- Milliyyətcə erməni olan Xacə Yaqub Mirzə xəzinəmdən varidatımın
yarısını oğurlayıb aparıb, - dedi.
Siz isə caniyə, oğruya sığınacaq vermisiniz. O
qaytarılmalıdır və haqlı cəzasını almalıdır. Vəssalam! Cənab vəziri-muxtar, sabah
dan ağarana qədər sizə və sizin yanınızda qeyri-qanuni sığınacaq tapmış üç qaçqına
vaxt veririk, qayıtmasalar, başqa tədbirə əl atmalı olacağıq, Xüsusilə, Allahyar
xanın hərəmxanasından olan iki qadına verdiyiniz sığınacağa görə xalqın narazılığı
son dərəcə gərginləşib.
Verdiyi vaxtı həyəcanla gözləyən Fətəli şah rus səfarətxanasından heç bir
xəbər-ətər çıxmadığını görüb Tehranı təntənəsiz tərk etdi. O, şəhərin
yaxınlığındakı gözəl ab-havası ilə məşhur olan Nəva qəsəbəsinə “istirahətə” getdi.
Hər şeyi sarayda böyük
nüfuza malik olan kürəkəni, ruslara qatı nifrətilə ad-san
qazanmış sədr-əzəm Allahyar xana tapşırdı. Allahyar xan Tehranın din xadimlərini
qəzavata çağırdı. Məscidlər, bazarlara və əhalinin yaşadığı gur yerlərə carçılar
göndərdi. Atlı carçılar haray salıb elan elədilər ki, rus səfarətxanasında bir dəstə
müsəlman qadını əsir alınıb gizlədilmişdir. Onları Rusiyaya aparıb
zorla xristian
dinini qəbul etdirəcəklər. Hətta rus xəfiyyəsinin fitvası ilə Xacə Yaqub Mirzə,
Fətəli şahın xəzinəsindən qızıl və daş-qaş da oğurlayıb aparıb.
Gavurlardan yanıqlı olan tehranlılar rus səfarətxanasına təraf axışmağa
başladılar. Adamlar əllərinə keçən nə vardısa özlərinə yaraq eləmişdilər: kimi
tüfəng, kimi xəncər, kimi də daş və ağacla silahlanmışdı.
Seyidlər, üləmalar şəhər müctəhidi Hacı Mirzə Məsihin tapşırığı ilə Tehranın
Cami məscidinə yığışdılar. Buraya ətraf kəndlərdən də gələnlər vardı. Getdikcə
artan izdiham dəstə-dəstə səfarətxanaya tərəf axışırdı. Arasıkəsilməz “Allah!
Allah!” səsləri şəhəri bürümüşdü. Onları süvari sərbaz dəstələri dayandıra bilmədi.
Sarayın baş eşikağası Manuçar xan
19
bacısı oğlu Solomon Melikovu bir
dəstə şah süvarisi ilə izdihamı dağıtmağa göndərdi. O, bacısı oğluna tapşırmışdı ki,
rus səfirliyindən Xacə Yakov Markaryanı nəyin bahasına olursa-olsun xilas edib
gətirsin. Onda ixtişaş yatırılar və Qriboyedov xətadan xilas olar.
Lakin artıq gec idi. Kükrəyən izdiham erməni Solomon Melikovu tanıyan
kimi ona hücum edib atdan saldılar. Döyə-döyə sürüməyə başladılar. Aldığı ağır
zərbələrdən Solomonovun meyiti küçədə ayaqlar altında qaldı.
Az sonra şəhərdə qalxan iğtişaş barədə səfirə xəbər
verdilər, hadisənin
fəlakətlə nəticələnəcəyindən qorxuya düşən məmurlardan biri qayğıkeşliklə:
- Aleksandr Sergyeviç, - dedi, - qaragüruhçuların qarşısına çıxmaqdansa,
erməni kilsəsinə çəkilib sığınmaq lazımdır. Gələnlərin əksəriyyəti din xadimləri və
onların əsabələridir. Biz oraya sığınsaq yaxın düşməzlər,
ona görə ki, kilsə gavur
yuvasıdır, müsəlman adətincə murdardır.
İkincisi də kilsənin toxunulmaz olduğunu bizdən də yaxşı bilirlər.
Qriboyedov isə qəti etirazını bildirdi:
19
Маnuçаr Yеnikоlоpоv Тifliс еrmənisi idi. 1804-cü ildə gеnеrаl Sisiаnоv Irəvаnа hücum еdəndə gürcü sırаvi dəstəsində
döyüşərkən irаnlılаrа əsir düşmüşdü. О dа Yаkоv Маrkаryаn kimi Тəbrizə gətirilib ахtаlаnmışdı. Sаrаy Hərəmхаnаsındа qulluq
еdən Маnuçаr tеzliklə əyаnlаrın hörmətini qаzаnıb, yüksək vəzifələr tutmuşdu. 1815-ci ildə isə Fətəli şаhın хüsusi hörmət və
еtimаdını qаzаnаn еrməni Маnuçаr Yеnikоlоpоv sаrаyın birinci nаziri оlmuşdu. 1820-ci ildə şаhın ən sаdiq аdаmı Маnuçаr
zənginliyi ilə məşhur оlаn Gilаn vilаyətinə cаnişin təјin еdilir. Irаn dövlətinin ən еtibаrlı аdаmı /şаh оnа Мötəmədiddövlə rütbəsi
vеrmişdi/ kimi Маnuçаr Yеnikоlоpоv Тürkmənçаy sülh müqаviləsini imzаlаyаnlаrdаn biri оlmuşdur - müəl.
- Bu sığınacaq mənə ömürlük ləkə olar, - dedi.
- Cənablar, mən böyük rus
imperiyasının səlahiyyətli vəziri-muxtarıyam, mənə kilsədə gizlənmək ar olar.
Sonra da kinayə ilə: - kimə canı əzizdirsə, erməni kilsəsinə pənah apara bilər...
Hər halda gələnlərin bir başçısı var ki... Ona başa salarıq, o da kütləyə ərzi-
halını bildirər, - dedi.
Səfirin bu qısa, alovlu nitqindən sonra erməni kilsəsinə sığınmağa heç kəsin
cəsarəti çatmadı.
Getdikcə yaxınlaşan uğultu artıq qonşu həyətlərdən eşidilirdi. Qızışmış kütlə
“ya Əli, kömək ol!”, “Cihad”, “yahu, yahu, gavur itlərinə ölüm!” harayı ilə
səfarətxana darvazasını daşa basırdılar. Birdən onlar darvazanı sındırıb hay-həşirlə
həyətə soxuldular. Ayaq saxlayıb gavurlarla üzbəüz durdular. Başı əmmaməli
şeyxlər, mollalar irəli yeriyərək həyətə tüpürüb lənətlədilər.
Bir səslə:
- Yahu, vurun bu gavurları! - deyib qışqırdılar.
* * *
SƏFİRİN ERMƏNİ
HİMAYƏÇİLİYİ
Bu cəsarətli şahzadnin xeyrxahxah və mərd xasiyyəti vardır, Abbas
Mirzənin
nişan atmaqda, at çapmaqda tayı yoxdur. At qova-qova o, tüfəng, yaxud
oxla ov vurur, hətta havadakı vəhşi quşları sayırdı. Doğrudan da etiraf etmək
lazımdır ki, iranlılar haqqında Kezenofonun dediyi xasiyyətlər hamısı bu igid
şahzadədə toplanmışdır.
Jak MORİS,
İngiltərənin Tehrandakı
səfirinin müavini.
Rus və İran tədqiqatçılarının yazdığına görə Fətəli şahın tədbiri tamamilə
tərsinə alınmışdı. Onun da günahını Allahyar xanın ruslara nifrətində görürlər.
Səfarətxanaya basqını təşkil edən şah
belə qərar veribmiş ki, camaat vəziri-muxtar
Qriboyedova toxunmasın. Onlar ancaq Xacə Yaqub Mirzəni, onun apardığı
qızılları, ləl-cəvahiratı və iki erməni qadınını tələb edib geri alsınlar. Bundan sonra
şah onları özü cəzalandıracaqdı. Şahın fikrincə,
rus imperatoru I Nikolay isə
Qriboyedovu bu səhv hərəkətinə görə geri çağırıb cəzalandırmalı idi.
Beləliklə, vəziyyət gözlənilməyən bir şəkil almışdı. “Yahu” - deyib hücum
edən camaat səfirliyin əlli üç nəfər işçisini daşqalaq edib öldürmüşdü. Yalnız üç
nəfər salamat qalmışdı: Qriboyedovun birinci katibi İvan Maltsev, kuryerlər
Arutyun Qazaratov və Ambarsum.