102
tisfenes öncə Qorgiasın öyrəncisi, sonra isə Sokrat təli-
minin ardıcılı olmuşdur. Onun fəlsəfəsində ümumi
anlayışların mövcudluğu inkar edilir. O hesab edirdi ki,
yalnız fərdi şeylər vardır. Antisfenes deyirdi: “Mən atı gö-
rürəm, atlığı yox” (12, 64) və iddia edirdi ki, insanı görmək
mümkündür, insanlığı yox. Hər bir fərdi şey haqqında
demək olar ki, o vardır. Məsələn, “at atdır”, “fil fildir”.
Ümumi şeylər isə yoxdur, onlar yalnız insan düşün-
cəsindədir (7, 31). Bu baxımdan Antisfeni ilk nominalist
63
adlandırmaq mümkündür. Bu problem sonralar ortaəsr
fəlsəfəsinin əsas mövzularından biri olmuşdur.
Antisfenesə görə fəlsəfənin vəzifəsi insanın iç alə-
minin araşdırılmasından ibarətdir. Ərdəmə çatmaq, xe-
yirlə həyat sürmək həyatın mənasıdır ki, buna da abidliklə
çatmaq mümkündür (3, 220-221). İnsan öz təbiətinə uyğun
yaşamalı, şəxsi maraqlarını cəmiyyətin maraqlarından
üstün saymalıdır. Heyvanların (özəlliklə də itlərin) həyatı
insanlar üçün təbii yaşamın nümunəsi olmalıdır. Ona görə
də, Antisfenesa “İt” (yun. κῠνικοί – kinik) ləqəbini ver-
mişdirlər (3, 221). Bu səbəbdən sonralar onun bütün ar-
dıcılları kinik adlandırılmışdır. Ancaq başqa bir məlumata
görə məktəbin adı Antisfenesin dərs dediyi yerin adı ilə
bağlıdır.
Eyni zamanda, Antisfenes özünü hansısa dövlətin
deyil, bütün dünyanın vətəndaşı elan etmişdir. Dini və
ictimai qanunlar da onun tərəfindən inkar olunurdu.
63
Nominalizm (lat. nominalis) – ümumi anlayışların gerçəklikdə deyil,
yalnız insan düşüncəsində olduğunu iddia edən fəlsəfi təlimdir.
103
Sinoplu Diogenes (yun. Διογένης ὁ Σινωπεύς, m. ö.
412 – 323) da kinik məktəbinin tanınmış təmsilçisi, An-
tisfenesin öyrəncisi idi. Onun barəsində əsasən Diogenes
Laertius yazmışdır (3, 224-248).
Sinoplu Diogenes özünü açıq şəkildə ictimai əxlaqa
qarşı qoyan adam olmuşdur. Buna da epataj deyilir. Onu
epataj üslubunun ilk fəlsəfi nümayəndəsi saymaq müm-
kündür. Məsələn, günlərin birində Diogenes meydanda
fəlsəfi nitq söyləyərkən insanların onu dinləmədiklərini
görmüş və buna görə də onların diqqətini cəlb etmək üçün
quş səsləri çıxarmışdır. O zaman hamı susub onu din-
ləməyə başlamış və bunun qarşılığında Diogenes onlara
demişdir: “Bu da sizin ağlınız. Mən ağıllı şeylər haqqında
danışanda məni dinləmədiniz, indi isə ağılsız quşun səslərini
çıxardıram, siz də ağzıaçıq məni eşitməyə başladınız”.
Bir kərə çəlləkdə oturan Diogenesin yanına Ma-
kedoniyalı İskəndər gəlib demişdir ki, “məndən dilədiyin bir
şey varmı?”. Diogenes isə cavabında: “Sən mənim isindiyim
günəşin önünü kəsdin; ona görə istəyim odur ki, qarşımdan
çəkiləsən”.
Bundan başqa Diogenes bir çox cəmiyyət tərəfindən
qınanılan hərəkətləri hamının qabağında edirdi. Bununla
da öz azadlığını sərgiləyirdi. Diogenesin fikrincə əxlaq
nisbi anlayışdır. O, bu hərəkətləri ziyan vermək üçün de-
yil, insanların diqqətini müxtəlif problemlərə cəlb etmək
üçün edirdi. O həm də, hər şeyi üzə deyən kobud insan
olmuşdur. Ona görə Platon ona “Dəli Sokrat” demişdi.
Diogenes dünyadan ayrılaraq abid həyatı keçirdirdi. O
hətta, evini tərk edib çəlləkdə yaşamış və orada olarkən
104
dünya haqqında fikirlərə qapanmışdır. Diogenes zən-
ginliyə nifrət edib və köhnə geyimlərdə gəzirdi. Həmçinin
o, evlənməyə qarşı idi. O deyirdi ki, kişilərlə qadınların
münasibətləri azad olmalıdır.
Diogenesə görə xeyrə yönəlmək ictimai qanunlara
riayət etməkdən üstündür. O, dövləti və dini də inkar
edərək onları bəzi demaqoq insanların uydurması hesab
edirdi.
Tanınmış kiniklərdən biri də Bion Boristenes (yun.
Βίων ὁ Βορυσθενίτης; m. ö. 325 – 250) olmuşdur. Bion
Boristenes öncə bir neçə fəlsəfi məktəblərin ardıcılı olmuş,
ancaq sonra kinik olaraq əyninə xirqə, əlinə əsa alaraq
gəzən abid həyatını yaşamışdır (3, 174). Bion sadə xalq
kütlələri arasında fəlsəfi fikirləri ədəbi üslub vasitəsi ilə
yayırdı. Bunun üçün o parodiya, istehza, ironiya, sarkazm və
kinayədən istifadə edirdi. Beləliklə, başqa kiniklər kimi
Bion “diatriba”
64
adlanan ədəbi janrının yaradıcılarından
biri olmuşdur. Bu janrda ciddi və dərin mövzular sadə
xalq dilində anlaşıqlı olaraq təqdim edilir; həmçinin,
burada müqayisələrdən, əsatirlərdən, xalq deyimlərindən,
istehzadan, bayağı xalq sözləri və zarafatlarından da geniş
istifadə edilirdi. Bion öz diatribalarında insanların nöq-
sanlarını, varlanmaq istəklərini və ağılsızlıqlarını tənqid
etmiş; tanrıları və onlara yönələn duaların əhəmiyyətini
inkar etmişdir.
Filosof Kerkidasın (yun. Κέρκιδᾰς) da Misirdə tapı-
lan və “meliambalar” adlanan poetik üslubu diatribalara
64
Diatriba (yun. διατριβή) – sarsıdıcılıqla dolu söz, “yıxıb sürümək”dir.
Dostları ilə paylaş: |