dətləndirdi. Əli dubinkalı 5 əsgər məni qəddarlıqla döyməyə
başladı. Həmin vaxtdan 23 il ötür. Məni ölümcül yaraladılar,
əlil etdilər...»
Sumqayıtda o hadisələr zamanı «xilaskar» Sovet ordusunun
vəhşilikləri ilə üzləşən adamlar çox idi. İmperiya nökərləri heç
nədən xəbəri olmayan, günahsız Əhməd Əhmədova da eyni
hiyləgərliklə ölüm hökmü çıxartdılar. Özü də Moskvada!
1988-ci il mart ayının əvvəllərində hadisələr bir qədər sən
gisə də, şayiələrin, uydurmaların miqyası, çərçivəsi genişlə
nirdi. Komendant saatından sonra 2 minə yaxın adam həbs
olunmuşdu. Qəribə burasıdır ki, cəmi 2-3 gündə dünyanın ən
ucqarlarından ermənilərin tərəfdarları və təbliğatçıları peyda
olmuşdu. Jurnalist Eyruz Məmmədov deyir ki, hadisələrin sa-
bahısı İsveçrədən Artaşes Qabrielyan adlı birisi videokamerası
ilə Sumqayıtın küçələrini gəzirdi. Milliyyətcə erməni olan Ar
taşes Qabrielyan Sumqayıtda lentə aldığı hadisələrə belə ad
qoymuşdu: «Bizi başkəsənlərdən xilas edin». Bu hadisələrdən
sonra Azərbaycana qarşı böyük təbliğat kampaniyası başladı.
«Azadlıq» radiosunun erməni redaksiyasının baş redaktoru
Eduard Ohanesyan hadisələri öz xeyirlərinə şərh etmək üçün
hər cür böhtana, şərə əl atırdı. Ölənlərin sayını artırır, yalan və
qərəzli məlumatları mətbuat səhifələrində yayırdılar. Sumqayıt
hadisələrindən sonra erməni tarixçiləri fəallaşmış, iftira və təh
rifə üstünlük verməklə çoxlu sayda kitablar nəşr etdirmişdilər.
Biz unutmamalıyıq ki, müharibənin bu qədər uzanması da
təkcə Azərbaycan-Ermənistan maraqları üzərində qurulma
yıb. Sumqayıt hadisələri də, sonrakı proseslər də iri dövlət
lərin böyük oyunlarının məqsədli davamıdır. Hələ bir vaxtlar
SSRİ DTK-nın rəhbəri olmuş V.Kryuçkov yazırdı: «Ermənistana
Azərbaycanın 20 faiz torpağı ona görə lazımdır ki, Dağlıq Qa
rabağ məsələsinin həllində alver kimi istifadə eləsin»... Sum
qayıt hadisələrindən üzü bəri bütün prosesləri təhlil edəndə
bu sözlərin həqiqət olduğuna qeyd-şərtsiz inanmalı olursan.
197
Sumqayıt hadisələrini araşdıran siyasi anal itiklər, bu möv
zuda yazan jurnalistlər, eləcə də hadisələrin mahiyyəti ilə ma
raqlanan insanların çoxu hələ o vaxtlar yaxşı dərk etmişdilər
ki, iğtişaşların ssenarisi Moskvada, Siyasi Büroda hazırlanmışdı.
İkinci dünya müharibəsindən sonra Qərbin SSRİ-yə qarşı
elan etdiyi «soyuq müharibə» 1980-ci illərin sonu, 1990-cı
illərin əvvəllərində artıq öz nəticəsini verməkdə idi. Sov.İKP
MK-nın Baş katibi Mixail Qorbaçov bütün siyasi fəaliyyətinin
böyük bir hissəsini Avropanın SSRİ-ni iflasa uğratmaq cəhdləri
ilə uyğunlaşdırırdı. Bu proseslərin hazırlanması və həyata ke
çirilməsində bir sıra xarici dövlətlərin kəşfiyyat qrupları xüsusi
canfəşanlıq edirdilər.
Qırmızı imperiyanın parçalanması, yer üzündən silinməsi
müttəfiq respublikaların xalqlarını qarşı-qarşıya qoymaq, etnik
münaqişələr yaratmaq «zəruriyyətini» ortaya qoyurdu. Bu cür
münaqişələrdən biri həssas bölgələrdən olan Dağlıq Qarabağ
da yaradıldı. Keçmiş SSRİ-də m illi məsələnin ən əsas amillər
dən biri olduğu yaddan çıxmamışdı. Özünün iflası prosesini
yaşayan imperiyada hər hansı lokal qarşıdurma genişmiqyaslı
münaqişəyə çevrilə bilərdi. Həmin vaxtlarda meydana atılmış
Dağlıq Qarabağ məsələsi Azərbaycanda bir sıra problemlərin
ortaya çıxmasına səbəb oldu və ermənilər bu faktordan məha
rətlə istifadə edərək öz bədnam niyyətlərini həyata keçirməyə
başladılar.
1988-ci ilin fevralında Sumqayıtda iğtişaşların törədilməsi
nin bir neçə səbəbi vardı. Ermənilər Azərbaycandakı soydaşla
rının zorakılığa məruz qalması görüntüsü ilə nəinki bu şəhərin
sakinlərinin, bütövlükdə azərbaycanlıların şəxsində düşmən
obrazı yaratmaq, bununla da öz mənfur niyyətlərini ört-basdır
etmək fikrində idilər. Həmin illərdə Sumqayıtda gənclər çox
luq təşkil edirdi. Onlar müxtəlif bölgələrdən gəlir, işə düzəlir,
yataqxanalarda yaşayırdılar. Müxtəlif millətlərin nümayəndə
lərinin yaşadığı şəhərdə hər cür adam tapmaq mümkün idi.
198
Müşahidəçilər sonralar yazacaq və deyəcəkdilər ki, ermənilər
sumqayıtlı gənclərə pulsuz olaraq tərkibinə müxtəlif uyuşduru-
cu maddələr qatılmış çoxlu miqdarda alkoqollu içkilər payla
mışdılar. Ermənistandan qaçqın düşərək respublikamıza pənah
gətirənlərin böyük hissəsi də məhz Sumqayıtda məskunlaşmış
dı. Öz doğma yurd-yuvalarından zorla qovulan bu adamların
təbii narazılıqlarından imkan daxilində istifadə etmək, eləcə
də hadisələrin guya onlar tərəfindən törədildiyini bəyan etmək
daha inandırıcı görünürdü.
Həmin dövrdə «Krunk» erməni təşkilatının üzvlərinin bir
qismi Sumqayıtda yaşayırdı. Onlar Ermənistanla sıx əlaqə sax
layır, müntəzəm olaraq hadisəni necə törətmək, necə hərəkət
etmək barədə təlimatlandırılırdılar. Sumqayıtda elə bir erməni
ailəsi yox idi ki, onun yaşayış şəraiti digər xalqların nüma
yəndələrindən aşağı olsun. Tolerant ölkə olan Azərbaycanda
onlar üçün hər cür şərait yaradılmışdı. Hətta orta məktəblərdə
erməni dili tədris olunurdu. Hadisələrdən sonra Ermənistana
köçənlər orada yaşaya bilmədilər, Rusiyanın müxtəlif şəhərlə
rində məskən saldılar.
SSRİ-nin m illi münaqişələr zəminində dağıdılması ssenarisi
nin müəllifləri antierməni iğtişaşlarının ünvanı kimi Sumqayıtı
seçmişdilər. Çünki bu hadisələrin baş tutması Qarabağ uğrun-
da ümummilli erməni hərəkatına təkan verə biləcək tutarlı bir
siyasi bəhanə kimi lazım idi.
Separatçı «Krunk» və «Qarabağ» komitələri dünyanın hər
yerində yaşayan ermənilərə müraciətlə onları «Böyük Ermə
nistan» uğrunda mübarizəyə çağırırdılar. Həmin vaxt respub
likamızın əksər regionlarında məskunlaşan ermənilər uzun
illərdən bəri gizli yaratdıqları maliyyə fondlarına güvənərək
əhalini Dağlıq Qarabağın Ermənistana birləşdirilməsi üçün
ümumerməni hərəkatına qoşulmağa səsləyirdilər.
Sovet imperiyasının tarix boyu xalqımıza qarşı süngüyə çe
virdiyi erməni daşnakları və onların dünyanın hər yerindəki tə-
199
Dostları ilə paylaş: |