir
yer
də xeymələri qurduqdan sonra mənə buyurdu: “Ey Bəşir, Allah sənin atana
rəhmət eləsin. Get Mədinəyə daxil ol və Hz.Hüseyn (ə) haqqında bir mərsiyə
de ki, qoy camaat onun şəhadətindən və bizim gəlişimizdən xəbərdar olsun.”
İmamın (ə) göstərişi ilə Mədinəyə gələn Bəşir Peyğəmbər məscidinin qarşısın-
da belə buyurdu: “Ey Mədinə əhli! Daha Mədinədə qalmağa sizə yer yoxdur.
Hüseyn ibn Əli öldürüldü. Onun bədəni qana qəltan olub, başı isə nizələr üs-
tün
də şəhərlərdə dolandırılır. İndi Hz.Əli ibn Hüseyn (ə) bibiləri və bacıları ilə
si
zin yanınıza gəlib. Onlar şəhərin kənarında xeymə qurublar. Mən onun qasi-
di
yəm, sizi o Həzrətə tərəf aparmağa gəlmişəm.”
Bəşirin fəryadını eşidən Mədinə əhli Əhli-beytə tərəf qaçaraq İmam Səcca-
dın (ə) ətrafında cəm oldular. İmam Səccad (ə) üzünü Mədinə əhlinə tutaraq