rütbəsi verilib. Həmin il Avstriya cəbhəsində Briqen şəhəri
uğrunda gedən
döyüşlərdə yaralanıb. 1916-cı ilin mart ayında baş uryadnik və 1917-ci ilin
iyununda milis-yunkeri rütbəsi ilə təltif olunub.
1918-ci ildə Kürdəmir, Müsüslü, Sanqaçal döyüşlərində bolşeviklərə qarşı
vuruşub. Onun süvari dəstəsi düşməndən yüz altı nəfər aşağı rütbəli əsgər, üç zabit,
bir həkim əsir alıb, qənimət kimi üç pulemyot götürüb.
Poruçik Osman ağa Gülməmmədov 1918-ci il sentyabrın on beşində Bakı
döyüşlərinin ən fəal iştirakçısı olub.
Avqustun on yeddisində Bakıya hücum zamanı bolşeviklərlə döyüşlərdə
kornet Osman ağa Gülməmmədov süvari kəşfiyyat dəstəsində olarkən Balaxanı
kəndinin şimal-qərb hündürlüyündən rəqibin arxasına keçərək onu Bakı şəhəri
istiqamətində geri çəkilməyə məcbur etmişdi. Bu zaman özünü çatdırmış bölük
Nobel çənləri yanında mövqe tutmuş və düşmən bölüyünə həmlə etməyə
başlamışdı. Düşmən bölüyünün cinahında olan kornet Osman ağa Gülməmmədov
pülemyot və tüfəng atəşi ilə qarşılandı. O, yaralıları itirsə də,
nadir şücaət və
mərdliklə, fədakarcasına igidlik nümunəsi göstərərək rəqibin güclü və sayca çox
olmasına baxmayaraq, əlbəyaxa döyüşdə onun müqavimətini qırdı. Həmlə zamanı
cəsur kornetin mindiyi at yaralandı, buna baxmayaraq o, düşməni qıra-qıra onun
sıralarını məhv etdi. Bu hücuma davam gətirməyən düşmən bir zabit,
bir həkim,
qırx doqquz əsgər itirdi və üç pulemyotu qoyub qaçdı.
Bakı cəbhəsində bu həmlə qətedici rol oynadı, çünki rəqib qüvvələri sındı.
Bizim piyada isə bundan müvəffəqiyyətlə istifadə edə bildi.
Döyüşlərdə göstərdiyi igidliyə görə Osman ağa Gülməmmədova kornet-
süvari qoşununda birinci zabit rütbəsi verildi və o, general Nuru paşanın əmrilə
Türkiyənin beş qılınclı “Məcidiyyə” ordeni ilə təltif olundu.
Arxiv sənədlərində yazılır ki, təsvir edilmiş döyüşdə adını çəkdiyimiz kornet
Osman ağa Gülməmmədovun komandası altında vuruşan süvarilər öz imzaları ilə
onun qəhrəmanlığını şəhadət edirlər: Həmzə İsmayıloğlu, milis yunkeri Kərim
Yaqubov,
praporşik Paşa bəy Rüstəmov, milis yunkeri Dəmir Paşa oğlu və
başqaları.
Poruçik Osman ağa Gülməmmədovun 1919-cu il martın altısında tərtib
olunmuş şəxsi işindən öyrənmək olur ki, o, 1892-ci il avqustun on altısında Gəncə
quberniyasının Qazax qəzasındakı Salahlı kəndində bəy ailəsində anadan
olmuşdur.
Birinci Dünya müharibəsi illərində cəbhədə göstərdiyi qəhrəmanlığa görə
ikinci, üçüncü və dördüncü dərəcəli “Müqəddəs Georgi” xaçı, ikinci,
üçüncü və
dördüncü dərəcəli “Müqəddəs Georgi” medalı ilə təltif olunmuşdur.
Azərbaycan Respublikası hökumətinin hərbi rütbələr haqqında 16 may 1918-
ci il tarixli 26 saylı əmri ilə birinci süvari Azərbaycan taburunun korneti Osman
ağa Gülməmmədova hərbi şücaətlərinə görə starşinalıq imtiyazı ilə poruçik rütbəsi
verildi, vəzifəsi yüksəldilərək üçüncü bölüyün komandiri təyin olundu. Əmrin
ikisini də Hərbi Nazir vəzifəsini müvəqqəti icra edən general-leytenant Əliağa
Şıxlinski imzalamışdı.
Osman ağa Gülməmmədov həmin ilin iyul ayında xidmət üçün bölüyü ilə
birgə Qusara göndərilir. Şimal sərhədlərimizin qorunmasında
general Denikinə
qarşı mübarizə aparan poruçik Osman ağa Gülməmmədov nümunəvi
qəhrəmanlıqlar göstərir. 1919-cu ilin yanvar ayında keçirilən baxış-yoxlamasında
onun sıralarında döyüşdüyü birinci Azərbaycan süvari alayı Hərbi Nazirin
şəxsi təşəkkürünü alır.
1920-ci ilin martında Qarabağ və Zəngəzurda düşmən təhlükəsi kəskin
surətdə artır. Erməni-daşnak qoşun birləşmələri martın iyirmi birindən iyirmi
ikisinə keçən gecə Xankəndində yerləşən birinci Cavanşir piyada alayının
kazarmalarına qəfil basqın edir. Novruz bayramı axşamı Xankəndinə hücum edib
Əsgəran yolunu bağlayırlar. Poruçik Osman ağa
Gülməmmədov həmin döyüşlərin
fəal iştirakçısı olur. Aprelin ikisində onun bölüyü daşnakların Əsgərandan
qovulmasında mərdliklə vuruşur.
İyirmi səkkiz aprel istilasından sonra musavat zabiti Osman ağa
Gülməmmədov Türkiyəyə mühacirətə getməyə məcbur olmuşdur.
“1937-Cİ İL FEVRALIN YEDDİSİNDƏ MAARİFÇİ-QADIN MƏDİNƏ
XANIM QİYASBƏYLİNİN ALTINCI DİNDİRİLMƏSİNDƏN:
SUAL : - Osman ağa Gülməmmədov sizə tanışdır?
CAVAB: - Osman ağa mənim həmkəndlimdir. Mən onu 1919-1920-ci
illərdə görüşmüşəm. Azərbaycanın sovetləşməsindən sonra o, Azərbaycan alayı ilə
Türkiyəyə getdi.
SUAL: - Sizi musavatçılarla nə bağlayırdı?
CAVAB: - Bizim millətçi nəzərimiz, qohumluğumuz və bu adamların
mədəniyyəti”.
* * *
1919-cu il fevralın on dördündə praporşik Lütvəli bəy Abbasqulu bəy oğlu
Vəkilov Azərbaycan suvari alayının komandirinə belə bir məlumat göndərmişdir:
“Sizin nəzərinizə çatdırıram ki, 1918-ci il iyulun
on səkkizində dördüncü
Borçalı alayının polkovniki Tuqanov cəbhədəki döyüş xidmətlərimə görə min beş
nömrəli əmrlə məni “Müqəddəs Georgi” xaçı ordeninin bütün dörd dərəcəsi ilə
təltif olunmağa təqdim etmişdi və buna əsasən mənə birinci Mozdok Dağ
Kazakları alayının min yüz qırx altı nömrəli attestatı da verilmişdir. Orada
ordenlərimin hər birinin nömrəsi yazılıb, həmin döyüşlərdə mən dörd dəfə
yaralanmışam və kontuziya olmuşam. Bunların hamısı Sizə göndərdiyim şəxsi
işimdə göstərilib”
Vərəqin o biri üzündə praporşik Lütvəli bəy Vəkilovun dəsti-xətti ilə
yazılmış qeydi də var: “Mənim şücaətlərimin və təltifatlarımın
cəbhədə şahidi olan
rotmistr Çayevski idi. O, hazırda Hərbi Nazirliyin Baş Qərargahında baş zabit kimi
xidmətdədir”.
Əlbəttə, praporşik Lütvəli bəy Vəkilovun bu məlumatı müasir oxucuya adi
ərizə kimi görünə bilər. Lakin günümüzün oxucusu onu da unutmamalıdır ki, o
dövrdə belə bir yüksək ordenlə əsgər və zabitlər çox nadir hallarda təltif olunurdu.
Qeyri-adi ikidlik göstərən, “Müqəddəs Georgi” ordeninin bütün dörd dərəcəsinə
layiq görülən oğullarımızı barmaqla saymaq olar:
onlar rotmistr Teymur bəy
Novruzov, praporşik Sayad bəy Zeynalov, poruçik Osman ağa Gülməmmədovdur.