SəMƏd vurğUN
Yüklə 2,33 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- GÖZƏLLİK VƏ MƏHƏBBƏT
______________Milli Kitabxana_______________ 42
Yalnız o durmuşdu gözlərində yaş Uçuq bir daxmanın astanasında, Yaralı gövdənin üstündəki baş Ağlayıb, sızlayır hicran yasında, Uçuq bir daxmanın astanasında.
- Doğrudur, mən ona təslim olmadım, Fəqət ləkələndi yenə də adım. Ah, o gələcəkmi?... İmran, ay İmran! Mən sənin eşqinlə yaşardım, inan! Gəl də öz yarını bu halda tanı, Sənin fəxr etdiyin o adım hanı? Dedikcə qəlbinə qaranlıq çökür, Gözündən od kimi o yaşlar tökür.
Uzaq buludlarda gəzinirdi Ay, Doqqazın ağzında Cəlal və Humay – Birisi söz atır, digəri gülür, Könüllər döyünür, gözlor süzülür.
- Humay, bu dünyada ən çox sevdiyim, Bəlkə də ən böyük Tanrı bildiyim Bir qüvvə varsa da, o sənsən, inan! Xəyalın gözümdən ayrılsa bir an, Mənliyim, şərəfim məhv olub gedər, Amansız ayrılıq məni qəhr edər. Doğrudur, döyüşdə atanla bəzən Qoç kimi üz-üzə çarpışmışam mən. Gəl üzə vurma heç o zamanları; Tarix yaradırkən qəhrəmanları, Cəbhələr ayrılır, bil ki, əvvəldən, Xatalar baş verir hər vuran əldən... - Nə deyim, bəlkə də haqlısan, Cəlal, Əlindən gəlirsə, elçi göndər, al...
______________Milli Kitabxana_______________ 43
- Yox, bu olmayacaq, tezlikdə baban Bu işdən bir xəbər tutarsa, inan, Başqa bir insana verəcək səni. Çox zaman almayır sevən sevəni... - Bəs onda neyləmək? - Qoşulub qaçmaq! Başqa bir iqlimə doğru yol açmaq! - Yox,
Cəlal, olmadı. Şahiddir hamı, Görürkən yuxuda qaçaq babamı Hönkürüb ağlaram əlimdə yaylıq... Nəinki ömürlük, hətta bir aylıq, Bəlkə də bir günlük səfərə getmək, Eşq üçün babamı atıb, tərk etmək Ölümdən yamandır el-gün içində... Sən onu axtar, Hər nə sözün var Özüylə danış, Nə yad, nə tanış Gülməsin ona... -
Sənin hər əmrinə boyun əyməmək Əlimdən gələrsə, ey nazlı mələk, Qoy günə axmayım, baxtım qaralsın, Bütün səadətim heçliyə varsın! Qaralar geyinsin eşqimin sonu, Arayıb, axtarıb taparam onu. Ölümdən qorxmağın nə mənası var? Ya məni öldürər, ya da yaşadar. - Yox, babam çox sevir, bil, xatirimi, Bllmərrə andırsan ona sevgimi O səni əfv edər, bağışlar, bilsən, Babamı bir belə qatil bilmə sən... Dedikcə Humayın gözləri gülür, Cəlalın ayağı yerdən üzülür Toyda nağıl deyən bir aşıq kimi; Sonra sevgililər sarmaşıq kimi Birdən qucaqlaşır... Ay uzaqlaşır.
______________Milli Kitabxana_______________ 44
Qaranlıq onlara xoşdur işıqdan... Mən bu gözəllikdən, bu yaraşıqdan Bir zaman vardı ki, ilham alardım, Havada quş kimi qanad çalardım. Fəqət, sevgilimin düşüncəsi dar. Qəlbimi top kimi atıb oynadar, Sonra divardakı daşa vurardı, Ömrümün nə yazıq günləri vardı...
Cəlal vidalaşıb yola düzəldi, Xəyalı dağınıq mənzilə gəldi. Gecədən keçraişdi, üfüqlər qara, Sanasan kainat çəkilir dara. Çıxardıb şineli divardan asır. Humayın əksini bağrına basır. Sonra çarpaymm üstə yıxılır, Ağır düşüncodən qəlbi sıxılır. Yenə də qalxaraq yatdığı yerdən Gəzmır... Döyülür qapısı birdən. O kimdir? - Bəxtiyar. - Gəl görək, əşi! Sənsiz taleyimin gülməz günəşi. - Qoy
görək, ay Cəlal, dolama bizi, Bu vaxtsız gecədə gəlməyimizi... Deyib gülüşdülər o əski dostlar. Sonra Bəxtiyar Cəlalda rəng verən halı duyaraq: - Aşna, bəri bax! Nə var? Qaşqabağın tökülmüş yenə, Aç söylə dərdini, nə olmuş sənə? - Qoy qalsın hələlik, sonra bilərsən. - Yox aşna, nə qədər gizləsən də sən
______________Milli Kitabxana_______________ 45
Özüm xəbərdaram... Cəlal qızardı. Onun gözlərində iztirab vardı. - Kim
çağırdı səni bu əyri yola, Məhəbbət yararmı bir komsomola? Mən də sənin kimi bir gəncəm həmən, Ömrümü cəbhədə keçirməklə mən Nə sevda bilirəm, nə də ki, hicran; Nələr tutduğunu bir düşün də, qan! - Nə var ki, mən daşam, yoxsa torpağam? Yaşamaq istərəm nə qədər sağam; Odur ki, sevgi də, hicran da xoşdur! Məncə məhəbbətsiz bir həyat boşdur... - Yox, Cəlal, bu qədər hissə qapılmaq Gəncliyin keçici hissidir, ancaq. Bir də ki, sən düşün, sevdiyin kimdir?.. - Ruhumda inləyən bir sarı simdir... - Lap şeirə bənzədi bu son sözlərin, İşləyir şüurun, görür gözlərin, Yenə də sən qızı yaxından tanı... Bu günün eşqində etibar hanı? - O
mənə and içdi. - İnanma, Cəlal! O son vuruşmanı xatirinə sal. Səndin Gəray bəyi pusquda vuran, Əsrlər dolaşıb, keçsə də zaman O səndən intiqam almamış durmaz! Ağlını gəl topla başına bir az! Ayrıdır məsləki, ayrıdır dini, Verməz Allaha da öz bildiyini... Bu sözdən Cəlalın rəngi bozardı, Xəyalı bir dərin heçliyə vardı. O indi daş kimi yerində donmuş, İçində çırpınır yaralı bir quş. Şübhələr üşüdür onun canını, Gizləmək istərkən həyəcanını, Yenə də Bəxtiyar tez duyub onu, Yüklə 2,33 Mb. Dostları ilə paylaş:
|