SəMƏd vurğUN
Yüklə 2,33 Mb. Pdf görüntüsü
|
______________Milli Kitabxana_______________ 375
Deyin, kimin qarşısında dayanmış gəlin? Deyin, kimdir o ağsaçlı müqəddəs insan? O sıx qaşlar altnıdakı qartal gözlərin Baxışında zəfər çalır ölümə insan...
O sənətkar rübabının zərif telləri Min zəfərə, min hünərə çağırdı bizi. Hər pərdədə titrədikcə onun əlləri Gah ağlatdı, galı güldürdü ürəyimizi.
O inandı, o inandı öz vətəninin İdrakına, sevdasına, istedadına. Ey sənətkar! Bu eşq üçün vətən də sənin Hər ürəkdə heykəl qoydu böyük adına.
O inandı kommunizmin al bayrağına, Salamladı insanlığın bu dünyasını. Yazdı könül dəftərinin hər varağına Qəhrəmanlar dünyasının simfoniyasını.
O bir çoban tütəyinin sadə səsində Duydu vətən torpağının ilk sevdasını... Gözəl çaldı rübabının hər nəğməsində Ana yurdun öz eşqini, öz mənasını.
Avropanın kölgəsində o dincəlmədi, Tör-töküntü yığanlardan sənətkar olmaz! Öz yurduna səyyah kimi qonaq gəlmədi, Yamaqlardan tikilməmiş bütöv bir libas...
O bəzən də dəniz kimi düşdü lərzəyə, Çalxalandı göz işləməz bir ümman kimi. Sənətkarın ilk şöhrəti hünərdir deyə, Gəlib getdi bu aləmə qəhrəman kimi...
O, şeri də şair qədər sevərdi, dostlar! O, dostuydu səadətin, bir da baharın.
______________Milli Kitabxana_______________ 376
Ürəyində neçə sözü qaldı yadigar Nəğmə dostu, şeir dostu o bəstəkarın...
O gedəndə dünyamızdan mən də ağladım, Elə bil ki, ürəyimdə bir dağ uçdu, ah!.. Ancaq bizim gəncliyə də ümid bağladım, O öz böyük nəğməsini deyəcək sabah...
Deyin, kimin qarşısında dayanmış gəlin? Hansı böyük bir bəstəkar ona dərs deyir? O, canlı bir övladıdır qərinələrin... Aman dostlar, doğrudanmı öldü Üzeyir?..
Nə var? Yerlə gedir qaşın-qabağın! Yoxsa qərq olmuşdur sularda gəmin?.. Yoxmudur dünyada ömür həmdəmin? De, niyə soyuqdur yataq otağın? Din görek, necəsən indi, Əmirxan? Sənmisən gecələr yanıb qovrulan? Hanı otaqların xoş səliqəsi? Hanı o çiçəkli, o güllü eyvan? Keçdi ər olduğun o xoşbəxt zaman... Keçdi o günlər ki, bir uşaq səsi Bu evdə gah gülər, gah ağlayardı; Daşın, divarın da istisi vardı... Bir evdən kəsilsə qadın ayağı, Yetimlər qəlbinə qaranlıq çökər, Soyuyar havası, sönər ocağı, Divarlar ağlayıb, göz yaşı tökər... Qadın əllərilə hər ev, hər ocaq Ətirlər qoxuyub, gül-çiçək açar. Həyatın nəfəsi qadındır, ancaq, Bağlı qapıları o əllər açar.
______________Milli Kitabxana_______________ 377
De, kefin necədir, "əhli-kef “ oğlan? Neçin yatmayırsan sabaha qədər? Didirmi gövdəni taxtabitilər? Xörəyin də boyat, üç gündən qalan... Nə oldu, bəs hanı sənin o şəstin? Buydumu məqsədin, buydumu qəsdin? Badə dostların da başından bir-bir Sürüşüb, rədd olub hara getmişdir?.. (Həyat dəniz kimi temizlik sevər, Sahilə çıxarar zir-zibilləri, Keçdikcə zamanın, ömrün illəri Səadət carçısı hər yeni səhər Aləmi isti bir şəfəqlə yuyur, İnsan öz hüsnünü bir az da duyur.)
Aygünü görmədim o vaxtdan beş il, Bilmədim başından daha nə keçdi? Eşqin bulağından yenəmi içdi? Bəlkə də bir daha o sevən deyil- O indi hardadır? Nədir sənəti? Deyirəm bir yurdu, yuvası varmı? Dünyada ilk eşqi, ilk məhəbbəti Uçanlar yenə də xoşbəxt olarmı? Deyirəm güldümü o bir qönçə tek? Ürək yaralan çıxdımı sağa? Ana qucağında həyat sürərək, Böyüyüb boy-başa yetdimi çağa? Deyirəm ev sevən, ailə sevən O qadın dözdümü ev həsrətinə? Bir də öz ərini düşünüb, bəzən Yenə qərq oldumu can möhnətinə?
______________Milli Kitabxana_______________ 378
Bəlkə də ay keçib, il dolandıqca Başqa birisini sevmiş ürəyi. Yeni bir eşq ilə qəlbi yandıqca Açılmiş üzündə dağlar çiçəyi?
Bəlkə də insandan, həyatdan uzaq, Artıq inanmayır o heç bir kəsə. Kim ona qəlb açıb sevirəm desə, Dilinə "yox!" sözü gətirir, ancaq...
Yox, yox, həyat üçün o doğulmuşdur, Səadət yaraşır, ona səadət! O, insan eşqilə insan olmuşdur, O, nə vəfasizdir, nə də ki, afət!
Sevirik aləmdə yaxşıları biz, Şərikik onların hər qəminə də, Bir yerdə yol açır əməllərimiz Eşqin, səadətin aləminə də...
Bir yaxşı dünyadan vaxtsız gedəndə Min sızıltı qopur ürəyimizdən, Elə bil, yanğılar qopur bədəndə, Bir alov parçası ayrılır bizdən...
Bizim qəhrəman da yaxşılardandır, Yaxşılıq insana bir adət olsun! Deyirəm qəlbimdə xeyli zamandır, Gəlinin nəsibi səadət olsun!
Orkestro dilə gəlir neçə nəfəslə, Qaşlarını çatır, bərk-bərk hamı susaraq. Ürəklərdən ürəklərə keçən min səslə Məşəl kimi alovlanır hər gözdə maraq.
Yüklə 2,33 Mb. Dostları ilə paylaş:
|