və onun ətrafındakı ərazilərdə yurdsuz-yuvasız qalmışdı (Nax
çıvan ensiklopediyası. II cild, 2005).
İRƏVAN QUBERNİYASI
Özlərini zavallı və yazıq görkəmdə dünyaya tanıtmaq istə
yən ermənilər illərdir iddia edirlər ki, guya 191 5-ci ildə erməni
soyqırımı olub. Türklər 1,5, yaxud da 2 milyon ermənini qətlə
yetirib. Halbuki tarixi faktlar başqa söz deyir. Onların yalanını
üzə çıxaran fransız konsulu Zarzeçkinin 1914-cü ildə verdiyi
məlumata görə, Türkiyədə 1 milyon 300 min erməni yaşayıb.
Beləliklə, konsulun göstərdiyi rəqəmlə ermənilərin uydurduq
ları rəqəm uyğun gəlmir. Təbii ki, yalanla gerçəklik heç za
man tutmaz. Tarix həmişə doğru faktları təsdiq edir. 1905-ci
il hadisələrində indiki Ermənistan ərazisindən 350 min nəfər
dən artıq azəri türkü didərgin düşdü və 150 min nəfər qətlə
yetirildi. Bakıda hakimiyyəti ələ keçirən bolşeviklər (başında
Stepan Şaumyan dayanırdı) Andronikin başkəsən quldur dəs
tələri ilə əlbir şəkildə Cənubi Qafqazda əsl fəlakət törətdilər.
1918-1920-ci illərdə də bu bölgədə azərbaycanlıların soyqı
rımı həyata keçirildi. Bu soyqırımı nəticəsində yarım milyon
azərbaycanlı qətlə yetirilmişdi.
İRƏVAN - bu şəhərin ətrafında 200 kənd qarət edilərək
yandırıldı. Erməni quldur birləşməsi İrəvan quberniyasında
dinc müsəlmanlara atəş açaraq yerli əhaliyə amansızcasına
divan tutdu. Təkcə may ayının 24-də şəhərin bir məhəlləsində
4 qadın, 2 uşaq, 5 kişi qətlə yetirildi. 1905-1910-cu illərdə İrə
vanda su yerinə qan axıdıldı. Ötən əsrin əvvəllərində İrəvan
quberniyasında 959 Azərbaycan kəndi olub, 352 min azər
baycanlı yaşayıb. Bu hesabla da gərək sonradan Ermənistan
adlanan o torpaqda dəfn olunmuş ocaqlarımızın, söndürülmüş
çıraqlarımızın sayını xəyala gətirək.
132
1905-ci ilin mayında ermənilər İrəvanın Qarsaçay bağça
sında azərbaycanlılara ağlagəlməz divan tutublar. Qırğın nəti
cəsində yüzlərlə soydaşımız həlak olub. Əslində, 1905-ci ilin
mayında erməni quldurları İrəvanda müsəlmanlara qarşı soy
qırımı törətdilər. Həlak olanlar arasında təkcə türklər deyil,
başqa müsəlman xalqlar da olub. İrəvanın ətraf kəndlərində
də müsəlmanlara qarşı soyqırımı həyata keçirildi. Ermənilər
İrəvanın Mənkus, Güllücə, Gəzəcik kəndlərinə hücum edə
rək yerli sakinlərə min cür əzab verdilər. Silahsız kənd sa
kinləri doğma yurdlarını tərk etmək məcburiyyətində qaldı.
Onlar müsəlmanları diri-diri təndirə atır, şişlə qətlə yetirir, ağ
lagəlməz işgəncələrlə həyatlarına son qoyurdular. Quldurlar
məscidi, müsəlmanların müqəddəs kitablarını da yandırırdılar.
Onlar Novruz adlı qoca bir kişiyə ağlagəlməz işgəncə verərək
qətlə yetirdilər. 80 yaşlı kişinin başını keşiş Hayrapet kəsib.
Erməni terrorçularının İrəvanda törətdiyi soyqırımları, təəssüf
ki, ətraflı şəkildə tədqiq edilməyib. Ermənilərin Azərbayca
nın qədim mahallarında törətdikləri qırğınların isə indiyədək
analoqu tapılmayıb. Əgər 1914-cü ildə İrəvan quberniyasında
237.684 nəfər azərbaycanlı yaşayırdısa, 1918-1920-ci illərdə
həyata keçirilən soyqırımıdan sonra artıq bu rəqəm 72 min
97-yə enmişdi. 1918-ci ildə Azərbaycan rəhbərliyi İrəvan əra
zisinin ermənilərə güzəşt edilməsinə razılıq verdi. 1918-1919-
cu illərdə İrəvan quberniyasında 88 kənd dağıdılıb, 1.920 ev
yandırılıb, 131.970 insan öldürülüb. Bu, sonrakı dövrlərdə er
mənilərin torpaq iştahasını daha da artırdı. 1918-ci ilədək 9,8
min kvadratkilometr sahəsi olan qondarma «Erməni vilayəti»
1920-ci ildən Azərbaycan torpaqları hesabına genişləndirilə
rək ərazisi 29,8 min kvadratkilometrə çatdırıldı.
ABARAN - bu mahalda sovet hakimiyyətinə qədər 50-dən
artıq yaşayış məskəni olub. Bütün yer-yurd adları da, topo
nimlərin hamısı türkcədir. Vaxtilə bura köçürülən ermənilər
1905-ci ildə qapısında çörək yedikləri, qonaqpərvərliyinə
133
pənah gətirdikləri azərbaycanlılara qarşı ağlagəlməz vəhşi
liyə yol verdilər. Damcılı, Danagirməz, Hacıxəlil, Qarabulaq,
Əliqucaq, Şirəkqala, Gıillücə, Böyük Camılı, Cəngi, Babakişi,
İmirli, Təkərli, Quruboğaz, Korbulaq, Gülablı və s. kəndlər
də yaşayan müsəlmanları qılıncdan keçirib, yaşlı insanların və
qadınların kürəyinə qaynar samovar bağlayaraq onların əzab
larından nəşələnmişlər. Körpələri yabalara keçirərək anaların
sinəsinə dağ vurmuşlar. Erməni basqınçıları bu mahalın xeyli
hissəsini viranəyə çevirmişlər.
ŞÖRƏYEL - İrəvan şəhərinin 100 kilometrliyində yerləşən
bu mahalın ərazisində hələ qədim dövrdən Ani adlı şəhər olub.
Bu şəhərin xarabalıqları Arpaçayın sağ sahilində - Türkiyə əra
zisində indi də qalmaqdadır. Uzun illər burada arxeoloji təd
qiqatlar aparıblar. Ermənilər nə qədər cəhd göstərsələr də ki,
Ani, guya, erməni knyazlarının qalası olub, aparılan tədqiqat
lar təsdiqlədi ki, bu şəhər səlcuq türkləri tərəfindən salınıb.
Hətta uzun illər Şəddadilər sülaləsinin hakimiyyətinə məxsus
olub. Sanki bunun acığını çıxmaq üçün 1905-ci ildə onsuz da
dağılıb sıradan çıxmış şəhəri ermənilər yer üzündən sildilər.
Onun ətrafında isə ağlagəlməz vəhşiliklər törətdilər. Daşqala,
Qoşavəng, Bozdoğan, Dovşanqışlaq, Qayalı kəndlərində olan
nəhr və çaylarda qətlə yetirilmiş müsəlmanların ah-nalələri
uzun illər şahidlərin yadından çıxmadı. Hətta sonradan doğma
yurda qayıdan soydaşlarımız da həmin çay və bulaqlardan is
tifadə edə bilmirdilər. 1920-ci ilin Novruz bayramında ermə
nilər mahalın ayrı-ayrı kəndlərinə basqın edərək 200 nəfər
azərbaycanlını qətlə yetirdilər.
%?
AGBABA - bu mahalda yerləşən çoxlu maddi mədəniyyət
abidələri, müxtəlif fiqurlu qəbir daşları, ibadətgahlar, ocaqlar
təsdiq edir ki, Ağbaba mahalı da Azərbaycanın çox qədim
yaşayış məskənlərindən biri olub. Çar Rusiyasının təşəbbüsü
və köməyi ilə buraya köçürülən ermənilərin-nanəcibliyi yer
li əhalini çətin vəziyyətə salıb. Daşnakların təcavüz və təz
134
Dostları ilə paylaş: |