Uzaqdan-uzağa tanırsan məni,
Biriya ömründə unutmaz səni.
Yadından çıxarma əziz Vətəni,
Cəfər iradəli, adı Kavian,
Dostlu, aşinalı, yadlı Kavian.
Noyabr, 1998-ci il.
GENERAL - MAYOR
MAHMUD ƏBİLOV
Şahdağın döşünə sığınmış Qusar rayonunun Ukur kəndini ilk dəfə görəndə
ulu Zərdüştün sözlərini xatırladım: “Ormanı sevirəm. Şəhərlərdə yaşamaq pisdir,
oralarda azğın çoxdur”.
Hələ Sovetlər vaxtı general Mahmud Əbilov haqqında televiziya üçün veriliş
hazırlamağa gedəndə bu kəndin əsrarəngiz təbiəti məni valeh eləmişdi. Göyləri
dələn xan çinarları, min bir boran görmüş, yenilməz qəhrəmanlar kimi məğrur
dayanan qocaman palıdları adamı heyran edirdi. Xoş simalı, şirin ləhcəli,
qonaqpərvər insanları isə bu kəndin yetirdiyi sərvətdir. Səfər yoldaşım, şair Oqtay
Rzanı da ilhama gətirən bu yerin gözəlliyi oldu. Şair oradaca “General” şerini
yazdı.
Vüsala yetməyə səbrim tükəndi,
Xatirə çiçəyi dərdim, general!
Ərzə göz açdığın səfalı kəndi,
Mən də öz gözümlə gördüm, general!
Müdrik, unudulmaz, fədakar insan!
Ən gözəl abidən mərd elindədir;
Özün Bakıdakı xiyabandasan,
İlk izin Uğurçay sahilindədir.
General Mahmud Əbilovun anadan olmasının 80 və 90 illiyi münasibətilə
veriliş hazırlamağım xoş xatirəyə döndü. Hər gün, hər il sürətlə Samur və Uğur
çayının dum-duru suları kimi gəlib keçdi.
Zaman da, quruluş da dəyişdi...
1898-ci il sentyabrın 15-də Əbdülrza kişinin ocağında dünyaya gələn
general
Mahmud Əbilovun müstəqillik qazandığımız bir şəraitdə yüz yaşı tamam oldu.
Uşaqlıq və gəncliyi əzablı keçən Mahmud Əbilovun orta məktəb yoldaşları
onda sağ-salamat idi. Ağsaqqal Məhəmməd Əşrəfovun, Pirseyid Heybətovun,
Şövkət Həsənovun generalın uşaqlığından danışdıqları nağılabənzər xatirələrini
indi də unuda bilmirəm.
Məhəmməd kişi nağıl edirdi ki, 1908-ci ildə kəndimizdə tif
xəstəliyi
yayılmışdı. İnsanlar milçək kimi qırılıb məhv olurdu. Bu xəstəlikdən balaca
Mahmudun əvvəl atası, sonra da anası vəfat etdi. Kəndimizin mollası Nəcməddin
Əşrəfov bir qırmızı inəyi kəndin dörd yanına dörd dəfə dolandırıb qurban kəsdi.
Bununla da xəstəlik dayandı.
Pirseyid Heybətov: - On yaşlı Mahmudun ata-anası vəfat etdikdən sonra
mənim atam onu öz himayəsinə aldı. O vaxt kəndimizdə rus-tatar məktəbi vardı.
Onu 1912-ci ildə şamaxılı müəllim Hüseyn Musayev açmışdı. Atam Mahmuda
ibtidai təhsil verdikdən sonra Yalamaya apardı. 1920-ci ilə kimi Mahmud atamın
himayəsində yaşadı.
Təlatümlü illərdə, qarışıq zamanda Bakıya gələn gənc Mahmud Vətənin
müdafiəçisi olmaq kimi şərəfli bir peşə seçir. O, 1921-ci ilin fevral ayında Tiflisə
gedib komandirlər məktəbinə daxil olur.
Gənc zabit Mahmud Əbilov 1924-cü ilin yayında Hərbi İnqilab Şurasının
əmrilə 77-ci Azərbaycan atıcı diviziyasında rota komandiri kimi fəaliyyət göstərir.
Bu diviziyada o, general Əliağa Şıxlinski,
Səməd bəy Mehmandarov, Qambay
Vəzirov, Cəmşid xan Naxçıvanski kimi görkəmli sərkərdələrin rəhbərliyi ilə hərb
elminin sirlərinə daha mükəmməl yiyələnir. Hərbçi taleyi, hərbçi işi gənc zabit
Mahmud Əbilovu xüsusi tapşırıq dalınca ölkənin bir guşəsindən o birinə
göndərirdi. İstər
Qorki şəhərində, istərsədə Uzaq Şərqdəki Voroşilov adına
korpusun tərkibində qulluq edən kapitan Əbilov prinsipiallığı, hərbi nizam-intizamı
ilə nümunəvi zabitlər sırasında olurdu. 1928-ci ildə Moskvada Baş Qərargahın ali
akademik kursunu mayor rütbəsində bitirən Mahmud Əbilov alay komandiri təyin
olunur. O, Monqolustanın qızmar səhralarında, Xasan gölünün sahillərində
əsgərləri ilə yapon samuraylarına qarşı vuruşmuşdur.
Uzaq Şərqin sərt iqlimində qazandığı hərbi əzmkarlıq Böyük Vətən
müharibəsi illərində podpolkovnik Mahmud Əbilovun karına gəlmişdir. Cəbhədə
Qafqazın mərd oğlu adını qazanmış 70-ci atıcı diviziyanın komandiri, general
Mahmud Əbilov 1943-cü ildə Smolensk və Roslavl şəhərlərini düşməndən azad
edir. Bu hərbi əməliyyatı Sovet qoşunlarının uğuru kimi qiymətləndirən Ali
Sovetin sədri M.İ.Kalinin yazırdı:
“Hörmətli Mahmud Əbdülrza oğlu! Smolensk və Roslavl şəhərlərinin
alınması əməliyyatına bacarıqla rəhbərlik etdiyinizə və faşist işğalçılarına qarşı
döyüşlərdə qazandığınız müvəffəqiyyətlərə görə SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyəti
Sizi 1943-cü il 28 sentyabr tarixli fərmanı ilə ikinci dərəcəli “Kutuzov” ordeni ilə
təltif etmişdir.
Həmin ordeni sizə göndərir və əlinizi möhkəm sıxıram.
M.İ.Kalinin”.
Böyük Vətən müharibəsi cəbhələrində mərdliyi, şəxsi
nümunəsi və yüksək
komandirlik bacarığı ilə fərqlənən general Mahmud Əbilov Brandenburq darvazası
önündə qələbəni qarşılıyanlardan olmuşdur. Burada onun diviziyası müttəfiqlərin
qoşunları ilə görüşmüşdür. (General Əbilovun qvardiyaçıları birincilər sırasında
Elba sahilinə çıxmış və ona Amerika ordeni təqdim edilmişdir. ABŞ prezidenti
Harri Trumenin imzaladığı sənədin surəti hazırda Qusar rayon diyarşünaslıq
muzeyində saxlanılır. Orada yazılır:
“Ağ ev, Vaşinqton. İnformasiya legionu üçün sitat. Qızıl Ordunun diviziya
komandiri Mahmud Əbilov 1943-cü ilin avqustundan 1945-ci ilin may ayınadək
çox böyük mərdlik göstərmiş və ona etibar olunan döyüşlərə bacarıqla rəhbərlik
etmişdir.
Diviziya onun komandanlığı altında döyüşə-döyüşə Desna çayını keçmiş,
Narev çayının sahillərini tutmuş və faşist qoşunlarının böyük bir qrupunu
darmadağın etmişdir. Bununla da ordunun əsas qüvvələrinin Berlinə doğru
irəliləməsini asanlaşdırmışdır.
General Mahmud
Əbilovun cəsur hərəkəti, şəxsi nümunəsi, rəşadəti
və mərdliyi diviziya qarşısında qoyulmuş vəzifələrin yerinə yetirilməsinə çox
kömək etmişdir...”
General Əbilov hünərinə və qəhrəmanlığına görə Amerikanın fəxri
“Legionof-merit” ordeni ilə təltif olunmuşdur.
İgid sərkərdə “Lenin” və beş dəfə “Qırmızı Bayraq”, sərkərdələrə məxsus
“Kutuzov”, “Suvorov”, “Boqdan Xmelnitski” və Polşa Xalq Respublikasının
“Virtuti-Millitari” ordenləri və çoxlu medallarla təltif olunmuşdur.
İki xalqın - Azərbaycan və ləzgi xalqlarının igid oğlu general Mahmud
Əbilov istefaya çıxdıqdan sonra Bakı Dairə Zabitlər evi yanında
hərbi-elmi
cəmiyyətin üzvü olmuşdur. O, 1972-ci ildə yetmiş dörd yaşında vəfat etmişdir.
Qədirbilən xalqımız Mahmud Əbilovun xatirəsini daim əziz tutmuşdur.
General-mayor Mahmud Əbilovun 100 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 22 avqust 1998-ci il tarixli sərəncamı ilə
əlaqədar görülən tədbirlər də bu ehtiramın təzahürüdür.
İyun, 1998-ci il.
Vaxt gələr, açılar bağlı qapılar,
Əsrin arxivindən nələr tapılar.
Məmmədhüseyn ŞƏHRİYAR.
UNUTSAQ, UNUDULARIQ...
El şairlərinin sözləri o qədər narın, o qədər incədir ki,
insanın ürəyi o sözlərdən öz payını almamış sovuşa bilmir.
Onların bəzisini oxuyanda adamın könlü qızılgül qönçəsi kimi
çıtlayıb, dodaqlarında gülümsənmək görünüb, gözləri də şəhlalanır.
Qəmli, qussəli bir parçası söyləndikdə, qayğı oxları kimi, qulaq
asanların qəlblərini dəlik-dəlik edib ilan kimi qıvrıldır.
Solman MÜMTAZ,
Tədqiqatçı-ədəbiyyatşunas.