Sizsiz (roman-xatirə) Həyatım ağrıyır (povest-xatirə)
Yüklə 4,02 Mb. Pdf görüntüsü
|
31 Bakıdan nigaran olma, hamı sağ-salamatdır. İttifaqda, ictimai həyatda elə mühüm bir hadisə yoxdur. Yer-yurdunuz müəyyən olandan sonra yaz, səni yerli qəzetlərə abunə yazdırım. "Rənglərə" bir başlıq yazmışam, gör necədir. Ver, Çingiz (Ç.Hüseynov – A.) sətri tərcümə eləsin, o biri şerlərlə birgə versin tərcüməyə. Əgər Vinokurov nəm-nüm eləyirsə, bənd olmayın. Bəlkə başa düşmür, bəlkə ürəyindən deyil, Slutskiyə versə də, Çingiz mənim adımdan verməsin. Çünki o da lovğadır. İstəmirəm mənim adımdan ona təklif olunsun... ...Yaxşı olar ki, Çingiz şerləri bir adama versə, sən də orda olasan, çünki sən daha yaxşı izah edə bilərsən. Hələlik. Sağ ol, oğlum. Öpürəm. Rəsul 23/XI–62 Bakı". "Anarım! Kaş bu məktub Şimalın şaxtalı soyuqları arasında səni bir azca qızdıra idi. Əvvəlcə bu kağızı tutan əllərini, sonra onu oxuyan ağıllı gözlərini və nəhayət, o şair duyğulu incə ürəyini bir azca isidə biləydi. Ayaqlarını demirəm, çünki burdan apardığın naxışlı yun corab və isti çəkmə yəqin ki, ayağını yaxşıca qızdırır. Sən gedəndən sonra mən bir neçə axşam gözümün yaşını sel kimi axıtdım, sonra düşündüm ki, Bakını sel apara bilər, daha ağlamıram; amma çox darıxıram. Bizim həyatımız əvvəlki kimidir. Rəsul gündüzlər evdən gedir Radioya, Azərnəşrə, Yazıçılar İttifaqına, yaxud əksinə. Beşdə gəlir nahar edir, bir yığın qoz, fındıq, nar yeyir, sonra otağına çəkilib poeziyanın şedevrlərini yaradır. Fidan ərəb dili ilə məşğuldur. Təranə dərslərini hazırlayır, sonra ikimiz televizora baxırıq. Rəsul arabir otağından çıxıb bizə deyir: bu zibilin nəyinə baxırsınız. Doğrudan da, bir yaxşı kino göstərmirlər. "Tam-tam" pişik buxarının qabağında uzanıb xor-xor kefə baxır. Niyə baxmasın, oğlu Moskvaya getməyib ha! Ənvər (Ə.Məmmədxanlı – A.) arabir gəlir. "Tam-tam"la oynayır, papiros çəkir və susur. 32 Bəzən də bir aylıq danışmaq normasını iki saatın içində yerinə yetirir. Fikrət (F. Ağazadə, qohumumuz – A.) bu qapıdan girib o qapıdan çıxır. "Niyarə, işin yoxdursa, mən getdim" – deyib əkilir. Sənsiz çox darıxır. Daha sənə nə yazım, səni görmək arzusu ilə yaşayıram. Bu ayda yəqin ki, görüşərik. Sənin və Zemfiranın (yoldaşımın – A.) işləri necədir? Ev tapa bildinizmi? Anar, əgər sən ərəb əlifbasını unutmamısansa, mən sənə o əlifba ilə yazaram, onda uzun və müfəssəl yazmaq olar. Öpürəm səni bərk-bərk. Anan. 1962-ci ilin axırıncı ayının 1-ci günü".
İndicə səninlə danışdıq. İclas... pis keçmədi. Z və Ə özlərini cırdılarsa da yığıncaq onlara səs vermədi. Yerdən etiraz səsləri qalxdı. Ümumi hesab təxminən 10–0 oldu. Hər halda iştirak edənlər belə deyirlər. İş burdadır ki, Ə çıxışında dedi ki, axır iki-üç ildə Rəsulun yaradıcılığında formalizm bir qorxu təşkil edir və sairə. Mən danışmadım, ancaq axırda arayış istəyib... keçən il "Azərbaycan"ın 8-ci nömrəsindən parçalar oxudum. Burada o, indicə dediyinin tam əksini, yəni mənim nə qədər müasir, yaxşı yazdığımı söyləyir. Məqalə sənin yadında olar. Burda o, şeri bir neçə dəfə oxumağı, başa düşmək üçün diqqətlə təkrar oxumağı məsləhət görür. "...Rəsul Rzanın şerlərini mən təkrar oxuyanda görürəm ki, nə qədər dərin" və sairə. ...Suyu süzülə-süzülə getdi. Gələcəkdə də belə olacaq. Salam dostlara. Öpürəm. Bu saat bütün ailə üzvləri oturub söhbət edirik. Rəsul 7/I-3U "Anarım! Biz gələndən sonra sizdə əmələ gələn ruh yüksəkliyini 33 ürəkdən alqışlayıram. Sənin ssenarini belə sürətlə qurtarmağın və Zemfiranın elm dəryasına baş vurması göstərir ki, gələcəyiniz parlaqdır. "Prazdnaə jiznğ ne mojet bıtğ çistoy". A.P.Çexov. "Bekarçılıq insanı çürüdə bilər". Nigar xanım Rəfibəyli. Rus və Azərbaycan klassiklərindən gətirdiyim bu sitatlar ömrünüzün şüarı olsun. Sizin ayrılığınızın acısını mənə yalnız bizim əjdaha evimiz unutdura bilərdi. Gələn kimi ev əjdaha kimi ağzını açıb məni uddu, mən də içəridən onu didməyə başladım. Yaz mövsümünün başlanması ilə əlaqədar olaraq evdə çoxlu işlər görülür. Nə isə Anarım, xan nəvələri istirahətdədirlər. Mülayim dəniz havası, çiçəkləyən ağacların ətri, bir də sakitlik. Yazıçıya və insana bundan artıq nə lazımdır ki... Moskvada keçirdiyim günləri xatırladıqca oxuyuram: ah, necə kef çəkməli əyyam idi. Bu məktub sənə çatanda yəqin yola hazırlaşacaqsınız. Anarım, qatarla gəlin, mən də arxayın olum. Bakıda sağ- salamatlıqdır. Havalar tez-tez dəyişir. Daha sənə nə yazım. Məktubunu aldıq, çox sağ ol. Zemfiraya salam de. Öpürəm səni. Niyal. 12 aprel, 1963".
Onlar xəstəxanada deyil, öz evlərində olanda hər gün atamgilə dəyərdim. Adətən gündüzlər gedərdim. Gündüzlərdə nə isə bir nikbinlik var – gün işığı, telefon zəngləri, küçənin hay-küyü, qəzetlər, məktublar, ev kirayəsi, işıq pulu, gəlib-gedənlər... Ancaq bəzən onlara axşamlar gələrdim.
Yüklə 4,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|