Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
625 Və o artıq bir saatdır ki, onu rəqsə dəvət edən markiz Kruazenuanın təklifini qəbul elədi. Özünün uğursuz filosof olmaq cəhdlərini unutmaq üçün Matilda gözəlliyilə hamının ağlını baĢından almağa qərar verdi. Cənab de Kruazenua fəxrindən yerə-göyə sığıĢmırdı. Amma nə rəqslər, nə kral sarayına gediĢ-gəliĢi olan cavan zadəganları heyran qoymaq cəhdi Matildanın fikrini dağıda bilmədi. O görünməmiĢ uğur qazandı, qız ziyafətin kraliçasıydı, amma bu gerçək onun buz kimi soyuq ürəyini isitmədi. “Mən bu Kruazenua kimi adamla necə də boz bir həyat yaĢamalı olacağam, – markiz onun əlindən tutub, kürsüsünə ötürəndən bir saat sonra qız düĢünürdü. – Əgər mən altı ay səfərdə olandan sonra bütün Parisli qadınların arzuladığı bu möhtəĢəm ziyafətdə sevinə bilmirəmsə, bəs sevinc mənim üçün nədir? Özü də bu bənzərsiz, seçilmiĢ təbəqənin arasında ən adlı-sanlı qadınlardan biri ola-ola! Axı xırda burjua nümayəndələrindən burada bir-iki perdən və Jülyen kimi adamlardan baĢqa heç kim yoxdur. – Qız artıq büsbütün kədərlə düĢündü: – Tale mənə hər Ģey verib: www.vivo-book.com
626 Ģöhrət, sərvət, gənclik – hər Ģey. Bircə xoĢbəxtlikdən baĢqa... mənim ən yaxĢı keyfiyyətlərimdən məncə ən lazımsızı, ağıldır – baxmayaraq ki, bütün gecəni mənə ağıllı olduğumu deyirdilər, onları qorxudan da elə ağlımdı. Nəsə ciddi bir Ģeydən söz salmaq bəsdir ki, onlar darıxsınlar. Bir saatdan sonra da söhbət boyu onlara təkrarladığım Ģeyləri mənə böyük bir kəĢf eləmiĢ kimi deyirlər. Bu ələdüĢməz gözəlliyə görə xanım de Stal dünyada hər Ģeyi qurban verərdi – amma bu da məni xoĢbəxt edə bilmir, mən darıxdığımdan ölürəm. Görəsən, mən soyadımı dəyiĢib, markiza de Kruazenua olandan sonra bundan daha az darıxacağıma ümid edə bilərəmmi? Ġlahi – qız az qala ağlayaraq düĢündü. – Axı, o çox gözəl insandı. Bizim zəmanəni nəzərə alsaq, o əsl nəzakət mücəssəməsidi. Onun üzünə baxmaq kifayətdir ki, adamı tərif eləyən nəsə ağıllı bir Ģey desin. Üstəlik, o cəsurdu...Amma bu Sorel çox qəribə oğlandı. – Qızın gözlərindəki darıxqanlıq qəzəblə əvəz olundu. – Axı mən onunla danıĢmaq istədiyimi demiĢdim, o isə heç mənim yanıma da gəlmir!” www.vivo-book.com
627
IX ZĠYAFƏT
gözəl, çılpaq qollar, möcüzəli çiyinlər! Gözəl gül dəstələri! Rossininin könül oxşayan ariyaları, Siserinin rəsmləri! Adamın ağlı başından çıxır! “Uzerinin səyahəti”ndən
– Siz nəyə görəsə narahatsınız? – Markiza de La-Moll qızından soruĢdu. – Sizə xəbərdarlıq edim ki, bunu belə açıq Ģəkildə göstərmək nəzakətsizlikdir. – Bir az baĢım ağrıyır, – Matilda laqeydcəsinə dedi, – bura çox istidir. www.vivo-book.com
628 Elə həmin dəqiqə halı pisləĢən yaĢlı baron Tolli sanki qızın sözünü təsdiqləyirmiĢ kimi yerə yıxıldı. Onu qollarının üstünə alıb, həyətə çıxarası oldular. Ətrafdakılar pıçıldaĢmağa baĢladılar ki, qocanın deyəsən ürəyi tutub, bu olduqca xoĢagəlməz hadisəydi. Matilda baĢ verənlərə zərrəcə maraq göstərmədi. Onun özünə qoyduğu bir qayda vardı – heç vaxt qocalara, xüsusilə də kədərli Ģeylər danıĢmağa meyilli olan qocalara diqqət yetirmirdi. Ürəktutma barədə pıçıldaĢmaları eĢitməmək üçün rəqs eləməyə baĢladı – əslində ürəktutma-zad da yox idi, çünki günü sabah yaĢlı baron artıq kübar cəmiyyət arasında göründü. “Cənab Sorel mənə yaxınlaĢmaq barədə heç fikirləĢmir də”, – o rəqsini bitirib, oturduğu kürsüyə tərəf gedəndə düĢündü. Qız gözləriylə onu axtarmağa baĢlayırdı ki, oğlanın o biri ziyafət salonunda olduğunu gördü. Maraqlıydı, oğlan bayaqkı soyuq, özü də özünə çox yapıĢan soyuq görkəmini itirmiĢdi – indi daha ingilislərə oxĢamırdı. “O ölüm hökmü çıxarılmıĢ qraf Altamirayla danıĢır! – Matilda ürəyində az qaldı çığırsın. – Gözləri nəsə məkrlə www.vivo-book.com
629 parıldayır, – bu görkəmdə o baĢqasının paltarını geyinmiĢ Ģahzadəyə oxĢayır. Hələ onun baxıĢlarına bax! Necə də təkəbbürlüdü!” Qraf Altamirayla söhbətini davam edən Jülyen yavaĢ- yavaĢ qızın olduğu yerə yaxınlaĢırdı – qız gözlərini çəkmədən baxır, oğlanın üzündə ölüm hökmünə layiq görülmüĢ adama maraqlı gələcək, onunla söhbətə həvəsləndirəcək ali cizgiləri axtarırdı. Jülyenlə qraf onun yanından keçdilər. – Hə, – Jülyen Altamiraya deyirdi, – Danton – möhtəĢəm adam idi! “Ġlahi! O, Dantondan danıĢır? Axı – Matilda düĢündü, – onun necə də alicənab üzü var, Dantonsa eybəcərin biriymiĢ, özü də deyəsən, qəssabın yekəsi olub”. Jülyen hələ də onun yaxınlığındaydı və qız çox düĢünmədən onu səslədi: təkəbbürlü və özünəarxayın olduğu üçün o, qız xeylağına çox da uyğun gəlməyən birbaĢa sualla Jülyenə müraciət elədi: – Cənab, məgər o Danton qəssabın biri olmayıbmı?
Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|