Ssenarilər, tərcümələr
Yüklə 2,65 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- SESAR VALYEXO (1892-1938, Peru şairi) QARA DAŞ, AĞ DAŞ HAQQINDA
- PABLO NERUDA
- LEOPOLD SEDAR SENQOR (Seneqal şairi) NYU-YORK
559 Elə bildim məsumdu
Sant Yaqo gecəsiydi Sanki dilbir olaraq Söndü bütün işıqlar Susdu cırcıramalar. Yuxulu döşlərə toxunanda mən Yasəmən sayağı açıldı onlar Uzun paltarının ətəkləriylə İpək pərdələr tək xışıldayaraq Oxşadı səslərlə qulaqlarımı Bu aysız gecənin qaranlığında Ağaclar elə hey pıçıldaşırdı İtlər də uzaqdan, lap uzaqlardan Elə hey hürüşür, hürüşürdülər.
Zil qara hörüyün torpağa basdım İpək qalstukumu çıxardım bu dəm O da paltarların çıxardı bir-bir.
Koburlu kəməri açdım tələsik Dörd ətək korsajın çıxardı o da. Yasəmən dərisi ay işığı tək Par-par parlayırdı — inci, yaqutdu Budları balıq tək çabalayırdı Gah sakit olurdu, gah alışırdı. Dünyanın ən gözəl, sonsuz yoluyla Çapdım səhərəcən atlas madyanı.
Özünü kişi sayan heç ağzını boş qoymaz Mənə dediklərini təkrar edə bilmərəm Dan sökülən zaman o Üstü qumlar, öpüşlər Ayrıldı, çıxıb getdi.
Mən özümü apardım Qaraçı cəngavər tək Ona xatirə üçün 560 bir mücrü verdim, amma o gecənin yalanın yaddaşlarda saxlayıb bir daha görüşmədik Axı ərli arvaddı Ancaq mənə demişdi, and içmişdi — "məsumam".
ROBER DESNOS (1900-1945, fransız şairi)
Gəl küçədə uzanaq Günəşin isitdiyi səkilərin üstündə Toz-tozanaq içində Gündüzün səs-küyündən Xilas olmuş küçədə. Yerə duman enməmiş Gecə fənərləri yandırılmamış Gəl baxaq gölməçədə Qürub çağı nə sayaq Əks olunur, bir də ki, Bulud keçir göylərdən Sonra axır nəhayət Damların üstündən ulduzlar çıxır.
*** O qədər səni mən arzulamışam O qədər içimdə sənin kölgəni özümlə daşıyıb elə sevmişəm Özümə heç bir şey, heç nə qalmayıb
561 Mən indi Kölgələr içində kölgəyəm yalnız Kölgənin kölgəsi, amma hərdən bir Bol-bol günəş dolu ömrünə sənin Kölcə salacam.
562
(1892-1938, Peru şairi)
Parisdə öləcəyəm Yağmurlar yağan zaman Xatirəsin indidən yaşadığım bir gündə Parisdə öləcəyəm bəlkə də bu gün kimi Payız çərşənbəsində
Bir çərşənbə olacaq, çünki bu gün çərşənbə Bunları yazan zaman qolum yaman sızlayır Ömrüm boyu heç bir vaxt Yalnızlığı içimdə bu gün kimi duymadım.
Sesar Valyexo öldü, zərbə alıb hər kəsdən Kimsəni zərrə qədər heç vaxt incitməsə də Kötəkləyib döydülər. Şahidi — çərşənbələr qollarında sümüklər Yalnızlıq, yağmur, yollar…
PABLO NERUDA (1904-1973, Çili şairi)
PARİSLƏ VİDALAŞMA Dolğun sularıyla gözəldir Sena— Ağaclar boyanmış boz kül rənginə Hər yerdə çiçəklər, hər yerdə güllər Hər yerdə qəsrlər, sivri qüllələr.
Vətənə dönürəm gözəl Parisdən Çilidə görməli işlərim çoxdu Hamıya borcluyam vətənimdə mən 563 Bu saat hər evdə süfrə açılıb Məni gözləyirlər salamlamağa Amma orda elə gözləyənlər var Gözləyirlər gəlim, yaralasınlar.
Əlvida Paris, payız çağında Sarı yarpaq düşür sahil bağında Paris mavi rəngli gəmim, sevgilim Əlvida çaylarım və körpülərim Əlvida, sevdalı böyük ürəyin Ətirli şərabın, dadlı çörəyin Əlvida, əlvida, dostlar əlvida. Nəğməylə dönürəm okeana mən Mənəm köklərimə yenidən dönən Dənizdir, torpaqdır — mənim vətənim Bütün yer kürəsi şəhərim mənim Küçəmin adıdır. "getdim daha mən" Otağımın adı: "Bir də dönmərəm".
Matilda, günlərimi, illərimi Yuxudamı, qızdırmalar içindəmi Beli qırılmış, qanına qəltan olmuş, Gah huşum itirərək, gah da ki ayılaraq Yatdım xəstəxananın yad çarpayısında Gördüyüm ağ xalatlar, ayaqlarım qandallı.
Sonra bu uzun səfər… Yenə dənizi gördüm. Bir də əziz mehriban Sifətin başım üstə.
Əllərin — quş qanadı Mənim işığımda Yurdum üstündə.
564 Nə gözəl iş idi yaşamaq bir vaxt Yaşaya bildiyim gözəl zamanlar
İndi yalnız yuxularımda Dünya dönüb olur mavi, lacivərd. Ya da barmağına taxdığın incə Zərif üzük tək.
LEOPOLD SEDAR SENQOR (Seneqal şairi)
(jaz orkestr və solo truba üçün) Nyu-York. Əvvəl məni gözəlliyin çaşdırdı Qızıl saçlı, uzun qıçlı qızların. Əvvəl-əvvəl qorxdum mən Göydələnlər ətəyində dərin dərə küçələrdən Ölü rəngli şüalar səmanın boğazından tuturdu Əvvəl-əvvəl qorxmuşdum Manhattenin çılpaq asfaltında İki həftə dolaşdım Üçüncü həftə başı birdən-birə ansızın Pələng sıçrayışıyla Üstümə cumdu həsrət İki həftə səhrada, nə bir su, nə bir yarpaq Boz damların üstündən quşlar yerə düşürdü Daş kimi, qəmbər kimi. Bir həssas söz, xoş baxış, görmədim iki həftə Sinələrdə döyünən mexaniki ürəkdi
Sonra Harlemi gördüm, Harlem hazırlaşırdı Gecənin bayramına Gün gecənin qabağından qaçırdı, Çünki gecə gündüzdən Yüklə 2,65 Mb. Dostları ilə paylaş:
|