Orta boylu, ağ saçlı, ağ saqqallı, səsində və sifətində hərbçi
zəhmi olan
altınış dörd yaşlı general Səməd bəy Mehmandarov gecənin qaranlığında xalqının
taleyini fikirləşməkdən yumağa dönmüşdü. Qəzəb və hiddət hissi onu boğurdu.
İki addımlıqdakı Köçərli məhəlləsində xoruzlar səs-səsə verdi. Bikef nazir
gözucu stolun üstündəki zəncirli saatma baxdı. Gözlərinə inanmadı, pensnesini
taxıb təəccüblə dodaqlarını bir-birinə sıxdı. Saat dördə on dəqiqə qalırdı. Canı
ağrıyan, narahat Səməd bəy çarpayısına tərəf getdi…
30-cu İL ŞƏKİ ÜSYANI
(Polkovnik Bəhram bəy Nəbibəyovun
ömür yolundan səhifələr)
Sovet çekistlərinin dili ilə desək, “Nuxa-Zaqatala banditizm üsyanı” məni
çoxdan düşündürürdü. Düşünürdüm ki necə ola bilər ki, səkkiz rayonun əhalisi
ayağa qalxıb hakimiyyətə qarşı üsyan etsin, sonra da onlar “bandit”
adlandırılsınlar.
Qəribədir ki, 1920-ci il aprel çevrilişdən əvvəl həmin ərazilərdə
çar hökumətinə qarşı olmuş üsyanlara görə sovet hökuməti özünün tarix
kitablarında xalqa haqq qazandırır və çar üsuli-darəsini tənqid edir. Bu mənada
1806-cı ildə Aşağı Göynük kəndlərində, 1830-cu ildə Car Balakəndə, 1838-ci ilin
avqustunda Şəkidə Məşədi Məmmədin başçılığı ilə, 1863-cü ildə Hacı Murtuzun
başçılığı ilə Zaqatalada olan üsyanlarda xalqa bəraət qazandırılır. Amma yüz il
sonra sovetlər quruluşunda ac-yalavac saxlanan xalq üsyana qalxıb haqqını tələb
etdiyinə görə səkkiz rayonun əhalisinə “bandit” damğası vurulur?
Mən
bir neçə ildir ki, vaxt tapdıqca Şəki üsyanını arxiv sənədləri əsasında
öyrənirdim. Respublika Mərkəzi Dövlət və Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin arxiv
sənədləri ilə “silahlanıb”, ötən ilin oktyabr ayında Şəkiyə, yerli ağsaqqal və
ağbirçəklərlə görüşə getdim. Balakən, Qax, Şəki, Zaqatalanın kəndlərini gəzib çox
qiymətli fotoşəkillər, sənədlər və xatirələr topladım.
Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin arxiv sənədlərinə əsasən “Nuxa - Zaqatala
banditizm üsyanı”nın başçısı üç nəfər olmuşdur: Baş Şabalıdlı Molla Mustafa
Şeyxzadə, Şəki rayon hərbi komissarı polkovnik Bəhram bəy Nəbibəyov və qaxlı
Sadıq bəy Balacayev.
Üsyan məğlub olandan sonra istintaq Molla Mustafa Şeyxzadəyə 1933-cü il
avqustun 10-da güllələnmə kəsmiş, lakin hökm icra olunmamışdır.
Sənədlər
göstərir ki, 1934-37-ci illərdə o, Solovetsk adalarından və sonralar Bakı
türməsindən ailəsinə məktub yazmışdır. Molla Mustafa Şeyxzadənin əllinci illərdə
də sağ olmasını sübut edən ikinci dəlil 1956-cı ilin yazında Mir Cəfər Bağırovun
məhkəməsində şahid kimi dindirilən, həmin ərazidə müvəkkil işləyən Hacı
Məmməd Padarovun məhkəmədə verdiyi ifadədir.
1956-cı ildə M.C.Bağırovun məhkəməsində dindirilən şahid Hacı Məmməd
Padarov demişdir:
- Azərbaycan SSR DTN istintaq şöbəsinin rəisi işlədiyim dövrdə
vətəndaşların Bağırov və Yemelyanovun göstərişi ilə çoxlu miqdarda qeyri-qanuni
həbsə alınmasının şahidi olmuşam.
Mənə məlum olan cinayət faktına diqqət yetirməyi zəruri sayıram. 1930-cu
ildə Nuxa - Zaqatala zonasının səkkiz rayonunda silahlı əksinqilabi üsyan baş
verdi. Həmin üsyanın təşkilatçısı və başçışı ruhani ailəsindən çıxmış nuxalı molla
Mustafa Şeyxzadə idi. Üsyan yatırılandan sonra üsyanın iştirakçılarına qarşı hərbi
çekist əməliyyatı aparıldı. Fövqəladə üçlüyün başçısı Sumbatov-Topuridze idi.
Həmin
vaxt yuzlərlə adam həbs edildi, güllələndi və sürgünə göndərildi. Lakin
mənə məlum olmayan səbəbdən üsyanın təşkilatçısı Şeyxzadə Molla Mustafa həbs
olunmadı.
1932-ci ilin fevralında Azərbaycan Baş Siyasi İdarəsinin Balakən rayonu
üzrə müvəkkili işlədiyim zaman öyrəndim ki, Şeyxzadə Molla Mustafa Tiflisdədir.
Türkiyəyə keçməyə hazırlaşır. Mən Tiflisə getdim. Şeyxzadəni Borçalının Qızıl
Hacılı kəndində tapdım. Həbs edib Bakıya gətirdim. O vaxtlar məlum idi ki,
Şeyxzadənin ingilis və türk kəşfiyyatı ilə əlaqəsi var, üsyanı da onların tapşırığı ilə
təşkil edib. Molla Mustafa Şeyxzadə çox təhlükəli cinayətkar idi və Sovet
hökumətinə qarşı törətdiyi cinayətlər üçün güllələnməli idi. Mən Şeyxzadəni
Bakıya gətirəndən sonra Baş Siyasi İdarəyə təhvil verdim
və bu barədə Sumbatova
məlumat verdim. Molla Mustafa Şeyxzadənin işini Baş Siyasi İdarənin müstəntiqi
Zeynal Əliyevə tapşırdılar. Mən elə güman etdim ki, Şeyxzadə güllələnib. Ancaq
1937-ci ildə öyrəndim ki, Şeyxzadə sağ-salamatdır, qohum-əqrəbası ilə
məktublaşır. Mən heyrətə gəldim ki, üsyanın sıravi iştirakçıları (onların arasında
elələri var ki, Şeyxzadə başlarını aldadıb üsyana qoşmuşdu) Sumbatovun əmrilə
güllələnib, üsyanın başçısı, cəsus isə sağ qalıb. Mən bu barədə Sumbatovla
danışdım.
O da özünü elə göstərdi ki, guya Molla Mustafa Şeyxzadənin yüngül
cəza ilə yaxa qurtarması onu da hiddətlənir və söz verdi ki, Şeyxzadənin işinə
yenidən baxmaq üçün tədbir görəcək. Əslində isə Sumbatov bu söhbəti gözdən
pərdə asmaq üçün edirdi, çünki Şeyxzadə hal-hazırda sağ-salamatdır. Onun harada
yaşadığı mənə məlum deyil, ancaq onu bilirəm ki,
Nuxada yaşayan ailəsi ondan
məktub alır (M.C.Bağırovun məhkəməsi, iş № 0043).
Padarov öz ifadəsində Molla Mustafa Şeyxzadənin ingilis kəşfiyyatı ilə
əlaqəsi olduğunu bildirir. Bu, tamamilə yalan faktdır. Milli Təhlükəsizlik
Nazirliyinin arxiv sənədləri bunu tamamilə inkar edir. O ki, qaldı Molla Mustafa
Şeyxzadənin “türk kəşfiyyatı” ilə əlaqəsinə, bu, həqiqətən olub. Sənədlərdən və
həbs olunan üsyançıların istintaq ifadəsindən məlum olur ki,
Molla Mustafa türk
“Istihad”çıları və Tiflisdə yerləşən “Türkiyə komissiyası” ilə tez-tez görüşərmiş.
Üsyanın da ideya rəhbərliyi Tiflisdə və Şəkidə gizli fəaliyyətdə olan “İttihadi-
Tərəqqi” partiyası olub. Həmin partiyanın başçısı türk İsmayıl Həqqi idi.
Tala kənd sakini Süleyman Süleymanov 1921-ci ildən AzK(b)P üzvü idi. O,
bu il (1930-cu il) aprelin 6-da Tiflisdəki gizli “Türkiyə komissiyası” təşkilatına
belə bir ərizə ilə müraciət etmişdir:
“Ərizəmlə bildirirəm ki, mən 1921-ci ildən Kommunist partiyasının üzvü
olmuşam. Təəssüf ki, Kommunist partiyasmın mahiyyətini başa düşməmişəm. İndi
isə görürəm ki, bu partiya həqiqətin və inamın düşmənidir. Mən Allahın varlığını
danan kompartiyanın fikri ilə razı deyiləm. Söz verirəm ki, sovet hökumətinin
əleyhinə işləyəcəm və İslamın təntənəsi üçün var qüvvəmlə çalışacam. Bütün