Şəmil Sadiq
Yüklə 1,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
106 dəyişikliyi yaratdılar. Saraya və onun siyasətinə hakim kəsilənlər dönmələr oldu. Rus, yəhudi, Ukrayna və digər qarışıq qanlı qadınlar lənətlənmişlərə xidmət etdilər. Piri Rəisin xəritəsi haqqında eşitməmiş olmazsan? Bu gün də dünya heyrət içindədir ki, orta əsrlərdə bu cür xə- ritə necə yarana bilib? Antraktidadan, Qrenlandiyadan, bir sözlə Tufandan qabaqkı dünya xəritəsini türklərin ne- cə əldə etdiklərini hələ də dərk edə bilmirlər. Dünya səya- hətinin baş vermədiyi bir dövrdə, dünyanın Antraktida- dan hələ 18-19 əsrdə xəbər tutduğu bir dövrdə Osmanlı imperiyasının əlində dünya xəritəsi var idi. Bunu uzun il- lər heç açıb-ağartmadılar. Muğanna deyəndə “insan SafAğ elmi sayəsində maa- riflənməli, saflaşmalı, hər cəhətdən ucalıb OdƏr bəşəriy- yətinə – əbədi həyat planetinə gizlin gəlib gedən İşıq gə- milərinin düşdükləri guşələrə buraxılası halda olmalıdır. Əks halda fəlakət baş verəcək”, – çoxu inanmadı. Hamısı Vatikanın və çinlilərin əli ilə gizlədilən tarixlərdir, oğul. 12 Komandir Xankəndi yolunu bir dəfə keçmələri üçün Hayad kəndini keçib Xaçın çayından birbaşa Kolatağ kən- di yaxınlığındakı Ənkişan dağına getmələrini düşünürdü. Amma meşə yolu ilə getmək üçün Xankəndi yolunu iki dəfə kəsib keçmələrinə məcbur idilər. Meşənin içindən keçən bu yolda erməniyə rast gələ bilərdilər. Bu qaçılmaz idi. Yola yaxınlaşanda komandir gecəgörmə cihazını çıxa- rıb ətrafı müşahidə etdi. Əyri-üyrü yolları tam görmək ol- murdu. Sıx meşə yola xüsusi bir gözəllik versə də, ko- mandir dodaqaltı “lənətə gəlmiş!” deyə mızıldandı. 107 Sonra Arslan və Elçinə ehtiyatlı şəkildə yolu keçmələ- rini tapşırdı. Yolun təqribən 10-15 metrliyindəki yamacda ağacların arxasında gizlənmişdilər. Komandirlə Məhəm- məd ətrafı qorumalı, Arslangil yolu keçib sonra da ko- mandirlə Məhəmmədi müşayiət etməli idilər. Hava qa- ranlıq olduğundan hələlik təhlükə az idi. İki snayperdən biri komandirdə, o biri isə Arslanda idi. Elçin “AKMS”-i sinəsinin üstünə qoyaraq sanki hazır olduğunu bildirdi. Xankəndi yolunun asfalt örtüyü yeni idi. Hətta yolun üstündəki xətlər belə aydın və səliqəli idi. Görünür, Qa- rabağın işğalından sonra bu yolu ermənilər təmir etmişdi- lər. Bu magistral yolla Dərələyəz yaxınlığındakı dairədən sola getdikdə Xocalıya, düz getdikdə isə Xankəndinə ge- dirdi. Yolu qaçaraq keçən Elçin bura arxasınca böyük bir ordu gələn tankın üstündə oturub üçrəngli, ay-ulduzlu bayrağı səmaya qaldıraraq qələbə nidaları ilə keçmələrini gözlərinin önündə canlandırdı. Məhəmməd yolu tam diqqəti ilə nəzarətdə saxlamış- dı. Elçingil düz yolun ortasına çatanda meşənin içindəki kəsmə yoldan güclü bir işıq onların üzərinə düşdü. İşıq o qədər güclü idi ki, nə Arslan, nə də Elçin qaçıb aradan çıxmağa macal tapmadılar. Bu dəm hərbi maşın da saxla- dı. Maşın duran kimi maşının arxasından 10-a yaxın əli si- lahlı əsgər yerə düşərək silahlarını onlara tuşladılar. Artıq hər şey bitmişdi. Edəcək heç nə yox idi. Sadəcə, bir vari- ant var idi: döyüşmək. Məhəmməd vəziyyətin çıxılmaz olduğunu görüb cəld ayağa qalxdı. Komandirin əmrini gözləmədən “uzanın” deyib avtomatın tətiyini sıxdı. “Al- lahu əkbər” deyərək maşına doğru hücuma keçdi. Ayın işığında gözləri yalnız düşməni görən Məhəmməd artıq işi bitirmişdi. Məhəmmədin tələsdiyini görən komandir 108 də ona qoşulmuş, heç nə demədən hücuma keçmişdilər. Arslanla, Elçin də aldıqları əmrə görə yerə uzanmışdılar. Məhəmməd maşının arxasına girən ermənini dalınca nərə çəkib qaçmaq istəyirdi ki, komandirin barmağını böyrün- də hiss etdi. − Nə olub sənə? Niyə belə həyəcanlısan? Məhəmməd bir az təlaş içində: − Niyə həyəcanlı olum ki? Hər şey qaydasındadır. Komandir buna baxmayaraq əlini onun alnına apardı. Soyuq bir tər vardı gərginlikdən dartılmış alnında. Komandir qolunun dalı ilə onun alnını silib: − Uşaqlar mövqe tutublar, − getdik. Məhəmməd xəyalında canlandırdığı səhnənin təsirin- dən hələ də çıxmamışdı. Amma buna baxmayaraq yolu təhlükəsiz keçdilər. Beləcə, kəşfiyyatçılıq məharətləri ilə heç bir maneə olmadan yola davam etdilər. Saat təxminən dörd olardı. Səhərin sərin mehi onları azacıq üşüdürdü. Təbiət yatmışdı. Sadəcə, arabir cəh-cəh vuran quşların səsi gəlirdi. Növbəti hədəf Xaçın çayını keçmək idi. Bu dəfə isə komandir tək-tək getməli olduqla- rını söylədi. Lakin Məhəmməd buna razı olmadı. O, fikri- ni onunla əsaslandırdı ki, hər hansı bir təhlükə olarsa, mütləq döyüşməlidirlər. Buna görə də tək getməyin təh- lükəli olduğunu bildirdi. – Hamımız bir yerdə ələ keçsək, nə olacaq, Məhəm- məd? – deyərək, komandir sanki balaca uşağa müraciət edərcəsinə xitab etdi. – Ya tək gedən şəxs tərk-silah edilərsə, onda necə? Mən bundan sonra kiminsə itirilməsinə dözə bilmərəm. Gəlin birlikdə keçək, qabağımıza çıxan hər bir dığanı da gəbərdək. Onsuz da səbrim tarıma çəkilib. 109 – Hüseynov, axı bizim missiyamız var. Axı biz fəth edilməz qalamıza – Şuşamıza çatmalıyıq. Bir neçə anlığı- na olsa da, onun gözünü yollardan yığışdırmalıyıq deyə- rək komandir astaca dilləndi. Məhəmməd bu dəfə susdu. Gözləri yol çəkdi. Əli- ni büküb sinəsindəki üçrəngli bayrağın üstünə qoydu. – Bilirsən, nədən qorxuram, – deyə üzünü komandirə çevir- di. Qartal baxışlar birdən-birə anasını itirmiş maralın mə- sum, yazıq baxışlarına çevrildi. Qara gözləri yaş tutmuş- du, amma ağlamaq istəmirdi. Qəhər dolu səslə: – “Mən qan içində torpaqlarımızın azad olunmasını görərək bu bayrağa bürünmək istəyirəm. Qoy mənim qanım bu bay- rağı tamam al rəngə bələsin. Ən böyük arzum budur. Bir də, qisas almadan ölmək bir daha öldürər məni. Gəl sən mənə icazə ver, sizdən ayrılım, ermənilərin Xocalıda yeni inşa etdikləri o aeroportu yerlə-yeksan edim, komandir. Heç olmasa arzum gözümdə qalmasın. Komandir Məhəmmədin Ayxandan sonra çox kövrək və əsəbi olduğunu hiss edirdi. Təcrübəsi az olan bu gən- cin, ölümün gözünə dik baxa biləcək bu igidin səmimi ol- duğuna da adı qədər əmin idi. – Səbirli ol! Hər şeyin bir zamanı var. Onun da vaxtı gələcək.Torpaqları azad edən- dən sonra səni özüm Bakıdan Xocalıya istirahətə göndərə- cəyəm. Sən səbirli və soyuqqanlı ol! O gün mütləq gələ- cək, mütləq! Görərsən!... Məhəmməd, sanki dilə tutulan balaca bir uşaq kimi sakitləşdi. Əslində çarəsi yox idi. Bundan istifadə edən komandir: – Birinci Alıyev gedir, – dedi. Gördüyün əkin sahələrini iri addımlarla keçib meşəyə girirsən. Sən bizi görəcəksən ordan. Bir-bir ardınca gələcəyik. Qabağına çı- Yüklə 1,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|