86
zərərsizləşdirməli idilər. Düzdür, bu qədər dərinlikdə heç
bir kəşfiyyatçı yazılmamış qanuna əməl etməzdi, amma
yenə də peşəkar hərbçi ilə rastlaşmaq tamam başqa məsə-
lə idi.
Çünki türk ərləri həmişə özünə bab ərlə döyüşməyi
daha çox istəyiblər.
Ermənilər yoğun fıstıq ağacının arxasından qarşıdakı
ayıfındığı ağacının arxasına keçdilər. Ayxan isə yerindən
heç qımıldanmırdı. Görünür, hər şey nəzarət altında idi.
Arxadan qorunması isə onu daha arxayın etmişdi. Artıq
ermənilər 6-7 addım məsafəyə qədər yaxınlaşmışdılar.
Deyəsən, ağacın arxasında gizlənənin insan, özü də düş-
mən olduğunu müəyyənləşdirmişdilər. Çünki ayaqları
kəndirə ilişərkən tez gizlənmişdilər. Erməni dilində nəsə
dedilər. Bu dili bilməyən Ayxan heç nə cavab vermədi.
Artıq onlardan biri ağacın digər tərəfinə keçirdi. Bu isə
təhlükənin artması demək idi. Ayxan üçün nəzarət əldən
çıxırdı, çünki o yalnız bir istiqamətdə görə bilirdi. Ağacın
arxasından isə çıxmaq olmazdı. Durduğu mövqedə yaxşı
gizlənə bilməyən ermənini vurmaqdan özünü çətinliklə
saxlayırdı.
Komandir də artıq digər ermənini görə bilmirdi. İm-
kanı olsaydı, Ayxana qışqırardı ki,
sağ mənimdir, solu sən
götür. Amma bu, mümkün deyildi. Ayxan komandirdən
tapşırıq almaq üçün geriyə boylandı. Komandir elə sevin-
di ki!... tez ürəyindən keçəni ona dedi. Ona gözləmə möv-
qeyi tutmaq tapşırığı da verdi. Ayxan anlamışdı ki, yəqin
uşaqlardan biri arxadan gələcək. Ona görə də rus dilində
“yaxın gəlsəniz vuraram!” – dedi. Hətta onu da əlavə etdi
ki, mən Azərbaycan ordusundan qaçmışam, sizin tərəfə
sığınmaq istəyirəm.