Səməd Şıxı atilan bir daş

210 
 
-Niyə? 
-Bir məsələ oldu. Ona görə. 
-Ġstəyirsənsə atanla danıĢ. Həll edər. 
-BaĢqa məsələdi. Belə lazım idi.  
-YaxĢı.  Get  dincəl.  məndə  çıxıram  birazdan  yuxarı. 
DanıĢarıq rahat.  
 
*** 
 
-DanıĢacaqsan  artıq?  –  Gülnaz  Nərgizin  yanında 
əyləĢərək dedi. 
-Tək qalmaq istəyirəm.  
-O nə elədi sənə? 
-Ana – səsi titrəyirdi. səsinin tonundan necə bezdiyi 
anlaĢılırdı.  
-Düzünü de mənə.  
BaĢını ayağlarının arasına salaraq ağlamağa baĢladı.  – 
o  gün  evdən  çıxıb  çəkiliĢ  üçün  getdik.  Xəstəxanada  idik 
deyəsən.  Sonra  gəzmək  istədiyini  mənədə  ona  yoldaĢlıq 
eləməsini  istədi.  Elə  bildim  ki,  parka  falan  gedəcəyik 
razılaĢdım.  Yolda  dedi  ki,  evə  keçək  rahat  söhbət  edək. 
Etiraz  eləsəmdə  necə  oldusa  məni  razı  saldı.  Getdik. 
Sonra  məndən  xoĢlandığın  dedi.  Mən  bunun  mümkünsüz 
olduğun  yenə  dedim.  O  isə  gözlərimin  görməməsi 
heçnəyə  əngəl  deyil  deyərək  məni  razı  salmağa  çalıĢdı. 
Sonra isə mən getmək istədiyimi deyərək ayağa qalxdım. 
Sonrası  isə  çox  pis  idi.  həmdə  çoxxx...  –  deyərək  yenə 
zarıldamağa baĢladı.  
Qızını qucaqlayaraq bağrına basdı.  
-Mənim özü gözəl, bəxti qara qızım. 
-Mənim 
niyə 
üzüm  gülməyir?  Niyə  bütün 
bədbəxtliklər mənim baĢıma gəlir?  
Gülnaz  susdu.  Qızının  kimin  cəzasını  çəkdiyini 
fikirləĢirdi.  Bu  qədər  bədbəxtliklərin  niyə  qızının  baĢına 
gəldiyini düĢünürdü.  
-Bəs indi nə üçün gəlmiĢdi? 

---

211 
 
-Məndən üzr istəməyə. Evlənmək istədiyin deyirdi.  
-RazılaĢdın? 
-Ölərəmdə razılaĢmaram. 
-Nə edəcəksən?  
-Nəyi? 
-QardaĢına nə deyəcik? 
-Ona  heçnə  demə.  Öldürər  Yusifi.  Öz  həyatımı 
yetərincə 
bərbad 
eləmiĢəm 
birdə 
qardaĢımınkin 
eləməyim.  XahiĢ  edirəm,  ona  heçnə  demə.  –  anasının 
əlindən tutdu. əlindən öpüb görməyən gözləri ilə anasının 
gözlərinə baxırdı. 
-... – Nərgizin saçını sığallayaraq ayağa qalxıb otağdan 
çıxdı.  
Otaqdan  çıxaraq  öz otağına  keçdi.  Bakıya  gəlməsində 
könlü  yox  idi.  ürəyndə  xoĢagəlməz  hiss  var  idi.  Amma 
qızının xoĢbəxt olması onuda xoĢbəxt edəcək deyə qəbul 
eləmiĢdi.  Gedəcəkdi.  Əlində  olsa  bu  gün  çıxıb  gedərdi. 
paltarlarını  hazırlamıĢdı.  Getməsi  üçün  yalnız  Rona  ilə 
görüĢü gözləyirdi. Gəldiyi halda onunla görüĢmədən getsə 
ayıb olardı.  Cümə günü görüĢər, bazar günüdə avtobusla 
yola düĢərdilər.  
 
*** 
RövĢən  nömrəni  səhər  tezdən  anasının  telefonundan 
götürmüĢdü.  
Dərsdən çıxandan sonra zəng edərək onunla görüĢməli 
olduğun  dedi.  Yusif  görüĢmək  istəmədiyin  desədə 
telefonda  üstünə  qıĢqıraraq  onu  söyməyə  baĢladı.  Sonda 
məkan  təyin  edərək  görüĢ  üçün  günorta  saat  dörddə 
razılaĢdılar.  Yusif  Nərgizin  olanları  açıb  dediyin 
düĢünərək  qorxmağa  baĢlamıĢdı.  RövĢənin  hər  Ģeyi 
bildiyin  və  ondan  hesab  soruĢmağa  gəldiyinə  əmin  idi. 
Bəlkə də, öldürməyə.  
Dördün  yarsında RövĢən görüĢəcəkləri  məkanda hazır 
dayanmıĢdı.  ġəhərin  arxa  küçələrindən  idi.  Buralarda 
insanları  tək  –  tük  hallarda  görmək  olardı.  Saat  dörddən 

---

212 
 
on  beĢ  dəqiqə  keçmiĢdi.  Yusifin  maĢını  küçənin 
döngəsindən burularaq gəldi.  
-BağıĢla,  bu  küçələri  yaxĢı  bilmirəm  tapmağım  biraz 
çətin oldu. 
-Məni  gözlətməyini  sonra  həll  edərik.  Ġndiki  mövzu 
baĢqadı. 
-Nə  olub  ki?  –  RövĢənin  əsəbi  olduğun  görüb 
qorxmağa baĢlamıĢdı.  
-Nərgizi deyirəm.  
-... 
-Nə eləmisən ona?  
Mövzudan  xəbərsiz  olduğun  anlayandan  sonra 
rahatlayaraq  dərin  nəfəs  alıb  alnındaki  təri  sildi.  –  heçnə 
eləməmiĢəm. RazılaĢmadıq, filmi dayandırdıq.  
-Düzünü  de  alçaq  –  tullanaraq  Yusifin  yaxasından 
tutub maĢına yapıĢdırdı. 
-Burax  məni.  Heçnə  eləməmiĢəm.  -  əli  ilə  RövĢəni 
itələyib çıxmağa çalıĢırdı. 
-Düzünü de. Yoxsa deyənəcən döyüləcəksən. – sağ əli 
ilə  Yusifin  sol  gözünün  altına  yumuruq  iriĢdirdi. 
Yumuruğun  təsirindən  yerə  yıxılaraq  əli  ilə  üzünü  tutdu. 
RövĢənin hirsi isə hələ soyumamıĢdı.  
-Heçnə  eləməmiĢəm.  Burax  məni.  –  RövĢənin  əlindən 
qurtularaq özünü kənara atdı. 
RövĢən isə danıĢ görüm, deyərək yumruqlarını havada 
uçurdurdu.  
Taqətdən  düĢdüyün  anladıqdan  sonra  geri  çəkilərək 
Yusifə  baxdı.  Vəziyyəti  heçdə  xoĢa  gələn  deyildi. 
Ayaqüstündə durmağa belə çətinlik çəkirdi.  
-Sənə  ilk  və  son  dəfə  deyirəm.  –  birdə  səni  bacımın 
yanında  görməyəcəm.  EġĠTDĠN?  –  qıĢqıraraq  ondan 
təsdiq almağa çalıĢdı. 
BaĢı ilə razılıq bildirib ağzındaki qanı yerə tüpürdü.  
RövĢən üstünü təmizləyərək ordan uzaqlaĢdı.  
Yusif  ayağa  qalxaraq  RövĢənin  arxasıyla  söydü. 
Bədənin  hər  yeri ağrıyırdı. Əlini sifətinə  vura bilməyirdi. 

---

213 
 
Bu  halda  nə  maĢın  sürə  bilər,  nə  evə  gedə  bilərdi. 
Telefonunu  götürüb  dostuna  zəng  elədiki  gəlib  onu 
götürsün.  MaĢının  içində  oturaraq  dostunun  gəlməsini 
gözlədi. Yarım saat sonra gəlib maĢınını Yusifin yanında 
saxlayıb  onun  vəziyyəti  ilə  maraqlanıb  halının  pis 
olduğun görüb onu öz evinə apardı.  
 
 
İyirimi doqquzuncu hissə 
 
GörüĢ  üçün  Rona  məkan  seçib  Dəniz  vasitəsi  ilə 
Gülnaza  çatdırmıĢdı.  Gülnnaz  ən  gözəl  paltarlarını 
ütüləyərək  görüĢ  üçün  hazır  eləmiĢdi.  RövĢəndən  onun 
necə  biri  olduğu  haqqında  soruĢmuĢdu.  Xasiyəti, 
davranıĢı,  bunun  kimi  incə  Ģeyləri  bilmək  istəyirdi  ki,  o 
belə nəsə xoĢagəlməz Ģey eləsədə özü yol verməsin.  
RövĢən  görüĢ  olarında  getməsin  istəsə  də  Dəniz 
anasının  tək  görüĢmək  istədiyin  dedi.  RövĢən  niyə  belə 
Ģey  istədiyin  anlamasa  da,  Dəniz  anasının  biraz  qəribə 
xasiyətli  olduğun  dedi.  Bəzən  gözlənilməz  qərarlar  verə 
bilir – deyə zarafat elədi.  
Məkana  Gülnazı  RövĢən  ötürdükdən  sonra  geri 
dönərək  iĢə  getdi.  Nərgizin  yanında  Dənizi  qoymaq 
istəsələrdə  Nərgiz  razılaĢmamıĢ  tək  qalmaq  istədiyin 
bəhanə gətirmiĢdi.  
Gülnaz  restoranın  qapısından  girərək  restoranın  içini 
seyr  eləməyə  baĢladı.  Ömründə  ilk  dəfə  idi  ki,  belə  lüks 
yerə  girirdi.  Qapıda  onu  qarĢılayıb  Ronanın  əyləĢdiyi 
masaya  apardılar.  Rona  Gülnazın  gəldiyini  görüb  ayağa 
qalxaraq əl uzadıb onunla görüĢdü. SalamlaĢdıqdan sonra 
əyləĢməsi üçün ona yer göstərib, özü də əyləĢdi.  
Gülnaz  evdə  göstərdiyi  göstəriciliyi  Ronanı  görəndən 
sonra  sönmüĢdü.  Özünü  onun  yanında  qısılmıĢ  kimi hiss 
etməyə baĢlamıĢdı. Rona həmiĢə olduğu kimi öz hökmran 
duruĢu  ilə  qarĢısındakını  özündən  asılı  hala  salırdı.  Rona 
ofisiantı  çağıraraq  Gülnazdan  nə  istədiyin  soruĢdu. 

---