müəyyən qədər də olsa dəyişməsinə səbəb oldıı. Naxçıvanın
azərbaycanlı əhalisinin qətiyyətli və inadlı mübarizosi ermonilərin
Naxçıvan barəsindəki planlarım pozur. Məkrli niyyotlərini hələlik
pərdələyən ermənilər və Ermənistan İnqilab Komitəsi 1920-ci il
dekabrın 28-də Naxçıvanı müstəqil sovet respublikası kimi tanımış
və bu ərazi ilə əlaqədar iddialanndan imtina etmişdir. Əsiində
Ermənistanın Naxçıvanı Azərbaycanın bir hissəsi kimi deyil,
müstəqil respublika kimi tanıması onun düşüniilmüş, məkrli
planlarının tərkib hissəsi idi. Naxçıvanı müstəqil qurum kimi
tanımaqla Ermənistan gələcəkdə onu ilhaq etmək niyyəti güdürdü.
Azərbaycan boşevik rəhbərliyi Naxçıvan vilayətində təsirli
tədbirlər
görmək,
əhalinin
narazılığını
sakitloşdirmək
üçün
B.Şahtaxtinskini 1921-ci il yanvarın 11-də Hərbi İnqilab Komitəsinin
mandatı ilə fövqəladə komissar kimi Naxçıvan göndərir [16, v. 15].
Naxçıvan ərazisini Azərbaycandan ayıran Zəngozur mahalının
Ermənistana verilməsi Naxçıvanm muxtariyyət mosoləsini zəruri
edirdi. Ümummilli lider Heydər Əliyevin qeyd etdiyi kimi: “Əgər
Zəngəzur mahalının Ermənistana verilməsi olmasaydı, bəlkə də
Naxçıvanın muxtariyyəti də lazım deyildi və Azorbaycan vahid
əraziyə malik olan bir ölkə idi” [25, s. 75].
Naxçıvan
diyarınm
əhalisi
Azərbaycan
Sovct
Sosialist
Respublikasının tərkibində muxtariyyət toləb edirdi. 1921-ci ilin
yanvarında Azərbaycan, Ermənistan və Rusiya niimayəndələrinin
təşəbbüsü ilə keçirilmiş rəy sorğusunda Naxçıvan əhalisinin 90%-dən
çoxu Naxçıvan diyarınm muxtariyyət statusunda Azərbaycan SSR-in
tərkibində qalmasına səs verdi [34, v. 79]. Bu roy sorğusunun
nəticəsi
Naxçıvanın
Azərbaycanın
tərkibindo
saxlanılmasında
mühüm rol oynadı.
Naxçıvan məsələsində N.Nərimanovun əvvolki mövqeyindən
fərqli olaraq sonradan prinsipial ırıövqe tutması, onıın adından
B.Şahtaxtinskinin
Moskvada
apardığı
danışıqlar
Moskvanın
Naxçıvan məsələsinə münasibətinin dəyişmosinə vo noticə ctibarı ilə
Naxçıvana Azərbaycanın tərkibindo muxtariyyot statusu verilməsinə
təsir etdi. Ümumiyyətlə, Naxçıvan Diyar İnqilab Koınitəsinin və
Xalq Komissarları Sovetinin sədri, Azərbaycanın Ədliyyə komissarı,
Rusiyada Azərbaycan SSR-in səlahiyyətli nümayəndəsi, Azərbaycan
SSR-in Fəhlə-Kəndli Müfəttişi, Azərbaycan Xalq Komissarları
Sovetinin sədr müavini kimi çox məsul vəzifələrin öhdəsindən
layiqincə gələn Behbud ağa Şahtaxtinsikinin Naxçıvanın müxtariyyət
statusu qazanmasında çox böyük xidməti olmuşdur [29].
O,
fəaliyyəti dövründə Azərbaycan SSR-in müxtəlif problemləri ilə
bağlı RSFSR XKS-in sədri V.Leninə teleqramlar vurmuş, məktublar
yazmış, bu məktublara bir sıra arayışlar da əlavə etmişdir. Onun
V.Leninə göndərdiyi məktub və arayışlar içərisində 1921-ci il martın
1-də göndərdiyi teleqram və ona daxil etdiyi əlavələrin xüsusi
əhəmiyyəti vardır. Onun V.Leninə ünvanladığı bu teleqramda
Naxçıvan, Zəngəzur, Dağlıq Qarabağ ərazilərinin gələcəyindən
duyulan rahatsızlığı çatdırmış, bu mahallann milli tərkibi və
coğrafıyasına dair arayışları da əlavə etmiş, Güney Qafqazda sərhəd
məsələləri və xüsusilə də Naxçıvan bölgəsi ilə bağlı faydalı təkliflər
irəli sürmüşdü [32, s. 304]. Martın 7-də V.Leninin dərkənarı ilə
müzakirə üçün Siyasi Büroya göndərilən həmin məktuba martın 16-
da Stalinin, Çiçerinin və b. iştirakı ilə baxılmış, B.Şahtaxtinskinin
təklifi nəzərə alınmaqla Azərbaycanın himayəsində Naxçıvan Sovet
Respublikasının təşkili barədə qərar qəbul olunmuşdu.
Naxçıvamn Azərbaycan SSR-in himayəsi altında olan muxtar
ərazi statusu RSFSR ilə Türkiyə arasında imzalanmış “ Dostluq və
qardaşlıq haqqında”kı müqavilədə də öz əksini tapdı. I921-ci il
martın 16-da imzalanan Moskva müqaviləsinin 3-cü maddəsinə
əsasən belə bir qarşılıqlı razılığa gəlindi ki, “Naxçıvan vilayoti bu
müqavilənin I (B) əlavəsində göstərilən sərhədlərdə Azərbaycanın
himayəsi altında, həmin protektoratı Azərbaycanın heç bir üçüncü
dövlətə güzəştə getməməsi şərti ilə muxtar ərazi təşkil edir” [22, v.
93 arx.; 16, s. 33, 37-38]. “Naxçıvanın ərazisi” adlı I (B) olavəsində
bölgənin sərhədləri aşağıdakı kimi müəyyənləşdirilirdi: “Ararat
stansiyası - Saray Bulaq dağı - Kömürlüdağ - Sayatdağı (7868)-
Qurdqulaq kəndi - Həməsür dağı (8060) - 8022 yüksəkliyi - Kükü
dağı (8282) və keçmiş Naxçıvan qəzasının şərq inzibati sərhədi” [44,
s. 38]. Bununla da Naxçıvanın ərazi mənsubiyyəti ırıəsələsinə bir
aydınlıq gətirildi.
1921-ci il oktyabrın 13-də RSFSR-in nümayəndəsinin iştirakı ilə
Azərbaycan SSR, Ermənistan SSR, Gürcüstan SSR ilə Türkiyə
arasında imzalanan Qars müqaviləsinə əsasən, Naxçıvanın ərazisi,
sərhədləri daha da dəqiqləşdirildi. Müqavilənin 5-ci maddəsi və 3-cü
əlavəsi Naxçıvamn ərazi mənsubiyyəti məsələsini bir daha təsdiqlədi,
onun sərhədlərini qəti surətdə müəyyənləşdirdi. Buıada göstərilirdi
ki, Naxçıvan vilayəti bu müqavilənin 3-cü əlavəsində müəyyən
edilmiş sərhədlərdə Azərbaycanın himayəsi altında muxtar bir ərazi
olduğu
məsələsində
müttəfıqdirlər
[4,
v.
9-19].
Müqavilə
maddəsindən də göründüyü kimi, burada Moskva müqaviləsinin
üçüncü maddəsinin müəyyən bir hissəsi, yəni, “Azərbaycan bu
himayəçilik haqqını üçüncü bir dövlətə heç bir zaman güzəştə gedə
bilməməsi” öz əksini tapmışdı.
“Naxçıvanın ərazisi” adlı 3 nömrəli əlavədə bögənin sərhədləri
aşağıdakı kimi müəyyənləşdirildi: “ Urmiya kəndi, oradan düz xəttlə
Arazdəyən
stansiyasına
(bu
stansiyanı
Ermonistan
SSR-də
saxlamaqla), sonra düz xəttlə qərbi Daş-Burun dağına (3142) və daha
sonra suayrıcı xətlə şərqi Daş-Burun dağı (4108) və Cəhənnəmdərəsi
çayından keçməklə “ Bulaq”dan cənuba, Bağırsaq dağı (6607), (6587
suayrıcı xətti ilə və buradan keçmiş İrəvan, Şərur-Dərələyəz
qəzalarının inzibati
sərhədi ilə 6625 yüksəkliyindən keçərək
Kömürlü dağına (6839), (6930) və daha sonra 3080 - Sayatdağ
(7868) yüksəklikləri ilə Qurdqulaq kəndi, Həmosür dağı (8160),-
8022 yüksəkliyi, Kükü dağı (10282) və keçmiş Naxçıvan qəzasının
şərq inzibati sərhədi” [22, v. 114-1 15].
Qars müqaviləsinin ınühüm əhəmiyyətindon biri Naxçıvanın
statusu məsələsində razılığa gələn tərəflərin müoyyən edilməsidir.
Bunlar Türkiyə, Azərbaycan vo Ermənistan hökumotləri idi [42, s.
17]. Qars müqaviləsi ilə Ermənistan da Naxçıvanın Azərbaycan
ərazisi olduğunu rəsmən təsdiq etdi. Müqavilənin on əhəmiyyətli
tərəflərindən biri də onun müddətsiz imzalanması idi.
Bununla belə, Moskva müqaviləsindən fərqli olaraq Naxçıvanın
statusu və tabeçiliyinə aid Azərbaycamn himayəçilik hüququ
haqqında müddəa Qars müqaviləsində əks olunmamışdır.
Umummilli lider Heydər Əliyev beynəlxalq Qars müqaviləsinin
tarixdəki yerini və rolunu yüksək qiymətləndirərək demişdir:
“Naxçıvan Azərbaycanm əsas torpağından ayrı düşdüyünə görə
Naxçıvanın
bütövlüyünü,
təhlükəsizliyini,
dövlətçiliyini,
muxtariyyətini gələcəkdə də təmin etmək üçün Qars müqaviləsi
bizim üçün çox böyük, əvəzi olmayan sənəddir...” [24, s. 9].
Naxçıvanın tarixi müqəddəratında, onun Azərbaycanın tərkibində
saxlanılmasında bir sıra amillərlə yanaşı, Moskva və Qars beynəlxalq
müqavilələrinin də rolu olmuşdur. Hər iki beynəlxalq müqavilo
müddətsiz imzalanmış və bu gün də qüvvədədir. Həmin müqavilələri
birtərəfli qaydada onu imzalayan dövlətlər ləğv edə bilməz.
Beləliklə, 1917-1921 -ci illərdə aparılan inadlı mübarizə, 1921-ci il
rəy sorğusunun nəticəsi, bir sıra görkəmli şəxsiyyətlərin fəaliyyətləri,
Türkiyənin köməyi, beynəlxalq Moskva və Qars müqavilələrinin
şərtləri Naxçıvan diyarına Azərbaycanın tərkibində muxtariyyət
statusunun verilməsi ilə nəticələndi.
ƏDƏBİYYAT
1.
Azərbaycan tarixi. Yeddi cilddə. VI cild (aprel 1920
iyun
1941). Bakı: Elm, 2008, 568 s.
2.
ARDA, f.28, siy. 1, iş 20
3.
ARDA, f.28, siy. I, iş 55
4.
ARDA, f.28, siy. I, iş 67
5.
ARDA, f 4 11, siy. 1, iş 199
6.
ARDA, f.894, siy. 2, iş 92
7.
ARDA, f.894, siy. 2, iş 102
8.
ARDA, f.894, siy. 10, iş 33
9.
ARDA, f.894, siy. 10, iş 80
10. ARDA, f.894, siy. 10, iş 104
11. ARDA, f.897, siy. I , i ş 5 7 ;1
12. ARDA, f.970, siy. 1, iş 1
Dostları ilə paylaş: |