keçirilməsinə mane oldu. Eyni zamanda, Ermənistanın qeyri-
konstruktiv mövqeyi və qrupun üzvü olan dövlətlərin müna
sibətində ziddiyyətlərin olması sülh prosesi hələ başlamamış
onu uğursuzluğa düçar etdi.
1993-cü ilin oktyabrında keçirilən prezident seçkilərində
ölkə rəhbəri seçilən Heydər Əliyev cəbhə xəttində Azərbay
canın hərbi uğursuzluğuna son qoymaq üçün noyabrın 2-də
xalqa müraciət edərək vətəndaşları bütün qüvvələri birləşdir
məyə çağırdı. Bu çağırış minlərlə Azərbaycan gəncinin Silah
lı Qüvvələrin tərkibində yenidən səfərbərliyə alınmasını tə
min etdi və münaqişə bölgəsində xeyrimizə dönüş yaratmaq
mümkün oldu. Noyabrın ortalarında Ermənistan silahlı qüvvə
lərinin Beyləqan istiqamətində hücumu dayandırıldı. Azər
baycan ordusunun müvəffəqiyyətli əməliyyatları nəticəsində
1994-cü il yanvarın 5-də Füzuli rayonunda strateji əhəmiyyətli
Horadiz qəsəbəsi və 22 kənd düşməndən təmizləndi. Bunun
ardınca Cəbrayıl və Kəlbəcər rayonları ərazisinin bir hissəsi də
düşməndən azad edildi, düşmən strateji yüksəkliklərdən qo
vuldu, Kəlbəcər-Laçın yolunun tunelə qədərki hissəsi nəzarət
altına alındı.
Nizamlama prosesində yeni mərhələ
Azərbaycanın müharibədə dönüş yaratmaq, işğal olunmuş
vətən torpaqlarını azad etmək sahəsində əldə etdiyi uğurlar
nəinki Ermənistanı, həmçinin onu müdafiə edən qüvvələri də
ciddi təşvişə saldı. Azərbaycan Respublikası belə bir şəraitdə
1994-cü il mayın 8-də Bişkek Protokolunu imzaladı. Müna
qişənin dinc vasitələrlə nizamlanması məqsədi ilə ulu öndər
Heydər Əliyevin uzaqgörən siyasəti nəticəsində 1994-cü il
mayın 12-də cəbhə bölgəsində atəşkəsə nail olundu. Bundan
sonra ATƏM-in Minsk qrupu çərçivəsində müntəzəm olaraq
danışıqlar aparılmağa başlandı və münaqişəni nizamlama pro
sesi yeni mərhələyə qədəm qoydu.
248
1994-cü ilin dekabrında ATƏM-in Budapeşt Zirvə toplantı
sında beynəlxalq sülhməramlı qüvvələrin yaradılması və on
ların münaqişə bölgəsinə göndərilməsi qərara alındı. Bundan
başqa, Rusiya və Finlandiya nümayəndələrindən ibarət həm
sədrlik institutu təsis edildi. 1996-cı ilin dekabrında ATƏT-in
Lissabonda keçirilən Zirvə toplantısında isə Ermənistan-Azər
baycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin ədalətli həlli yolunda
ilk mühüm siyasi nailiyyət əldə edildi. Münaqişənin nizama
salınmasının beynəlxalq hüquqi bazasını təşkil edən sənəddən
əlavə, ulu öndər Heydər Əliyevin misilsiz diplomatik məha
rəti sayəsində problemin həllinin siyasi-hüquqi çərçivələrini
müəyyənləşdirən xüsusi bəyanat qəbul edildi. Bu bəyanat,
Ermənistan istisna olunmaqla, ATƏT-ə üzv olan 53 dövlət tə
rəfindən müdafiə edildi. Bu müddətdən etibarən isə Minsk
qrupunda üçlü həmsədrlik (Rusiya, ABŞ və Fransa) yaradıldı.
1997-ci ilin ikinci yarısından başlayaraq Minsk qrupunun
həmsədrləri Lissabon prinsiplərinə əsaslanaraq iki hissədən
ibarət - Dağlıq Qarabağın hüdudlarından kənarda yerləşən 7
rayonun azad edilməsi və Dağlıq Qarabağın statusunun müəy-
yənləşdirilməsinə dair müxtəlif təkliflər paketi ilə çıxış etmişlər.
1997-ci ilin iyununda təqdim edilən ilk təklifdə münaqişənin
«paket» (bu variantda Dağlıq Qarabağın statusu da daxil ol
maqla bütün məsələlərə eyni vaxtda razılıq verilməsi nəzərdə
tutulurdu) həlli, 1997-ci ilin sentyabrında irəli sürülən ikinci
təklifdə isə münaqişənin «mərhələli» (bu variantda isə müna
qişənin mərhələlərlə nizama salınması nəzərdə tutulurdu)
həlli nəzərdə tutulurdu. Rəsmi Bakı həmin planları müəyyən
düzəlişlərlə qəbul etsə də, Ermənistan qeyri-konstruktiv möv
qeyini davam etdirərək həmin təkliflərlə razılaşmadı. 1998-ci
ilin noyabrında həmsədrlərin irəli sürdükləri üçüncü təklif -
«ümumi dövlət» ideyası beynəlxalq hüquq normalarına zidd
olmaqla bərabər, hələ dünya praktikasında mövcud olmamış
variant idi. Şübhəsiz ki, Azərbaycan bu təklifi qətiyyətlə rədd
etdi.
249
Danışıqlar prosesinə intensivlik gətirmək məqsədi ilə 1999-
cu ilin aprelindən başlayaraq Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq
Qarabağ münaqişəsinin həlli istiqamətində yeni formatda ad
dımlar atıldı. Bu addımlar Azərbaycan və Ermənistan prezi
dentlərinin birbaşa dialoqunun aparılması idi. Prezidentlərlə
yanaşı, iki ölkənin xarici işlər nazirlərinin birbaşa təmasları da
dinamik hal aldı. 2004-cü ilin avqust ayında Praqa görüşündə
nazirlər danışıqları «mərhələli həll» variantı üzrə aparmaq
haqqında razılığa gəldilər. Bu variant siyasi leksikona «Praqa
prosesi» termini ilə daxil oldu.
Beynəlxalq təşkilatlar çərçivəsində ötən müddət ərzində
Azərbaycanın məlum məsələ ilə bağlı fəaliyyəti də məhsuldar
olmuşdur. Avropa Şurası Parlament Assambleyasında (AŞ PA)
qəbul edilən sənədlər bu sırada xüsusilə seçilir. Cənab İlham
Əliyevin rəhbərlik etdiyi Azərbaycan nümayəndə heyətinin
prinsipial və ardıcıl fəaliyyəti nəticəsində AŞ PA-nın 2002-ci
ilin payız sessiyasında Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən
Dağlıq Qarabağın işğalı faktı ilk dəfə olaraq bu beynəlxalq qu
rumun sənədlərində rəsmi şəkildə öz əksini tapdı. AŞ PA-nın
2005-ci il yanvar sessiyasında qəbul edilən 1416 saylı Qətna
məsində isə Azərbaycan ərazilərinin böyük bir hissəsinin hələ
də Ermənistan qoşunlarının işğalı altında olduğu və separatçı
qüvvələrin Dağlıq Qarabağ regionuna nəzarət etdiyi göstərilir
di. Qətnamədə Ermənistanın həyata keçirdiyi etnik təmizləmə
siyasəti pislənilir, bu hərbi əməliyyatların monoetnik ərazilərin
yaranmasına gətirib çıxarması narahatlıqla bildirilirdi. Sənəddə
həmçinin qeyd olunurdu ki, Avropa Şurasının üzvü olan bir öl
kənin başqa dövlətin ərazilərini işğal altında saxlaması həmin
ölkənin öz üzərinə götürdüyü öhdəliklərə ziddir.
Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin
ədalətli həlli ilə bağlı Avropa Parlamenti də son illərdə obyek
tiv mövqe nümayiş etdirib. 2004-cü ildə təşkilatın sessiyasında
250
Dostları ilə paylaş: |