195
Bizim təşkilatın gücü, sirri məhz bu qan qarışıqlığının
qorunmasıdır. Bu gün də dövlətimizin rəhbərliyində tə-
miz qanlılar var. Amma qanı qarışıqların da sayı az deyil,
oğul. İlk işimiz bunu aradan qaldırmaqdır.
***
Kahadan çıxan Arslan ətrafa yaxşıca boylandı. Gizlət-
diyi silahını və digər əşyalarını torpağın altından çıxardı.
Azərbaycanın üçrəngli bayrağını xüsusi nəvazişlə açdı. O,
cəld yaxınlıqdakı çinar ağacından möhkəm bir budaq
qırdı. Bayrağı həmin budağa bağlayıb bir qayanın üstün-
dəki yarığa keçirərək ətrafını daşlarla möhkəmləndirdi.
Bu qaya bütün Cıdır düzünü müşahidə edirdi sanki. Son-
ra da onun qarşısında durub dostlarının ruhunun şad ol-
masını dilədi uca Tanrıdan. Külək vurduqca bayrağın
dalğalandığını seyr edə-edə oradan uzaqlaşdı.
İki gün Kosalarda Məhəmmədi gözləsə də, ondan bir
xəbər çıxmadı. Onun Boqomilla ilə görüşməsini arzulaya-
arzulaya Kosalardan uzaqlaşdı. Əsir düşmüş yurdundan,
obasından, tarixindən bir qucaq salam və danlaq götürüb
paytaxta qayıtdı.
23
Arslanın Dədə Əfəndinin bu fikirlərini xatırlamasına
səbəb Elçin idi. Çünki əsil türk qanını damarlarında daşı-
yan Elçin Arslanı ölümdən qurtarmış, onu qaçıb qurtul-
mağa məcbur etmişdi.
Məhəmməd üsyan edərək onlardan ayrılandan sonra
Arslan Elçinə kitab haqqında danışmağa çox cəhd etsə də,
alınmamışdı. Hər dəfəsində də bu kitaba görə Arslana ne-
196
çə illər təlim keçirildiyini yada salıb susmuşdu. Elçinin
dərrakəsinə, dözümlülüyünə nə qədər əmin olsa idi də,
düşmənin ondan daha qəvi olduğunu da düşünürdü.
Hər şey ola bilərdi. Məsələn, onlar əsir düşə bilərdilər. El-
çin işgəncələrə dözməyə və ya laboratoriyaların cihazları
qarşısında dirənməyə aciz ola bilərdi və s. Axı məhz Ars-
lan yaddaşında olan məlumatların heç bir yolla götürülə
bilməməsi üçün Türkiyədə xüsusi cihazlardan 3 aylıq
müalicə almışdı. Onun yaddaşında olan materialları on-
dan qeyri-ixtiyari heç kim götürə bilməzdi. Bunun üçün
elə bir texnika yox idi axı. Türkiyədəki həmin tibbi cihaz-
lar hələ dünyaya məlum deyildi. Beyin qatlarındakı məlu-
matın cihazlar və preparatlar vasitəsi ilə alınmasının qar-
şısını alırdı. Bunu Arslan istəsə, deyə bilərdi, istəməsə, o
seanslardan sonra əldə edilməsi mümkün deyildi. Arslan
da, sözsüz ki, bunu deməzdi. Heç bir işgəncə onun iradə-
sini sındıra bilməzdi.
Ona görə də Elçinə sirr açmaqdan vaz keçdi. Əgər
bayrağı sağ və salamat sanca bilsə idilər, o zaman Elçini
danışdıqları yerə yollayıb, özü kitab dalınca gedəcəkdi.
Bu, ən son variant idi. Amma buna gərək olmadı. Onlar
Qaybalılar tərəfdən gəlib Daşaltı istiqamətinə gedəndə er-
məni hərbi qüvvələrinin diqqətindən yayına bilmədilər.
Bunun da səbəbi erməni əsgərlərin meyitlərinin meşəlik-
də tapılması olmuşdu. Şuşa ətrafında axtarışı gücləndirən
erməni hərbçiləri bir neçə yerdə gizli post qurmuşdular.
Elçin bir neçə metr öndə getdiyindən erməni əsgərləri
ilk olaraq onu görmüşdülər. Qəfildən sinəsində snayper
şüasının saldığı qırmızı nöqtəni görən Elçin “Arslan,
uzan!” deyərək özünü nazik bir ağacın arxasında gizlət-
mişdi. Amma bu zaman silahlar işləmiş, meşəni oraq kimi
197
biçmişdi. Elçin də durmayıb cavab atəşi atmağa başlamış-
dı. Amma Arslana qaçmasını yalvarırdı. Çünki Elçin ağa-
cın dalından çıxa bilmirdi. Onun gizləndiyi yer seyrək
meşəlik idi, ağaclar isə çox cavan olduğundan arxalarında
etibarlı mövqe tutmaq mümkün deyildi.
– Arslan, sən mühasirədən çıxmağa çalış!
– Narahat olma, Elçin, indi mən snayperi aradan gö-
türərəm, – deyən Arslan gecəgörmə cihazını işə salmışdı.
Lakin snayperin yerini müəyyənləşdirə bilməsə də, on-on
beş erməninin ağacların arxasında gizlənərək addım-ad-
dım onlara tərəf gəldiyini görmüşdü. Onlardan bir neçəsi-
ni aradan götürsə də, get-gedə yaxınlaşan dəstənin bir az-
dan onları mühasirəyə alacaqlarını bilirdi. Həm Şuşanın
bir neçə kilometrliyində olduqlarından, yəqin ki, onlar
əlavə kömək də istəmişdilər. Tezliklə böyük bir ordu ilə
üz-üzə gələcəklərinin fərqinə varırdı. O, Elçini ordan çı-
xarmalı idi, lakin bu, heç cür mümkün deyildi. Əgər Elçin
başını qaldırsa idi, ağacların arasında hərlənərək nişan ax-
taran snayper onu vura bilərdi. Elçin isə qaranlıqda heç
nə görmür, hara gəldi atırdı. Durmadan Arslana yalvarır-
dı ki, o, aradan çıxsın. Deyəsən, hələ heç ermənilər də
Arslanın yerini müəyyənləşdirə bilməmişdilər. Konkret
ona tərəf heç nə atılmırdı.
– Elçin, mən sağa tərəf gedirəm. Sən yavaş – yavaş ar-
xaya sürün!
– Yox, Arslan, sən getməlisən, mən bunlarla bacara-
ram, məndən narahat olma! Xahiş edirəm, sən get, sənin
görəcəyin işə minlərlə mənim kimi oğul qurban gedə bi-
lər.
Arslan bu cümləni tam dərk etmədi. Axı Elçin onun
kimliyindən xəbərsiz idi. O, bunları düşünə-düşünə snay-
198
perin yerini müəyyənləşdirmişdi. Və tətiyi çəkmiş, onu
susdurmuşdu. Amma arxadan gələn maşın işığı onun bu
sevincini ürəyində qoymuşdu. Görünür, artıq yardım gə-
lirdi. Çünki bir neçə dəqiqənin içində bu iki qorxmaz
gənc səkkiz-doqquz erməni əsgərini susdurmuşdu. Daha
ermənilər irəliləmir, sadəcə, yerlərində duraraq ara-sıra
atəş açırdılar. Pulemyot da susmaq bilmirdi. Xoşbəxtlik-
dən Elçinin gizləndiyi ağacın yanı çökəklik idi. Elçin Ars-
lanın geri çəkilmədiyini gördükdə, artıq özünü saxlaya
bilmədi. Çünki hər ikisinin ələ düşməsi və ya öldürülməsi
faciə idi. Silahların qulaqbatırıcı səsinin arasında var gücü
ilə bağırdı. Bu bağırtıda həm də pıçıltı duyulurdu. Axı o
istəmirdi ki, burda iki nəfər olduqlarını ermənilər bilsin.
Düzdür, ermənilər kömək istəyəndə böyük bir dəstənin
olduğunu ehtimal etmişdilər. Amma Elçin özü onları bir
müddət dayandıra bilərdi. Ona görə də bağırdı:
– Qoroğlu, Qoroğlu, axı sənin burdan götürəcəyin xə-
zinə olmalıdır. Heç olmasa buna görə sən get! Axı sənin
tapacağın millətimizin nicatına yardımçı olmalıdır. Axı
sən bura niyə və nə üçün gəldiyini unutmamalısan! Sənin
ölməyə və ya əsir düşməyə haqqın yoxdur! Bu ifadələrdə
böyük bir yalvarış sezilirdi...
Arslan bunları eşidəndə diksindi, özünü itirdi və nə
edəcəyini bilmədi. Eşitdiklərinə inanmaq istəmirdi. Bil-
mirdi, Ata ocağının böyüklüyünə, gücünə sevinsin, yoxsa
özünün də xəbəri olmadığı məsələlərin açılmasına görə
qəzəblənsin. Bütün bunların yaratdığı çaşqınlıq içində El-
çinin qumbaralardan birini var gücü ilə qabağa atdığını
gördü. Bir də bir neçə saniyədən sonra meşənin qaranlı-
ğında partlayışın alovları içində bağırtı səslərini eşitdi. El-
çin artıq ayağa durmuş, pulemyotunun güllələrini düş-
Dostları ilə paylaş: |