həyatını uzun çəkmədi. Kaş mən başqa ölkəyə gedəydim,
vətənə qayıtmayaydım. Kaş mənim gözlərim erməni bıça
ğı ilə soyulmuş vətən övladlarının skalplarını,
kürəyindən
soyulub saman təpilmiş cəsədlərini, ana və bacılarımızın
kəsilmiş döşlərini,
hamilə gəlinlərim izin yırtılmış qarnından
çıxıb qalmış, hələ də nəfəsi üstündə olan körpələrimizin
bu acı taleyini görməyəydi.
Dünyanın heç bir məmləkətində,
heç bir cahan savaşında
belə qəddar əm əllər görünməyib və tarix belə qəddarlıq
larla hələ rastlaşmamışdır. Qubadakı bu qanlı qırğını kifayət
qədər təsdiqləyən faktlar; sənədlər və canlı şahidlər var.
Təcili olaraq Qubaya istintaq komissiyası göndərməyinizi,
bu qətllərin təşkilatçısı və icraçısı olan Şaumyanın, Capa-
ridzenin, hərbi komissar Korqanovun, qatil D.A.Gelovaninin,
cəllad Amazasp Ağacanyanm, onun köm əkçiləri Nikolayın
və başqalarının qanlı əm əllərinə görə həbs olunub hərbi
tribunala verilməsini təmin etməyi sizdən xahiş edirik. Bu
müraciət Quba qəzasında nahaq yerə qanına qəltan edilən,
ev-eşiyi xara baz a ra çevrilən on m inlərlə qubalının fikrini
ifadə edir.
Sizdən təcili tədbirlərin həyata keçirilməsini tələb edi
rik!»
Elə həmin ilin noyabrında məruzə əsasında Fövqəladə Təh
qiqat Komissiyası Amazaspın cəza dəstəsində onun özü, müa
vini Nikolay və komissarı Venuntsdan başqa daha fəal üzvlə
rinə qarşı cinayət işi qaldırılması haqqında qərar qəbul etdi. İş
1920-ci il yanvarın 29-da Bakı Dairə Məhkəməsinin Prokuror
luğuna göndərildi.
1918-ci il mayın əvvəllərində erməni-daşnak birləşmələri
tərəfindən xüsusi amansızlıqla həyata keçirilmiş soyqırımı ilə
bağlı təkzibedilməz faktların əyani təsdiqinə çevrilmiş Quba
məzarlığı əsrlər boyu türk qanına susamış mənfur erməni mil
lətçilərinin əsl. mahiyyətini - insanlıqdankənar xislətini bir
---------
120
---------
daha qabarıq şəkildə aşkara çıxarır. Quba məzarlığının soy
qırımı aktının nəticəsi olduğu tam elmi təsdiqini tapmışdır.
Ermənilər zorakılıqla qətlə yetirdikləri insanları gizlətmək, in
sanlıq əleyhinə həyata keçirdikləri cinayətlərin izini itirmək
məqsədi ilə eni 4 metr 70 santimetr, uzunluğu 5 metr və dərin
liyi 2 metr olan iki quyudan istifadə etmişlər.
Xüsusi amansızlıqla qətlə yetirilərək dərin quyulara basdı
rılmış dinc insanların torpaqdan təmizlənmiş, üzərində işgəncə
izi bugünədək qalmış müxtəlif bədən sümükləri Quba soyqı
rımının miqyası və mahiyyəti barədə bir çox qaranlıq mətləb
lərdən xəbər verir. Qətliam zamanı insanların kəllə sümüklə
rinə müxtəlif küt və kəsici alətlərlə yetirilmiş ağır xəsarətlərin
izləri bugünıin özündə də qabarıq görünür. Məzarlıqda bir
ədəd olsun belə bütöv insan skeletinə rast gəlinməməsi isə de
məyə əsas verir ki, soyqırımı zamanı qətlə yetirilən insanların
cəsədləri müxtəlif hissələrə bölünüb. Belə görünür ki, erməni
cəlladları asan ölümü də dinc insanlara çox görüblər.
Məzarlıqdakı insan sümüklərini yaxından izləyərkən mə
lum olur ki, erməni cəlladları qətliam zamanı əsasən balta
və mismarlardan istifadə etmişlər. 1918-ci ilin mayında er
məni generalı Amazaspın rəhbərliyi altında Qubanı işğal et
miş daşnak-erməni dəstələri bir neçə gün ərzində dinc əhalini
öldürmək üçün xüsusi zorakılıqlara, əvvəlcədən düşünülmüş
işgəncə metodlarına əl atmışlar. O dövrün şahidlərinin sözlə
rinə görə, azğınlaşmış silahlı dəstələr hətta ahıllara, qadınlara
və qocalara da rəhm etməmiş, onları olmazın işgəncələrlə öl
dürməkdən həzz almışlar.
Həmin dövrdə erməni vandalizminin qurbanları təkcə dinc
azərbaycanlılar deyil, həm də digər millətlərin nümayəndələri
olmuşlar. Aparılmış arxeoloji qazıntılar zamanı onlarla kəllə
sümüyünün digər millətlərə məxsus olması üzə çıxıb. Bu sıra
da yəhudi və ləzgilər üstünlük təşkil etmişlər.
121
G Ə N C Ə
1905-1907-ci illərdə Gəncədə baş verən iğtişaşlarla bağlı
həqiqətləri əks etdirən çox mühüm sənədlər olub. Bu isə hə
min qanlı hadisələrin ədalətli qiymətləndirilməsinə əsas verir
di. Lakin sonralar həmin sənədlər ölkə arxivlərindən tamamilə
təmizlənib. Bu barədə hələlik əldə olan Tiflis Dövlət Arxivinin
sənədləri və M.S.Ordubadinin «Qanlı illər» kitabında veril
miş məlumatlardır ki, onlar da Əliəkbər bəy Rəfibəyli tərəfin
dən toplanıb rus dilində çap edilən jurnaldan götürülmüşdür.
M.S.Ordubadinin oxuculara təqdim edilmiş əsərində Gəncə
faciələrinin başlanması belə təsvir edilir: «1905-ci il noyabr
aynın 18-də Toğana kəndinin sakinləri Bayram Məşədi Mə-
həmmədəli oğlu, Mehrəli Zeynal oğlu, Əmrah Həsən oğlu,
Mirzə Məhəmməd Əli oğlu Kolanlı yolu ilə evlərinə üç at
yükü buğda apardıqları vaxt erməni bağlarının arxasından atə
şə tutulurlar. Nəticədə Bayram və Mehrəli öldürülür... Yol
daşlarından Bayram Həsən oğlu gülləbaran zamanı malları
ölənlərin yanında buraxıb yolun yuxarı səmtinə doğru qaçır...
Müsəlman kömürçıilər yetişib zavallını xilas etməklə mallarını
da alıb özünə tapşırırlar». Bu əsnada kömürçülər daha iki nə
fər azərbaycanlının qan içində olduğunu görür, yenidən Molla
Cəlilli məhəlləsinə qayıdıb araba ilə cəsədləri gətirməyə yol
lanırlar.
Qətlə yetirilənlərin yoldaşları istintaq olunduqda qatillərin
Gəncə sakini Avetis Avetisovun, Qriqor Tiyunovun və onların
silahdaşlarının olduğu meydana çıxır. Bununla da Gəncə qə
zasında erməni-azərbaycanlı münaqişəsi başlanır.
«Daşnaksütyun»un quldur dəstələri döyüşə 9 radələrində
başlayıb, saat 11-ə on beş dəqiqə işləmişə qədər davam et
dirmiş, yalnız bundan sonra vuruşlar müsəlman məhəllələrinə
sirayət etmişdir. Buna qədər isə azərbaycanlılar sakit durmuş
lar. Şəhərdə noyabrın 19, 20, 21-də havaya güllələr atılmış,
dükanlar qarət edilmişdir. Bu vaxt Gəncəyə gələn Qafqaz ca
122