Şəmil Sadiq
Yüklə 1,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
162 məni yaman maraqlandırdı. Çoxdandır, internetdə araş- dırma aparıram. Bura daha çox türklərin yaşadığı ərazi kimi qeyd olunur bir çox mənbələrdə. – O şəhərin adı Şuşa deyil, Şuşidir. Oradakı qədim erməni kilsələrini, orda yaşayan insanları görsəniz, o za- man o şəhərin kimlər tərəfindən salındığını bilərsiniz. Bu- na çox sevindim, – deyə cümləsini bitirəndən sonra men- yusunda daha çox dəniz yeməklərinə üstünlük verən res- toranın yeməklər siyahısını götürüb seçimini etdi. Boqo- millanın da sifarişini qəbul edən ofisiant gedəndən sonra ondan nə vaxt getmək istədiyini soruşdu. – Əgər şərait yaradılarsa, üç gündən sonra. – Niyə belə tez? Axı neçə vaxtdır, mən istəsəm də, sən razılıq vermirdin? – Hər bir şeyin zamanı gəlməli idi. Bilirsən ki, mən bir yazım üçün, bəlkə də, aylarla araşdırma aparıram. Əslində, isə Boqomilla gəldiyi tarixi qənaətləri sübut etmək üçün ora getməkdə maraqlı idi. O, hətta ermənilə- rin Türkmənçay və Gülüstan müqaviləsindən sonra Qara- bağa – Şuşaya kütləvi köçürüldüyünü yaxşı bilirdi. Hətta onun bu şəhər haqqında yazılar yazmasını istəyən erməni lobbisinin məqsədini də. Bundan başqa o, gizlin bir kitab da yazırdı. Yazılarının necə, kimlər tərəfindən, hansı sifa- rişlərlə yazılmasını həmin kitabında aydınlığı ilə açıb gös- tərmişdi. Amma bu yazılmaqda olan kitabı ələ keçsəydi, nəinki onun, bütün nəslinin belə həyatı təhlükə altına dü- şərdi. Amerika və Rusiya siyasətini yönləndirən gizlin qüvvələrin kimliyini də müəyyənləşdirmişdi özü üçün. Dövlətlərin idarəçiliyinin kimlər tərəfindən yürüdüldü- yünə dair xeyli faktları vardı. “Vikiliks”də açıqlanan ma- terialların da nəyə xidmət etdiyini yaxşı bilirdi. Amma 163 ona o da məlum idi ki, öz müqəddəratını müəyyənləşdir- mək gücünü yavaş-yavaş əldə edən Böyük Türk Birliyi formalaşmaqdadır. Nə qədər çalışsa da, hələ də Vatikandakı qədim ar- xivlərə girə bilmirdi. Bunun üçün çox da qabarıq formada cəhd etmirdi. Çünki yaxşı bilirdi ki, bu məlumatları öy- rənmək istəyən tarixçilər, jurnalistlər müəmmalı şəkildə qətlə yetirilir, ya da böyük güclər tərəfindən yox edilirdi. Erməni lobbisinin planlarını başa düşmək o qədər də çətin deyildi. Azacıq siyasi təhlil və şərhetmə qabiliyyəti olan şəxs bunu görə bilər, həmçinin aparılan siyasətə mü- daxilə edə bilmə yollarını tapardı. Türk dövlətləri birliyi- nin qarşısını almaq istəyən başqa qüvvələr idi. Bu qüvvə- lərin öz aralarındakı kəskin mübarizələr belə, onlara qarşı olan fikirlərindən yayındırmağa mane olmurdu. İkinci Dünya müharibəsində dünyaya qarşı olan Hitler belə düşmənləri Amerika və Rusiyaya rəğmən türklərə yardım etmədi, onların güclənmələrinə imkan yaratmadı. Boqomillanın Qarabağa getməkdə məqsədi sonralar bilinəcək və yazılarında öz əksini tapacaqdı. Bəlkə də, heç kim bilməyəcəkdi, amma Boqomilla öz həqiqətinin arxa- sınca gedirdi. Artıq elə bir mərhələdə idi ki, həqiqəti ona böyük güclər, pullar, silahlar yox, dünyanın qədim, düz- gün tarixinə yaxınlaşması diqtə edirdi. Bunun təhlükəli olduğunu çox yaxşı bilirdi, amma həqiqəti görmək istəyi onda ölüm qorxusundan çox üstün idi. Öz gözəl, təravətli cismini belə bu yolda istifadə et- məkdən çəkinmirdi. Dünyanın idarə edilmə sirlərini ad- dımbaaddım öyrənir, öyrəndiklərini isə yazdığı “Son ça- ğırış” kitabında cilalayırdı. Onun üçün dörd böyük və sir- li xalq vardı: türklər, çinlilər, yəhudilər, hindlilər. Ona elə 164 gəlirdi ki, bu xalqların tarixini, mifologiyasını, mənşəyini doğru-dürüst öyrənərsə, yaradılışın sirrini bilər. Amma bu düşüncə onun heç bir yazısında görünmürdü. O, mə- qalələrində, reportajlarında kimlərəsə xidmət etdiyini göstərsə də, tamamilə fərqli yolda idi. Çox sirli həyat tər- zinə məxsus olan bu qızın qədim Şumer dilini, OdƏr dili- ni, ari dilini, latın dilini bildiyini kimsə bilmirdi. Bunları bütün kəşfiyyat orqanlarından gizlədə bilmişdi. Bolqarla- rın belə tarixi mənşəyinin qədim türklərdən gəldiyini bil- diyi halda, heç vaxt dilə gətirməz, gətirənləri də qəbul et- məzdi. O, artıq özünün dərk etdiyi haqq naminə bu işə razı- lıq vermişdi. Dərin dövlət sirlərini bilmək üçün yeri gə- ləndə türklərin də, yəhudilərin də, çinlilərin də verdiyi tapşırıqlara əməl edirdi. Ona görə də Dağlıq Qarabağda olmasının səbəbini erməni lobbisinin istəyi kimi göstərsə də, ora tamam başqa məqsədlə gedirdi... 18 Boqomillanın gördüyü mənzərə dəhşətli idi. Verilən tapşırığa görə səhər sübhdən ona telefon zəngi olmalı idi. Və o, hadisə yerinə gedib çəkiliş aparmalı idi. Çəkdiyi vi- deo materialı lazımi ünvana göndərməli, sonra isə onda olan Amerika vətəndaşı pasportlarını da götürüb birbaşa Gürcüstana getməli idilər. Pasportlar Altaya, Ayxana, El- çinə və Məhəmmədə aid idi. Amma heç bir zəng gəlmə- mişdi. Saat on olmasına baxmayaraq, telefon hələ də su- surdu... Amma o, qondarma Dağlıq Qarabağ Respublikasının rəsmi binasının ən uca nöqtəsində üçrəngli Azərbaycan 165 bayrağının dalğalandığını görürdü. Bu bayrağın rəngləri bütün səmaya meydan oxuyurdu. Elə bil qürurlu və məğ- rur şəkildə 20 ildən çox yad nəfəsi ilə qidalanan Qarabağ səmasına yeni bir nəfəs, ruh vermişdi. Aydın səmada, gü- nəşin şüaları altında sanki cəngi havasına oynayırdı bu üçrəngli, ay-ulduzlu bayraq. İnsan bu gözəlliyə valeh ol- maya bilmirdi. Boqomilla bayrağın bu yüksəkliyə OdƏr- lərin ucaltdığını yaxşı bilirdi, amma onlardan heç bir səs- soraq yox idi. Gizləndiyi binanın tinindən telefonu ilə bu mənzərəni çəkirdi. Gözlərini arada telefonun ekranından çəkərək bu möcüzəyə baxırdı. Qəfildən binanın qarşısın- da bir əlində silah, o bir əlində üçrəngli bayraq tutan hündür boylu bir hərbçi gördü. Bu, Məhəmməd idi. O, axşam gizlincə binanın damı- na çıxmağı bacarmış, canı qədər sevdiyi Azərbaycan bay- rağını ora sancmışdı. Sonra gizlin bir mövqe tutaraq nələ- rin baş verəcəyini gözləmişdi. Amma o bir neçə saat idi ki, gözlədiyi nəticəni almamışdı. Binaya gəlib-gedənlər- dən heç kəs buna fikir verməmişdi. Hətta qondarma reji- min lideri belə bunun fərqinə varmamışdı. Bu isə Məhəm- mədə yaman pis təsir etmişdi. 10 günə yaxın idi ki, çək- dikləri zəhmətə düşməninin bu cür laqeyd olacağını göz- ləmirdi. Camaat öz işində-gücündə idi. Bayrağın hansı bayraq olmasına baxmayaraq, sakit həyat tərzi istəyən in- san üçün bu, adi hal idi. Amma Məhəmməd bunu say- mazlıq kimi qiymətləndirmişdi. Necə ola bilərdi ki, bu bayrağın altında yaşamağı qəbul etməyən insanlar indi buna məhəl qoymurdular. Bu, Azərbaycan bayrağına hör- mətsizlik idi. İçində özü-özüylə apardığı müzakirələrin çək-çevirin sonunda Məhəmməd rəsmi binanın qarşısına gəlib, əlində olan digər Azərbaycan bayrağını göyə qal- Yüklə 1,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|