www.vivo-book.com
534
bəndəsi məni tanımır, hamı mənə yuxarıdan aşağı baxır.
Mən düşünmək qabiliyyətimi itirirəm.
Reina
Səhəri gün Jülyen erkəndən kitabxanada oturub,
məktubları yazırdı ki, divarda kitab cildləriylə peĢəkarcasına
gizlədilmiĢ qapı aralandı və madmazel Matilda içəri girdi.
Jülyen bu fəndgir qapıya heyrətlə baxdı, Matildasa deyəsən,
oğlanı burada gördüyündən bərk məyus olmuĢdu. Onun
əynində papilyot vardı və qız Jülyenə sərt, təkəbbürlü, hətta
kiĢiyana göründü.
Madmazel La-Molla atasının kitabxanasından oğrun-
oğrun kitab götürüb oxuyurdu və evdə heç kimin bundan
xəbəri yox idi. Ġndi, Jülyen burada olduğuna görə qızın
gəliĢi əbəs idi və bu hal onu bərk məyus eləmiĢdi – bu gün
qız Volterin “Babilli Ģahzadə qız” əsərinin ikinci cildini
götürməliydi.
www.vivo-book.com
535
Yazıq qız artıq on doqquz yaĢında olanda nəsə
əcaibmaraqlı əsərlər axtarırdı, çünki baĢqa romanlar ona
maraqlı gəlmirdi.
Saat üçdə kitabxanaya qraf Norber gəldi, o, axĢam
siyasətdən söhbət düĢə biləcəyini nəzərə alıb, qəzet
götürmək üçün gəlmiĢdi. Gənc qraf varlığını yadından
çıxardığı Jülyeni görəndə onu gördüyünə xoĢhal olduğunu
bildirdi.
O son dərəcə nəzakətliydi və birlikdə at belində
gəzintiyə çıxmağı təklif elədi.
– Atam nahara qədər bizə vaxt verib.
Jülyen oğlanın “biz” deyəndə əslində kimi nəzərdə
tutduğunu anladı və qrafa rəğbətlə baxdı.
– Ġlahi, cənab qraf, – Jülyen dedi, – əgər söhbət səksən
futluq ağacı kəsib, qol-budağını arıtlamaq və onu rəndələyib
taxtaya çevirməkdən getsəydi, mən özümü göstərə bilərdim,
amma iĢ at minməkdisə, deyim ki, ömrümdə cəmi beĢ-altı
dəfə ata minmiĢəm.
– Əla, bu da yeddinci dəfə olar, – Norber dedi.
www.vivo-book.com
536
Jülyen Veryerdə kralın qarĢılama
mərasimini
xatırlayanda əla at mindiyini düĢünürdü. Amma Bulon
meĢəsindən qayıdanda, Bak küçəsinin ən sərt yerində,
qarĢısına çıxan kabrioletdən yayınmaq üçün atın baĢını
döndərəndə yəhərdən sıçrayıb, palçığa düĢdü. XoĢbəxtlikdən
ona iki dəst paltar tikmiĢdilər.
Nahar ərəfəsində oğlanı danıĢdırmağa cəhd eləyən
markiz onlardan gəzintilərinin yaxĢı keçib-keçmədiyini
soruĢdu.
Norber tələm-tələsik cavab verib, söhbəti yayındırdı.
– Cənab qraf mənə qarĢı çox mərhəmətlidir, – Jülyen
etiraz elədi. – Bu yaxĢılığına görə ona çox minnətdaram. O
əmr elədi ki, mənə ən dinc və yaxĢı atı versinlər, amma onu
mənə öyrəĢməyə məcbur edə bilmədi. Buna görə də, geri
qayıdanda uzun küçənin ortasında, düz körpünün qarĢısında
atdan yıxıldım.
Özünü saxlamağa çalıĢan madmazel Matilda, axır ki,
dayana bilməyib, gülməkdən uğundu, sonrasa sıxılıb-
eləmədən məsələnin təfərrüatlarını öyrənməyə baĢladı.
Jülyen hər Ģeyi qeyri-adi dərəcədə sadəlövhcəsinə danıĢırdı
www.vivo-book.com
537
və bu onda çox məsum alınırdı – amma özünün bundan
xəbəri yox idi.
– Bu abbatdan adam olacaq, – markiz akademikə dedi.
– Belə durumlarda özünü sərbəst aparan əyalət adamı
görünməmiĢ bir iĢdi, belə Ģeyi hardasa görüb-eĢitmək
mümkün deyil! Bu azmıĢ kimi, o, baĢına gələnləri qadınların
yanında danıĢmaqdan çəkinmir!
Jülyen baĢına gələn biabırçılığı elə məsumcasına
danıĢmıĢ və adamları elə tərk-silah eləmiĢdi ki, naharın
sonunda, söhbət dəyiĢəndən sonra da Matilda hadisəyə
marağını itirmədən qardaĢını sorğu-suala çəkirdi.
Onun suallarını eĢidən və bir-iki dəfə qızın baxıĢlarını
öz üzərində hiss eləyən Jülyen cəsarətə gəlib, qızın ona
müraciət eləmədiyinə baxmayaraq, özü cavab verməyə
baĢladı və onlar üçlükdə qəhqəhə çəkib gülməyə baĢladılar –
bu gülüĢmə əyalət küncündəki uzaq bir kənddə yaĢayan
əyalət gəncliyinin gülüĢməsindən seçilmirdi.
Səhəri gün Jülyen ilahiyyatla bağlı iki mühazirədə
iĢtirak elədi və kitabxanaya qayıdaraq iyirmiyə yaxın
məktub yazdı.
www.vivo-book.com
538
Kitabxanaya girəndə Jülyen masasının yanında oturmuĢ
cavan, yaxĢı geyinsə də miskin görünən və paxıl sifətli bir
adam gördü.
Markiz içəri girdi.
– Burada neynirsiz, cənab Tambo? – o sərt səslə
çağırılmamıĢ qonaqdan soruĢdu.
– Mən elə bilirdim ki, – cavan oğlan saxta təbəssümlə
sözə baĢlamaq istədi.
– Yox, cənab, siz heç nə bilmirdiniz. Sizin cəhdinizi
uğursuz hesab etmək olar.
Gənc Tambo qəzəbli halda ayağa qalxıb yoxa çıxdı. Bu,
markiza de La-Mollun dostu olan akademikin bacısı
oğluydu, hansısa bir ədəbiyyat məktəbinə girmək istəyirdi.
Akademik markizdən xahiĢ eləmiĢdi ki, onu özünə katib
götürsün.
Tambo xüsusi otaqda iĢləyirdi, amma, Jülyenin hansı
imtiyazlara sahib olduğunu öyrənəndən sonra bu səhər öz
yazı ləvazimatlarını kitabxanaya daĢımıĢdı.
Saat dörddə Jülyen uzun-uzadı tərəddüd eləyəndən
sonra qraf Norberin yanına getdi. Qraf at belində gəzintiyə
Dostları ilə paylaş: |