General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
22
vari briqadasının tərkibində vuruşan oğullarımızın qəhrəmanlığı
barədə az da olsa məlumatlar verir. Onu da xatırladaq ki, Port-
Arturda Ə.Şıxlinski və S.Menmandarovdan başqa yapon samu-
raylarına qarşı döyüşən həmyerlimiz Əsəd bəy Talışxanov, Hü-
seyn xan Naxçıvanski, İbrahim ağa Usubov, qvardiya polkovniki
Kərim bəy Novruzov, polkovnik Davud bəy Yadigarov, Gəray
bəy Vəkilov, poruçik Ağababa Sadıqov və hələ adını bilmədiyimiz
onlarca Azərbaycan oğlu mərdliklə vuruşmuşlar.
Dövrdən, quruluşdan asılı olmayaraq oğullar həmişə Vətənin
əsgərləridirlər. Vətən nə vaxt təhlükə qarşısında olarsa, igidlər
bir səslə silaha sarılmağa hazırdılar. İyirminci əsr tarixə “nəfə-
sindən” barıt püskürəndə, eloğullarımız da bir səslə ayağa qal-
xıb Vətənin müdafiəsinə gediblər.
XIX əsrin ortalarında Qarabağ igidlərinin, Şirvan alayının,
Kəngərli döyüşçülərinin, Qazax süvari dəstələrinin yadellilərə
qarşı qeyri-adi qəhrəmanlıqlarının şahidi olan xalqımızın böyük
mütəfəkkir oğlu M.F.Axundov fəxrlə deyirdi: “Doğmamış Qaf-
qazda analar qorxaq”.
Hələ bir xeyri əvvəl (1828-ci ildə) məşhur rus tarixçisi, general
Platon Zubov “Gürcüstan və Qafqaz haqqında altı məktub”
əsərində yazırdı:
“Müsəlman süvari alayları haqqında mühakimə yürütmək
üçün onları döyüşdə görmək lazımdır: bunlar şimşəyi xatırladır,
bunlar qəzəblənmiş allahın birdən-birə içərisinə düşərək ölüm
və dəhşət saçan oduna bənzəyirdi. Müsəlman alaylarının
gözlərim önündə törətdikləri igidlik xariqələrini hələ də heyrətlə
yad edirəm... Onlar silahdan çox böyük bir məharətlə istifadə
edərək, qorxmaz və cəsur süvari kimi döyüşürdülər”.
Əgər oxucu Aleksandr Stepanovun “Port-Artur”, Trofim Ba-
risovun “Portarturçular” romanlarını mütaliə edərsə, onda görər
ki, 1904-cü il dekabrın on altısında komandan Stessel qalanı ya-
ponlara danışıqsız təslim etmək istəyəndə polkovnik S.Meh-
mandarov və onun zabit heyəti etiraz edərək necə əsəbiləşmişdilər.
Səməd bəy Mehmandarov və onun zabit heyəti inad edirdilər ki,
Şəmistan Nəzirli
23
qalanı son nəfəsə qədər müdafiə etmək lazımdır. Heç kəs biabır-
çı vəziyyətdə Rusiyaya qayıtmaq istəmirdi.
“– Kapitan, sizin kimi zabitlərə orduda qulluq etmək yara-
maz! – Mehmandarov onun üstünə qışqırdı. – Siz bizim adımızı
korlayırsınız, – deyib yumruğunu havada oynatdı.
– Əlahəzrət, xahiş edirəm, məni təhqirlərdən qoruyasınız, –
kapitan Vamenzon1 hirsindən pörtmüş halda general Stesselə
müraciət etdi.
– Hər şeydən qabaq sakit olmaq lazımdır, cənablar! Polkovnik
Mehmandarov, sizi qayda-qanuna riayət etməyə dəvət edirəm.
Qızğın mübahisələr başlandı, zabitlər iki hissəyə bölündülər:
bir neçəsi kapitan Vamenzonu, qalanları isə polkovnik Mehman-
darovu müdafiə edirdilər” (A.Stepanov. “Port-Artur”, səh.777-
778).
* * *
1904-cü il yanvarın 26-da Rusiya-Yaponiya müharibəsi başla-
nanda polkovnik Hüseyn xan Naxçıvanski əksəriyyəti qafqazlı-
lardan təşkil olunmuş ikinci Dağıstan süvari alayına komandan-
lıq edirdi. Hüseyn xanın alayı 1905-ci il yanvarın 14-də Lanlun-
qou kəndi uğrunda ağır döyüşlər aparmışdır. Bir neçə gün kəndi
ala bilməyən döyüşçülər mahir komandirin hərbi fəndi ilə dan
üzü hücuma keçərək sürətli zərbə ilə yaponları kənddən vurub
çıxartmışlar. Bu güclü döyüş səhnəsi məşhur rəssam V.V.Mazu-
rovskinin yağlı boya ilə işlədiyi rəsmdə əbədiləşmişdir. Əsərdə
alay döyüşçülərin qızğın həmləsi və süvari polkovniki Hüseyn
xan Naxçıvanskinin obrazı ön planda ustalıqla işlənmişdir.
Məşhur rus jurnalisti A.Kvitka Port-Arturda müharibə başla-
nanda könüllü cəbhəyə getmiş və döyüşlərdə jurnalist-zabit
1
A.N.Vamenzon (1866–?) – artilleriya kapitanı, 22-ci batareyanın ko-
A.N.Vamenzon (1866–?) – artilleriya kapitanı, 22-ci batareyanın ko-
mandiri. Əsgərlərlə vəhşi rəftarı ilə fərqlənən pis rəftarlı komandir. Port-
arturçu L.V.Kabelyaski məlumat verir ki, müharibədən sonra Rusiyaya
qayıdan Vamenzon əsgərlərin ondan alacağı intiqamdan qorxaraq
familiyasını dəyişib, Vadin eləmişdi (“Lit. qazeta”, 1959-cu il, 27 oktyabr)
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
24
kimi iştirak etmişdir. Müharibə gedə-gedə “Zabaykalye kazak
zabitinin gündəliyi” adlı maraqlı bir əsər yazmışdır. 1908-ci ildə
Sankt-Peterburqda nəşr etdirdiyi həmin kitabda igid eloğlumuz
polkovnik Hüseyn xan Naxçıvanski haqqında da maraqlı
səhifələr var.
Səhifə 181-də: “Axşamüstü Bensixuda süvari qvardiyası Hü-
seyn xan Naxçıvanskinin təşkil etdiyi ikinci Dağıstan alayı
gözlənilir. Alay qafqazlılardan və süvari qvardiyasında xidmət
edən seçmə zabitlərdən təşkil olunmuşdu.
...Avanqard tağımının ardınca yüzlərcə adam, polk komandi-
ri, onların da ardınca uca bir ağacın zirvəsində polkovnik Xan
Naxçıvanskiyə məxsus qızılı aypara nişanları dalğalanan dəstə
göründü.
Alay cərgələnmiş tağımlarla kolon boyu uzanırdı. Biz isə Xanın
zabitlərindəki atlara həsədlə baxırdıq. Mən axşam saat onda Hü-
seyn xanı general Lyubavinin yanına ötürüb, evimə qayıtdım”.
Səhifə 245-də: “Dağıstanlıların komandiri Hüseyn xan Naxçı-
vanski, podpolkovnik Byuntiq və knyaz Tumakov həyətinə daxil
olanda səhər saat on bir olardı. Onlar mənimlə nahar etməyə qal-
dılar... Hüseyn xanın əsgər və komandirləri döyüşlərdə hamı-
dan seçilirdi. Onları bir şeyə qınamaq olardı, o da həddindən
artıq cəsur olmalarında...”
Səhifə 361-də: “Polkovnik Xan Naxçıvanskinin Qafqaz-kazak
briqadasının cəsurları üç yapon nəqliyyatını məhv etmişlər...”
İgid həmyerlimiz, polkovnik Hüseyn xan Naxçıvanski yapon-
lara qarşı apardığı döyüş məharətinə görə “Müqəddəs Georgi”
və dördüncü dərəcəli, bantlı, üstü yazılı qızıl silahla – “Müqəddəs
Vladimir” və “İgidliyə görə” ordenləri ilə təltif olunmuşdur.
Rusiya-Yaponiya müharibəsindəki sərkərdəlik fəaliyyətinə
görə Hüseyn xan Kərbalı xan oğlu Naxçıvanskiyə 1907-ci il mar-
tın 31-də general-mayor rütbəsi verilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |