58
-Salam, kim idi?
-Mən biraz aralıda ki evə qonaq gəlmiĢəm. Yoldan
keçirdim sizi gördüm. Diqqətmi cəlb elədiz.
-Diqqəti cəlb edəcək nə elədim ki?
-Nəsə eləməknizə ehtiyac yoxdu. Sizə baxan heç kəs
diqqətin asanlıqla sizdən çəkə bilməz.
-YaxĢı sözlər bilirsiz.
-Ehh. Biraz. Adınızı öyrənmək istərdim. Mənim adım
Yusifdi. – Yusif əlini Nərgizə tərəf uzatdı. Lakin, onun
heç o tərəfə də baxmadığın görüb geri çəkdi.
-Nərgiz.
-QəĢəng adınız var.
Uzaqdan bacısının yanında tanımadığı adamı görən
RövĢən qaça – qaça yanına gəldi.
RövĢən dedi:
-Kimsən sən?
-Əsl sən kimsən? – Yusif ayağa duraraq RövĢənin
qarĢısına keçdi.
-Mən qardaĢıyam. Sən kimsən narahat edirsən, onu?
-Nə elədim ki, sadəcə söhbət edirdik. Niyə narahat
edim.
-Çıx get yoxsa heçdə yaxĢı Ģeylər olmayacaq.
Nərgiz oturduuğu yerdən duraraq Yusifdən tutdu.
Yusif ona baxıb gözlərinin görmədiyin görüb qızardı.
RövĢən isə kinli – kinli onlara baxırdı. Bacısının əlindən
tutaraq özünə çağırdı. Yusifin ona heçnə eləmədiyin
deyib, qardaĢnı sakitləĢdirməyə çalıĢdı.
Qolundan tutub bacısını qapıdan içəri keçirdi. Ġçəri
girib qapınıda içəridən bağladı. Yusif isə bir üzr belə
istəyə bilməmiĢdi. Nərgizin gözlərinin görmədiyini
bilməyirdi. Onu üzməkdə istəməzdi.
Arxaya dönərək evlərinə doğru irəllədi. Yol boyu isə
Nərgizin üzü gözünün qabağından getməyirdi. Görəsən nə
olmuĢdu da gözlərin itirmiĢdi. BaĢına nə qəza gəlmiĢdi?
Ya anadangəlmə eləydi? ən yaxĢısı xalasından soruĢmaq
idi.
59
Evə gedərək xalasının yanına gəlib olanları ona
danıĢdı.
-Bədbəxt qız. BaĢına gələn bir qəza üzündən bütün
həyatı puça dönüb. Yəqin səninlə dalaĢanda RövĢən olub.
Anası var birdə. Atası yarım ildən çoxdur ki, ölüb.
Qızının dərdi infakt elədi onu.
-Nə oldu ki, kor oldu?
-Heç kim bilmədi. Həyətdə oynayan yerdə kimsə
arxadan ona daĢ atıb. BaĢına aldığı zərbədən gözlərini
itirib. Neçə həkimə aparsalar da çarəsi tapılmadı.
Gözünün bütün sinir sistemin zədələyib. Yazıq qız.
Necədə oxumaq istəyirdi. Həvəsli idi. Məktəbdə
görürdüm. Atası öləndən sonra təmiz qopdular həyatdan.
Gülnazıda bir - iki dəfə görmüĢəm. Arıqlayıb, üzü gözü
solub. Saçı ağarıb. RövĢəndə universitetə hazırlaĢır.
-QəĢəng qızdı. Heç bir üzrdə istəyə bilmədim. – Yusif
üzgün halda xalasının üzünə baxırdı.
-Nə etmisən ki, üzrdə istəyəsən. Neçə dəfə məhəllənin
uĢaqları onunla məzələnib. Gözü görmür axı aldadır,
doluyurdular. RövĢəndə yəqin hesab edib ki, səndə o
məqsədlə yaxınlaĢmısan.
-Yox. Gözünün görmədiyin belə bilməyirdim.
-Heç nə olmaz. Dərd eləmə. RövĢənlə Nərgiz kimi bir
– birinə bağlı bacı –qardaĢ azdı. Məktəbdə neçə dəfə
dalaĢıblar, bir – birləri ilə yox birləĢib baĢqasını birləĢib
döyüblər. Ya RövĢənin üstündə, ya da oğlanlardan kimsə
Nərgizə söz atardısa...
-Nəysə, keç içəri. Çay gətirirəm. – ġükriyyə davam
elədi.
Nərgizin üzü bütün günü Yusifin gözünün qabağında
idi. Onun gülüĢü, baxıĢı, saçları cənnətdən enmiĢ mələyə
oxĢayırdı. Həyatı isə, film idi. Əsl film. Həmdə çox acı.
Görəsən daĢı kim atmıĢdı? Niyə eləyib bunu? O gözəlliyə
qıymaq olardımı? KaĢ bir görəydi. KaĢ o üzü ona baxaraq
güləydi. – görəsən bu nə idi? Nərgizə yaranan
məhəbbətimi ya ona yazıq gəlməsimi?
60
BaĢqa bir Ģey idi, bu. Hələ Yusif belə bir Ģey
yaĢamamıĢdı. Üstünə geyindiyi təzə olmayan o paltarın
içindəki gözəllikin sirri nədə idi? Onu özünə bağlayan nə
idi, deyə bütün gecəni fikirləĢdi. Gözünün qabağında
Nərgizi xəyal edərək, düĢündü. Nə etməi idi.
Gedib danıĢsın sabah. Yox. Nə danıĢacaqdı. Səni
sevirəm ancaq necə olacağın bilmirəm, deyəcəm?
Səni çox sevirəm. Səndə məni sev. Görmə. Ancaq sev.
Yox ən yaxĢısı. Səni sevirəm. Arada gələrəm, oturub
söhbət edərik deyim. – off. Nə danıĢıram mən? – deyə
düĢündü.
Onunla necə bir gələcək qura bilərdiki? Onunla
evləndi deyək nə edəcəkdi? o bütün günü evdə. Heç bir
yerə gedə bilməyəcəkdi,heç kimin yanına aparıb bu
mənim həyat yoldaĢımdı, ancaq həyatımı görə bilməyir
deyəcəm?
Gör nəyin dərdin çəkirəm. Evlənməki düĢünmək ee.
Mən təmiz axmaq olmuĢam. – Yusif yatağında uzanıb
mahnı dinləməyə baĢladı. Musiqi isə Nərgizə aparırdı.
Musiqinin hər notunda yenə düĢünür üzü gözünün
qabağına gəlirdi.
Səhər tezdən durub Nərgizin məhəlləsinə getdi. Qapıda
yox idi. Yəqin evdədi. Görəsən gecə heç onu fikirləĢib?
Heç ağlına gəlib? Görmədiyi bu oğlanın kim olduğun niyə
yaxınlaĢdığın maraq edib? Niyədə etsin. Bəlkə də onu
çirkin biri kimi təsəvvür edib. Ya da xalasının dediyi
kimi yoldan keçən avara uĢaqlar kimi. SataĢdığımı hesab
edib.
Bir dəfə görsə, hər Ģeyi ona baĢa salsa bəsi idi. Onunla
gələcəyinin olmayacağın bilirdi, yenə də onunla danıĢmaq
istəyirdi. Son dəfə. Hər nə olursa – olsun, onun görmədiyi
o gözəlliyini ona deməli idi.
On beĢ dəqiqə gözlədi. Qapıdan çıxan isə olmadı.
Sonunda evə dönməyə məcbur qaldı. Sabah Bakıya yola
düĢəcəkdilər. Bu kənd, bu yollar ilk dəfə idi ki, ona getmə
Dostları ilə paylaş: |