Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
524 ustalarından birinin dahiyanə əl iĢiydi. Əslində, Jülyeni heyrətə salmaq üçün heç bu dəbdəbəyə də ehtiyac yox idi. Bir saatdan sonra markiz gəldi, Jülyenin yazdığı vərəqlərə baxaraq onun orfoqrafik səhv buraxdığını görüb, təəccübləndi: “Yəni doğrudanmı abbat onun çox bacarıqlı olduğunu yalandan deyib?” – deyə o düĢündü. Bərk məyus olmuĢ markiz iradını yumĢaqca oğlana bildirdi. – Deyəsən, düzgün yazılıĢ məsələsində elə də usta deyilsiniz? – Düzdü, – bu etirafla özünə nə qədər zərər vurduğunu bilməyən Jülyen cavab verdi. Oğlan markizin mehribanlığından təsirlənmiĢdi: qeyri- ixtiyari olaraq cənab Renalın kobud təkəbbürü yadına düĢürdü. “Bu FranĢ-Konteyn abbatı məsələsi boĢ yerə vaxt itirməkdi, – markiz düĢündü – Amma mənə mütləq bir etibarlı adam lazımdır!”
www.vivo-book.com
525 – Hər dəfə nəsə yazandan sonra, – o, Jülyenə dedi, – düzgün yazılıĢına əmin olmadığınız sözləri orfoqrafiya lüğətiylə tutuĢdurun. Saat altıda markiz Jülyeni yenə yanına çağırdı və məyusluqla onun çəkmələrinə baxdı. – Bu mənim səhvimdi: unutdum sizə deyim ki, hər gün saat altının yarısında siz geyinməlisiniz. Jülyen heç nə anlamayaraq ona baxdı. – Mən uzunboğaz corab geyinməyi nəzərdə tuturam: Arsen hər gün bunu yadınıza salar. Bu günsə mən sizin yerinizə üzr istəyərəm. Markiz bu sözləri deyib, içərisində hər Ģeyin qızıla çaldığı qonaq otağının qapılarını açdı və Jülyeni qabağa buraxdı. Belə hallarda cənab Renal həmiĢə addımlarını yeyinlədirdi ki, içəri mütləq özü birinci girsin. Bu xırda çaĢ- baĢlıq ona gətirib çıxartdı ki, Jülyen markizin ayağını tapdalayaraq ona cəhənnəm əzabı vermiĢ oldu – markizin podaqrası vardı. “Hə, bu hələ üstəlik natarazın da biridi”, – deyə düĢünən markiz oğlanı hündür və mötəbər görünüĢlü bir www.vivo-book.com
526 xanıma təqdim elədi. Bu – markizaydı. Qadının təkəbbürünü görən Jülyen onu xanım Mojirona, Veryer prefektinin köməkçisinin arvadına oxĢatdı. Qonaq otağının dəm- dəsgahından çaĢan oğlan cənab de La-Mollun nə dediyini eĢitmədi. Markiza oğlana minnətlə bircə dəfə baxdı. Qonaq otağında bir neçə kiĢi vardı, Jülyenin böyük sevincinə rəğmən bir neçə ay əvvəl Bre-le-odakı təntənəli tədbirdə onunla nəzakətlə danıĢan cavan Aqda yepiskopu da buradaydı. Yəqin ki, cavan oğlanın məhəbbət və ümid dolu baxıĢlarından təəccüblənən cavan prelat kəndli oğlanı tanımadı... Jülyenə elə gəldi ki, buraya toplaĢan insanlarda nəsə bir fağırlıq və gərginlik var; Parisdə hamı astadan danıĢır və boĢ Ģeylərə görə həyəcanlanmır. Artıq yeddinin yarısıydı: qonaq otağına rəngi avazımıĢ, Ģümal, yaraĢıqlı, bığlı cavan oğlan girdi; onun baĢı adamı təəccübləndirəcək dərəcədə balacaydı. Oğlan markizanın əlini öpəndə, qadın ona: – Bizi gözləməyə məcbur edirsiniz, – dedi.
www.vivo-book.com
527 Jülyen oğlanın qraf de La-Moll olduğunu baĢa düĢdü. Bu adam elə ilk baxıĢdan onun xoĢuna gəlmiĢdi. “Necə ola bilər ki, – Jülyen düĢündü, – bu oğlan kobud zarafatlarıyla məni bu evdən çıxıb gedəcək qədər bezdirsin?” Qraf Norberə tamaĢa eləyən Jülyen onun da mahmızlı çəkmə geyindiyini gördü... – Hə, deməli, mən adi adam olduğuma görə sadə ayaqqabı geyinməliyəm? – oğlan düĢündü. Hamı masa arxasına oturdu; Jülyen markizanın uca səslə kiməsə irad tutduğunu eĢitdi. Və bu an oğlan üzü nurlu, sarıĢın, inanılmaz dərəcədə nərmənazik bir qız gördü. Qız masaya yaxınlaĢıb onun qarĢısında oturdu. Qız onun heç xoĢuna gəlmədi; amma bir az yaxĢı baxandan sonra düĢündü ki, ömründə belə gözəl gözlər görməyib; bircə bu gözlərin olduqca soyuq ürəkdən xəbər verməyi olmayaydı. Sonra Jülyen bu gözlərdə darıxmaq ifadəsini sezdi – bu ifadə hər Ģeylə maraqlanan, amma öz əzəmətini hər dəqiqə xatırlamalı olan adamlara məxsus idi.
www.vivo-book.com
528 – Xanım Renalın çox gözəl gözləri vardı, – o düĢündü, – bunu ona hamı deyirdi, amma onun gözləri bu qızın gözlərinə heç oxĢamırdı. Jülyen hələ çox təcrübəsiz idi, o hərdən madmazel Matildanın, – oğlan qızın adını eĢitmiĢdi, – gözlərində parlayan ifadənin iti ağıldan xəbər verdiyini anlaya bilməzdi. Xanım Renalın gözləri parıldayandasa, bu ya ehtiras odu, ya da hansısa ədəbsiz bir hərəkət barədə nəsə eĢidəndə gözlərində alıĢan nəcabət alovu olurdu. Naharın sonunda Jülyen madmazel de La-Mollun gözlərinin gözəlliyini ifadə edəcək əsl sözü tapdı: “Onun gözləri qığılcımlıdır, – deyə düĢündü”. Bir sözlə, qız dəhĢətli dərəcədə anasına oxĢayırdı, Jülyeninsə getdikcə bu qadından daha çox zəhləsi gedirdi, odur ki, oğlan daha qıza tərəf baxmadı. Qraf Norbersə əksinə, bütün xasiyyətləriylə onun çox xoĢuna gəlirdi. Jülyenin ondan elə xoĢu gəlmiĢdi ki, özündən varlı və əsil-nəcabətli olduğuna görə qrafa nifrət eləmək heç ağlına da gəlmirdi. Jülyenə elə gəldi ki, markiz darıxır. Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|