rayonlara diş qıcadıqlarını gizlədə bilmədilər. Laçının 75.781
hektar əkinəyararlı torpağı, 33.205 hektar meşəsi (adı «Qırmızı
kitab»a düşmüş Güney palıdı ilə birlikdə), 76 min hektar yay
laq sahəsi işğal edildi.
Quldurlar yeni salınmış Qayğı qəsəbəsini, 1 20 kəndi, 13.745
fərdi yaşayış evini, 300-dən artıq tarixi abidəni, 217 mədəniy
yət ocağını, 150 təhsil müəssisəsini, 142 səhiyyə obyektini,
48 sənaye, 63 kənd təsərrüfatı, 460 ticarət şəbəkəsini darma
dağın etdilər. Qəsd, divan təkcə bu sadalananlarla qurtarmır.
Dövlətə və şəxsi əmlaka dəyən ziyanı da bura əlavə etsək,
daha dəqiq mənzərə alınar. İşğal zamanı şəxsi və ictimai tə
sərrüfatların 135 minə yaxın mal-qarası Ermənistana aparılıb.
14 minə yaxın fərdi yaşayış evində daş üstündə daş qalmayıb.
Rayona, ümumiyyətlə, 7,1 milyard dollar məbləğində maddi
ziyan vurulub.
1992-ci ildən didərgin düşmüş, ev-eşiyini, yalçın qayalı
dağlarını, meyvəli bağlarını itirib məcburi köçkünə çevrilmiş
laçınlılar respublikanın 59 rayon və şəhərində müvəqqəti məs
kunlaşıblar. Rayonda 328 şəhid ailəsi, 225 nəfər əlil, 33 nəfər
hər iki valideynini itirmiş uşaq var.
KƏLBƏCƏR
Strateji cəhətdən çox əhəmiyyətli olan Kəlbəcər rayonu
coğrafi mövqe etibarilə Ermənistan və Dağlıq Qarabağ arasın
da yerləşən səddir. Sahəsi 1.936 kvadratkilometrdir. Rayonun
131 kəndi, 52 min nəfər sakini vardı.
Mart ayının 31-dən aprelin 2-dək Kəlbəcər Ermənistan si
lahlı qüvvələri tərəfindən işğal edildi. Təkcə bu işğal nəticə
sində 321 nəfər şəhid, yüzlərlə qoca, uşaq əlil, şikəst oldu,
itkin düşdü, yaxud girov aparıldı. Ən çox itki isə Kəlbəcər
şəhərindən 64 kilometr uzaqda olan Başlıbel kəndinin taleyi
nə düşdü: 28 nəfər bir gecədə qətlə yetirildi, 18 nəfər girov
390
9
götürüldü və ya əsir aparıldı, 1 7 nəfər 4 ay mühasirədə qalan
dan sonra min bir əziyyətlə gəlib Gəncəyə çıxdı.
Kəlbəcərin 131 yaşayış məntəqəsi, o cümlədən illərlə ti
kilib qurulmuş dünya əhəmiyyətli «İstisu» sanatoriyası, 500-
dən çox sənaye, tikinti, kolxoz, sovxoz, ticarət, ictimai-iaşə və
s. xidmət obyektləri, 13 min yaşayış evi, 324 sosial-mədəni
obyekti düşmən əlinə keçərək darmadağın edildi. Bu hadisə
lərdə 449 nəfər şəhid, 510 nəfər əlil oldu.
Ağdaban
Bütün Kəlbəcər kimi, Ağdaban əhalisi də erməni quldurla
rına qarşı mərdliklə vuruşurdu. Hələ 1989-cu il iyulun 11-də
Ağdaban qadınlarının kəşfiyyata çıxmış 11 erməni quldurunu
tutaraq rayon mərkəzinə gətirməsi əhali arasında böyük ruh
yüksəkliyinə səbəb olmuşdu. O vaxt istintaq başlansa da, res
publika Prokurorluğu işin DQMV hərbi komendantının sərən
camına göndərilməsinə göstəriş - əmr vermişdi. İyulun 14-də
həmin erməni quldurlarını Xankəndiyə, guya istintaqa apar
maq üçün rus hərbçilərinin müşayiətilə Kəlbəcərə 2 vertolyot
göndərilmişdi. Nədənsə vertolyotlar nəzərdə tutulmuş mey
dançaya deyil, şəhər stadionuna enmişdilər. Erməni quldurları
nı götürüb qalxarkən vertolyotlardan biri, guya, elektrik dirəyi
nə toxunub müvazinətini itirərək stadionun yanındakı divarın
dibinə düşmüşdü. Bu zaman vertolyotun pərləri burada futbol
oynayan, vertolyota baxmağa toplaşmış 8 uşağı biçib-tökmüş
dü.
Aprelin 7-dən 8-nə keçən gecə Ağdabanda baş verən dəh
şətli faciə ondan əvvəl - 1992-ci ilin fevralında Quşçularda,
Qaradağlıda, Xocalıda törətdikləri qətliamdan hamının diqqə
tini yayındırmaq məqsədi güdürdü. Ermənilər gecə ikən hücum
edərək Dədə Şəmşirin yurdu qədim Ağdabanı ikinci Xocalıya
çevirdilər. Hücumdan xəbərsiz kənd əhalisi başaçıq-ayaqya-
lın, qarla örtülü meşələrə, dağlara səpələndi. Kəndi müdafiə
391
edən kiçik bir dəstə ermənilər tərəfindən məhv edildiyindən
əhali müdafiəsiz qalmışdı. Bu qanlı faciə zamanı 32 nəfər qo
ca, qadın, uşaq qətlə yetirildi, on iki nəfər evdə diri-diri yan
dırıldı, 7 nəfər isə girov götürüldü. Kənd bütünlüklə yandırıldı.
Səhər tezdən köməyə gələn yerli batalyonun 6 döyüşçüsü də
yolda düşmən gülləsinə rast gəldi.
...Kəlbəcərin işğalı, əslində, elə o vaxtdan - 1992-ci il apre
lin 7-dən 8-nə keçən gecə Ağdabanın darmadağın olunmasın
dan başlanmışdı. O vaxt ermənilər yaxınlıqdakı Çapar kəndin
dən gecə ikən hücum edərək 130 təsərrüfatdan ibarət Ağdaba-
nı, eləcə də Çayqovuşan kəndini də darmadağın etdilər.
Hələ 1990-cı il iyul ayının 11-də Ağdərənin Otaqqaya ad
lanan ərazisində Tərtər-Kəlbəcər marşrutu ilə gedən 150-yə
yaxın avtomobildən ibarət karvanın qarşısını kəsərək, Dədə
Şəmşirin qızı Çimnaz xanımı, Şahlar Şükürovu (Azərbaycanın
M illi Qəhrəmanı), Aslan Xıdırovu, İttifaq miqyaslı «İstisu» sa
natoriyasında müalicəyə gedən yüzlərlə dinc sakini (əksəriy
yəti isə xəstə və qocalardan ibarət) terror nəticəsində qətlə
yetirmişdilər.
Hadisənin şahidlərindən M ir Abbas Ağdabanlının söylə
dikləri: «Həmin gecə Ağdabanın keşiyində duran gənclər -
Məmmədov Ziyəddin Əlqəmə oğlu, Məmmədov Tural Qara
oğlu, Hümbətov Qorxmaz Mustafa oğlu, Məmmədov İsfən
diyar Lətif oğlu, Qasımov Riayət, Hüseynov Hidayət Saleh
oğlu növbədə idilər. Ermənilər səhərin alatoranlığında qəfil
basqın etdiklərindən gözətçilər hətta yerlərindən tərpənməyə
belə imkan tapa bilməmişdilər. Quldurlar onları tutaraq ağır
işgəncələr verib qətlə yetirmişdilər. Azğın ermənilər Ağdaban
kəndinin yuxarı məhəlləsində yaşayan bizim tarix m üəllim i
miz Kərimov Sovetin evinə soxularaq onun evdə ağır xəstə
yatan oğlu Kərimov Əbülfəti yatdığı yerdəcə gıillələmişdilər.
Əbülfətin anası Kərimova Qəmər öz oğlunu müdafiə etməyə
çalışanda ermənilər onu da güllələyib, hər ikisinin cəsədinə
392
Dostları ilə paylaş: |