Səməd Şıxı atilan bir daş

197 
 
-Hə.  
-Nə edirdi gəlib? Özüm oturaram.  
-Heçnə olmaz. Nə olacaq ki? Həm o da səninlə söhbət 
etməyi sevir.  
-Nə vaxt gələcək?  
-Birazdan.  Evdə  iĢi  var  idi.  Dedi  bir  saata  gələcəm. 
Hardasa yarım saata gələr.  
-Ana axĢama çatar? 
-Tez gələcək  o da. Yeddiyə burda olar.  
Nərgiz söz demədi.  
RövĢən  ayağa  qalxaraq  mətbəxə  keçdiyin  dedi. 
Mətbəxə  girib  anasının  hazırladığı  yeməyi  qızdırmaq 
üçün qazın altını yandırdı. Nərgizdən çay içmək istədiyin 
soruĢdu. Ġstədiyin deyəndən sonra çayniyidə qazın üstünə 
qoydu.  
Telefonun çıxartaraq mesaj gəlib – gəlmədiyinə baxdı. 
Fərid  və  Dənizdən  məktub  var  idi.  Fərid  bu  gün  iĢdə 
olduğun  soruĢurdu.  AxĢam  Ģəhərə  çıxacaqdılar.  Dənizdə 
beĢ dəqiqəyə çatacağın yazmıĢdı.  
Dediyi  kimidə    beĢ  dəqiqə  keçmədən  qapı  döyüldü. 
RövĢən  qapını  açıb  sevgilisini  içəri  buyur  elədi.  Ġçəri 
keçərək  Nərgizin  yanına  gəlib  yanağından  öpərək 
necəsən?  –  dedi.  Nərgiz  niyə  əziyyət  çəkdiyin,  özüm 
qalardım dedi. Dəniz zarafat edərək istəmirsənsə gedərəm 
dedi.  Dənizin  sözün  ciddiyə  alıb  and  içərək  –  yox  elə 
demədim. Sənə görə deyirdim ki, yorulmusan. Yoxsa niyə 
istəməyim. 
RövĢən  Dənizə  yeməyi  və  çayı  qızmağa  qoyduğunu 
deyərək  görüĢüb  evdən  çıxdı.  Saat  dördə  on  dəqiqə 
iĢləmiĢdi.  Gülnazın  gəlməyinə  hələ  dörd  saat  vardı. 
Nərgiz  saatı  öyrənəndən  sonra  ağzını  büzdü.  Dəniz    -  
deyəsən,  həqiqətən  mənim  getməyimi  istəyirsən  –  dedi. 
Bu  dəfə  isə  ciddi  idi.  Nərgiz  isə  getməyi  üçün  yox, 
anasının  gəlməsi  üçün  təlaĢlı  olduğun  baĢa  salmağa 
çalıĢdı.  Nənəsinin  vəziyyəti  onu  narahat  edirdi.  Dəniz 
təsəlli  verərək  yaxĢı  olacağın  desədə  bu  Nərgizi  qane 

---

198 
 
eləmiyirdi.  Dəniz  nə  qədər  söhbət  edərək  baĢını  qatmaq 
istəsədə Nərgizin ağlı elə nənəsinin yanında idi. Gülnazla 
telefonda  danıĢanda  nənəsinin  yaxĢı  olduğun  desədə 
anasının nəsə gizlətdiyin anlamıĢdı. 
Nərgiz  nənəsinə  çox  düĢkün  idi.  Dostluq  elədiyi  iki 
Ģəxsdən  biri  idi.  Hətta  heç  kəsə  demədiyi  sirrlərin  belə 
onunla  paylaĢardı.  Ona  nəsə  olarsa  çox  üzüləcəkdi. 
Həyatının  bir  parçası  idi,  sanki,  nənəsi.  Ölərsə  bir 
hissəsində elə dəfn edəcəkdi. Həm də belə  zamanda. Hər 
Ģeyin  belə  gözəl  getdiyi  zamanda.  Qorxurdu.  Həyatında 
bir  Ģeyi  qazanarkən  bir  Ģeyin  itirməkdən  qorxurdu. 
QarĢısında  seçim  olardısa  nənəsini  gözün  qırpmadan 
seçərdi.  Əgər  nənəsinin  baĢına  gələnlərin  günahkarı  o 
idisə  nənəsi  üçün  gələcəyini,  YENĠ  HƏYATINI  da 
dəyiĢməyə hazır idi. Təki nənəsinə heçnə olmasın.  
Saat  yeddidən  on  dəqiqə  keçmiĢdi.  Və  qapı  döyülür. 
Dəniz  ayağa  qalxıb  qapını  açmağa  gedir.  Gülnaz  xanımı 
salamlayıb  içəri alıb əlindəki çantaları  götürüb yan otağa 
apardı.  Nərgiz  anasının  səsin  eĢitdi.  Səsləyib  yanına 
gəlməsin  istədi.  Gülnaz  yaxınlaĢıb  qızının  baĢından 
öpərək necə olduğun soruĢdu. Nərgizin  isə ilk sözü nənə 
oldu. Necədi? YaxĢı olub?  
-YaxĢıdı.  Biraz  xəstlənib  eləcə.  Qocalıqdı.  Olur  belə 
Ģeylər.  
-Ağrımır? 
-Gəzirdə.  Elə  ona  görə  gəldim.  Yoxsa  zəng 
eləyəcəkdim ki, iki gündə qalım.  
-KaĢ qalardın. 
-Narahat  olma  qızım.  Nənən  yaxĢıdı.  Validədi  ee,  o. 
Ona  heçnə  olmaz.  –  Gülnaz  gülərək  qarĢısında 
ayaqüstündə durub onu gözləyən Dənizə baxdı. – sənə də 
əziyyət verdik. ĠĢindən – gücündən oldun.  
-Nə  əziyyəti.  Nərgizdə  mənim  bir  bacımdı.  Yanında 
olmaqdan da heç sıxılmıram. – Dəniz gülümsəyərək dedi. 
-Sağol.  

---

199 
 
-Yeməki  qızdırım  acsız  yəqin.  Çay  istidi  süzərəm  – 
deyərək  mətbəxə  qaçdı.  –  sonra  fırlanıb  Nərgizə,  bayaq 
yemirdin  ki,  anam  gəlsin  sonra  yeyərəm.  Ġndi  də 
istəmirsən? 
-Ġstəyirəm. – deyərək gülümsədi.  
Dənizin  arxasıyca  Gülnazda  gedib  ona  kömək  elədi. 
Birlikdə süfrəni hazırladığdan sonra Dəniz icazə alaraq öz 
evlərinə  getdi.  Bütün  gecəni  Nərgiz  anasıyla  nənəsini 
haqqında  danıĢdı.  Onu  üzülməsin  deyə  aldatdığın 
düĢünürdü.  Gülnaz  qızının  əl  çəkməyəcəyin  görüb  ona 
səhər  zəng  edib  nənəsi  ilə  danıĢdıracağına  söz  verdikdən 
sonra  onu  sakitləĢdirdi.  Yerinə  uzadaraq  səhər  çəkiliĢə 
gedəcəyin deyərək yatırtdı.  
Səhəri  coĢqulu  olmayan  bir  enerji  ilə  oyanmıĢdı. 
Oyanmaq  deyildə  oyaldılmıĢdı  desək  daha  düzgün  olar. 
Çünki  Gülnaz  Yusif  zəng  edir  deyə  ayıltmıĢdı.  Qalxıb 
hazırlaĢmağa baĢladı. Yeməyin tez yeyib paltarların seçib 
hazırda gözlədi. Yusifin gəlməsinə hələ var deyə nənəsinə 
zəng edərək səsin eĢitmək istədi. Gülnaz atasına zəng edib 
harda  olduğun  soruĢdu.  Telefonu  Nərgizə  uzadaraq 
babasınında onunla danıĢmaq istədiyin dedi. Biraz babası 
ilə danıĢdıqdan sonra, Fariz telefonu Validəyə verib nənə 
-  nəvəni  tək  buraxdı.  Validə  sevimli  nəvəsinə  yaxĢı 
olduğun,  ondan  ötrü  narahat  olmamasın,  iĢinə 
yönəlməsini  dedi.  ĠĢlərini  tez  bitirib  gəlməsin  istədi. 
Nərgizdən  ötrü  çox  darıxmıĢdı.  Nərgiz  gələcəyin  söz 
verərək sağollaĢdı.  
Qapı  döyülür.  Gülnaz  qapını  açır,  Yusifi  içəri  buyur 
eləmədən  Nərgizin  əĢyalarını  gətirərək  Yusifə  uzatdı. 
Nərgizin  qoluna  girərək  onu  binadan  düĢürüb  maĢının 
qapısın  açıb  əyləĢməsinə  yardım  elədi.  Nərgizin  üzünün 
güldüyün görüb xəbərlərin yaxĢı olduğun anladı.  
-Xəbərlər yaxĢıdı, deyəsən.  
-Nənəm sağalıb. Sən gəlməzdən əvvəl danıĢırdım. 
-Nə gözəl.  
-Bu gün hansı hissəni çəkəcəyik? 

---