landırasan? Analar şivən qoparanda süngünü onların qarnına
sancaraq vəhşi gülüşlə ətrafa tükürpədici səslər salan bu iki
ayaqlı vəhşiyə isim tapa bilmirsən. Təbiətdə var olan ən qə
zəbli heyvan da bunlardan insaflı və yumşaqdır. Ermənilərin
həyata keçirdikləri bu qanlı olaylarda saysız-hesabsız günahsız
uşaqların iniltiləri eşidilir. Yüzlərlə uşaq quduz köpəklərə diri-
diri yem olub. Rus Vladimir Sokolov uşaqların qətli ilə bağlı
1918-ci ildə üç fotoşəkil çəkib. Onun yazdığına görə, gördüyü
«mənzərə»lər ona ağır təsir etdiyindən şəkil çəkməyi başa çat
dıra bilməyib. Birinci fotoşəkildə başında güllə, bədənində beş
süngü yarası olan və sağ çiyninə qılınc yarası vurulmuş ananın
qucağında körpə uzanıb. Ananın döşünü əmən körpənin aya
ğında süngü yarası var. İkinci şəkildə isə iri mismarla divara
mıxlanmış iki-üç yaşlı uşaq təsviri var. Üçüncü şəkildə isə 13-
14 yaşlı qızın meyitidir. Onun cırılmış paltarları və qançırları
zorlanaraq öldürüldüyündən xəbər verirdi.
İrəvanda, Sürməlidə, Göyçədə, Qəmərlidə, Vedibasarda,
Zəngəzurda, Qarabağda, Qubada, Şirvanda, Bakıda daşnaklar
tərəfindən qətlə yetirilən insanların içində uşaqların sayı həd
dən artıq çoxdur. 20 Yanvar faciəsi zamanı da qətlə yetirilən
şəhidlər arasında üç məktəbli var idi: İlqar İbrahimov, Larisa
Məmmədova, Vera Besantina.
Ötən əsrin sonlarında Dağlıq Qarabağla əlaqədar törədi-
ən münaqişə zamanı Şuşa və Xankəndi ətrafında, eləcə də
Bağanıs-Ayrım soyqırımında, Ağdaban faciəsində hələ də sayı
dəqiqləşməyən azyaşlı şəhidlər var.
İki mühüm faktın üzərində dayanacağıq: ötən əsrin əvvəllə
rində qaniçən Hamazaspın əmri ilə daşnaklar Qubada 4 qadın
və 2 uşağı meydana gətiriblər. Bu qəddar quldurun tapşırığı ilə
uşaqların başını kəsiblər, qadınları isə süngü ilə ikiyə bölüblər.
Meydanda ah-nalə yüksələndə Hamazasp əsgərləri cərgə ilə
düzdürərək dinc əhaliyə atəş açmağı əmr edib. Budur onların
yaratdığı qansızlıq!
409
Ötən ilin əvvəllərində isə ailəliklə Azərbaycan ərazisinə
keçərək hərbiçilərimizə könüllü təslim olan beş nəfərdən iba
rət erməni - ana, ata, 3, 6 və 7 yaşlı uşaqlar hazırda Müda
fiə Nazirliyinin müvafiq hərbi hissəsində saxlanılır. Onlar öz
vətənlərinə dönmək istəmirlər. Bu bizim ürəyimiz, düşmən
uşaqlarına bəslədiyimiz humanist münasibətdir. Onlar neçə
vaxtdır ki Bakıda yaşayır, bizim çörəyimizi yeyir, suyumuzu
içir, rahatca ömür sürürlər. Halbuki ermənilər sərhədi keçəndə
bizim əsgərlər onlara atəş də aça bilərdilər, amma qonşu hər
biçilərdən fərqli olaraq, mərd oğullarımız mülki əhaliyə heç
zaman silah tuşlamayıb. Bu da türkün böyüklüyü...
Akademik Ramiz Mehdiyev «Gorus - 2010: Absurd teatrı
mövsümü» kitabında yazır: «Ermənistanda hətta ən yeni, lap
yaxın keçmişdəki bu gün yaşayan nəslin şahidi olduğu tarixi
faktları danmaqdan, xronologiyanı təhrif etməkdən, səbəb
və nəticənin yerlərini dəyişməkdən utanmırlar. Məsələn,
ermənilər hər yerdə Sumqayıt, Kirovabad və Bakıdakı ta
lanlardan danışırlar, lakin Qafanda\, Meğridə, Əsgəranda,
Qukarkda talan və qətllərin arxasında durduqlarını dilə
gətirməməyə çalışırlar. B u ' hadisələr zamanı Ermənistanın
azərbaycanlı əhalisi Azərbaycan şəhərlərində yaşayan er
mənilərdən dəfələrlə çox ziyan çəkmişdir». Ən dəhşətlisi
də budur ki, onlar uşaqlara güllə atmışdılar. Deyək ki, tarix
çox yaraları sağaldır, bəs ulu Tanrı necə, bu uşaq qatillərini
bağışlayacaqmı?!
...Bizim analar həmişə uşaqlarını nədənsə çəkindirmək,
qorxutmaq üçün deyərdilər: «Xortdan gəldi», «Şeytan gəldi».
Qonşumuz Nvard isə öz «dığa»larını, «axçik»lərini evə çağı
randa belə səsləyərdi: «Bax, türk gəldi ha, səni aparar». Uzun
illər ermənilər bu kinlə böyüdülər. Yazıçıları M.Şaginyan hələ
sovet zamanında rəsmi toplantıların birində öz qaniçənlərinə
kəskin tövsiyə vermişdi: «Dil açmamış uşaqlarınızın qulağına
pıçıldayın ki, türk sənin düşmənindir». Bax bizim ermənilərlə
410
fərqimiz bunda olub ki, onlar bizi daş ilə, biz onları aş ilə
qarşılamışıq. Xalqlar dostluğunun carçısı sayılan H.Tumanyan
sovet dövründə yazdığı bir hekayədə yuxuda türk qadını görən
çobanın dəli olmasını haraylayırdı. Biz isə «hinger hayıstan»
deyərək şaumyanların (türk qanına susayanların) şəninə nəğ
mələr oxuyurduq, şeirlər əzbərləyirdik.
...Hərdən düşünürsən ki, talesizlikdən qonşu kimi yaşamağa
məhkum olduğumuz ermənilərin bəd əməllərindən özümüzü
necə hifz edək? Axı kimin ağlına gələr ki, insan adlanan varlıq
oyuncağın içinə bömba qoyar? Meşəni, zəmini külə döndərər
ki, vəhşi heyvanlar, xüsusilə ilan sürüləri oraları tərk edərək
azərbaycanlılar yaşayan kəndlərə, qəsəbələrə «yürüşə» başla
sın? Çayımıza, bulağımızın gözünə zəhər tökərlər?
Prezident İlham Əliyevin sədrliyi ilə Nazirlər Kabinetinin
2011-ci ilin birinci yarısının sosial-iqtisadi inkişafının yekun
larına həsr edilmiş iclasında dövlət başçısı demişdir: «Biz ça
lışırıq ki, indiki mərhələdə addımları elə ataq ki, tezliklə
baza prinsiplərini razılaşdıra bilək. Ermənistan tərəfi isə tam
əksinə edir... Bizə qarşı müharibə aparan, azərbaycanlılara
qarşı etnik təmizləmə siyasətini aparan, Xocalı soyqırımını
törədən vəhşilər indi yenə də Azərbaycanı müharibə ilə
hədələyirlər...» Prezidentin qətiyyətlə dediyi kimi, bu vəhşi
lər unudur ki, Azərbaycan ordusu Ali Baş Komandanın əmrinə
hər an hazırdır. Hazırdır ki, uşaq qatilləri olan ermənilərin
cavabını qətiyyətlə versin. Sadəcə olaraq biz humanist möv
qeyimizdən hələlik geri çəkilməmişik.
411
Dostları ilə paylaş: |