40
lini mənə çöndərib lifçiyini açmağımı istədi. Açdım. Əlim axır
ki, çılpaq qız bədəninə də toxundu. Sağ əlimi qeyri‐ixtiyari cibi‐
min dərinliyinə soxdum. Futbol köynəyimi əyninə geyəndə, –
“Əla qoxun var”, – dedi.
Səmərqənd Lenaya uşaqlıq həyatımızla bağlı rus dilinin
“belini qıra‐qıra” uzun‐uzadı dəsgah açdı. Lena ilə Saşa gülür,
mənsə utandığımdan yerdə siçan dəliyi axtarırdım. Kənd uşaq‐
larının “boz eşşəyin məhəbbəti” məcaralarına toxunanda isə
nifrətim az qala məni dost qatili edəcəkdi. Hirsimdən dişlərimi
qıcayırdım, şəhvətimin üstünə elə bil soyuq su tökdülər – əlimi
cibimdən çıxardım.
Lena kartof qızartması hazırladı. Səmərqənd həyətə düşüb
əlində “Gəncə” konyakı ilə geri qayıtdı. Armudu stəkanda üçü‐
müzə də konyak süzdü. Yemək süfrəyə verildi. Saşa stəkanı
əlinə alanda Lena da armudu stəkanı götürüb mənə üzatdı:
– Bunu Fedya ilə tanışlığımızın şərəfinə içək, arzulayaq ki,
ali məktəbə daxil olsun. Həmin gün mən sənin şərəfinə indi‐
yədək görmədiyin ləzzətli ziyafət verəcəyəm, söz verirəm...
Mən indiyədək spirtli içki içməmişdim. Lakin, bayaqdan
məsxərəyə qoyulduğumdan bir daha gülüş hədəfi olmamaq
üçün stəkanımı götürüb onlarınkı ilə toqquşdurdum. Onlar bir‐
nəfəsə içdilər. Mənsə, ilk dəfə içəcəyim zəhərin dadını təsəvvür
etməyə çalışırdım, – stəkanı iyləyib ağız‐burnumu turşutdum.
Artıq rəqiblərim bu işdə də “devstvennik” olduğumu hiss et‐
mək üzrəydilər. Gözümü yumub konyakı loppultuyla dilimin
arxasına tulladım. Ani hiss etdiyim iyrənc dadın məni boğma‐
ması üçün mayeni tələsik uddum. Konyak nəfəsimi kəsdi. Həm
boğazım yanır, mədəm göynəyir, həm də öskürək məni boğur‐
du. Gözlərim yaşla dolmuşdu. “Vay, nənəm vay!” – deyib dəh‐
lizə, ordan da ayaqyoluna qaçdım. Ağzımı su krantına dayayıb
konyakın yandırdığı bütün daxili divarlarımı o ki var “yaxala‐
dım”. Səmərqənd arxamca gəlmişdi. Dəhlizin pəncərəsindən
41
küçədəki isti havanı ciyərlərimə çəkirdim. Bir azdan özümə
gəldim.
Səmərqənd:
– Araq da içməmişdin?
Mən sakitcə, günahkarcasına, – “Yox...” – dedim.
– Bəs niyə içirsən, deyə bilmirsən ki, – “İçən deyiləm”?
Nəysə, bağışla... – gülürdü.
– Ölmüş eşşək kimi dişlərini ağartma! Mənimki sənlə
sonraya qalsın, süzənək “Saşa”...
Otağa qayıtdıq. Yeməyimizi yedik. Səmərqənd çarpayıda
oturub divara söykənmişdi, Lenanı qucaqlayıb kürəyini, bud və
baldırlarını əlləyir, nəsə qırıldayıb tökürdü. Arada məndən də
söhbət salıb gülüşürdülər. Üst‐üstə gələn dilxorçuluq, bir yan‐
dan da lifçiyini açdığım qızın Səmərqəndlə saymazyana mazaq‐
laşması məni tamam dilxor eləmişdi. Hiss edirdim ki, Lenanı
Saşaya qısqanmağa başlamışam.
Axşam televizorda “Heyvanlar aləmində” verilişinə baxır‐
dıq. Tərs kimi, verilişdə aslanların cütləşmə səhnələrini tək‐
rar‐təkrar göstərirdilər. Bu aslanlar da ki, maşallah imişlər – gün‐
də 50‐60 dəfə cütləşirmişlər. Lena gözucü mənə boylanır, kon‐
yakdan və ehtirasdan xumarlanan gözləriylə məni şəhvətlə sü‐
zürdü. Udduğum konyak məni də xumarlandırmışdı. Guya on‐
ların nə danışdığını başa düşürmüşəm kimi hərdən gic‐gic gülür‐
düm. “Kimyadan vəsait” kitabını əlimə götürüb yalandan göz‐
lərimi səhifəyə zilləmişdim. Fikrim isə mazaqlaşanların yanında
idi. Səmərqənd Lenanın qulağına nəsə pıçıldayıb ayağa qalxdı:
– Hə uşaqlar, gecdi, mən getdim imtahana hazırlaşmağa.
Həftəsonu axırıncı şansımdır, bu dəfə də qiymət almasam kurs‐
da qalacağam. Mənə uğurlar diləyin və keyfinizə baxın.
Əlini qapıya atanda:
42
– Hara gedirsən, bəs Lena? Onu aparmırsan, bəlkə mən ge‐
dib qonşu otaqların birində qalım? – həyəcanla soruşdum.
Səmərqənd:
– Bu gün istirahət elə. Amma sabahdan gücləndirilmiş iş
rejiminə keçəcəksən! – təkrar ağzımı açmağa macal tapmadım.
Saşa qapını çırpıb getdi.
“Qızmar səhrada dəvə axtarırdım, özü gəlib çıxmışdı, həm
də dişisindən...”. “Dəvə” tapdığıma sevinirdim, ancaq ona min‐
məyi bacarmırdım. Təəssüf ki, nə tanrı möcüzəsi gözəl Lenanın,
nə də eşq yaratmağın dilini bilirdim. Demək hər şeyi ona əl‐qol‐
la başa salmalı, mənə lazım olan şeyləri istəmək üçün “lal dili”
danışmalıydım.
Yaxşı ki, bütün nağıllarda belə vəziyyətlərdə qarşı tərəf
duyğusal, təcrübəli və başadüşən olur. Tanrıya yalvarırdım ki,
Lena məndən ürəkli çıxsın, ilk addımı o atsın.
Başımı bir qapısı qırıq şifonerin içinə soxub mənasız yerə
eşələnirdim. Əslində başımı qaranlığa soxub sifətimi gizlədir,
nəyi və haradan başlayacağımı, nədən və necə söhbət açacağımı
fikirləşirdim. Qəfildən belimə toxunan titrək və totuq əlləri hiss
etdim, içimdən sanki elektrik axını keçdi. Maykamı birnəfəsə
əynimdən çıxarıb tulladı. Lena çılpaq belimi qucaqlayıb arxa‐
dan boynumu, kürəyimi, çiyinlərimi öpüşlərə qərq edəndə qa‐
ranlıq şifonerdə gözlərimi yumdum, – birdən qız utanar deyə
geriyə çevrilməyə də qorxdum. Bu ləzzətin sonsuzadək uzan‐
masını istəyirdim. O qədər asta və ehtiraslı idi ki, demək olar
nəfəsim dayanmışdı. Onun tövşədiyini isə aydınca eşidirdim.
Şalvarımı aşağı çəkəndə əlimi divara atdım – işığı söndürdüm –
yoxsa qız yanında özümü lüt görməyə utanardım. Şalvarımı
aşağı saldı, ayaqlarımla şalvarı tamamən soyundum. Üzümü
özünə tərəf döndərib boynumu qucaqladı. Yanaqlarımı, boğa‐
zımı, qulaqlarımın ucunu (burdan hələ də qıdıqlanıram), sinə‐
mi yalayır, astaca öpüşlərlə qarnıma, göbəyimə tərəf əyilirdi.
Dostları ilə paylaş: |