www.vivo-book.com
645
Jülyen bayaq həvəslə qapıldığı fikirlərdən tamam
ayılmıĢdı.
“Gərək, oturub, bu səhər hazırladığım məktubları bir də
gözdən keçirim. Allah bilir, fikirli olduğumdan nə
yazmıĢam”.
O, fikirlərini cəmləyib, məktublardan birini oxumağa
çalıĢırdı ki, yanında ipək paltarın xıĢıltısını eĢitdi. Oğlan tez
qanrılıb baxdı – madmazel de La-Moll onun iki
addımlığında dayanıb, gülürdü. Jülyen darıxdı: ikinci
dəfəydi ki, qız ona mane olurdu.
Matildaya gəlincə, o açıq-aĢkar hiss eləyirdi ki, bu
cavan oğlanı qətiyyən maraqlandırmır. Qızın gülüĢüsə
çaĢqınlığını gizlətmək üçün idi və o bunun öhdəsindən yaxĢı
gəlirdi.
– Deyəsən, siz nəsə maraqlı bir Ģey barədə
düĢünürdünüz, cənab Sorel? Bəlkə qraf Altamiranı bizim
Parisə gətirib çıxaran inqilabın nəsə maraqlı bir məqamını
düĢünürdünüz? Nə olar, bunu mənə də deyin, yoxsa maraq
hissi məni öldürəcək. Heç kimə demərəm, sizə söz verirəm!
www.vivo-book.com
646
Sözləri öz qulağına çatanda qız bütün bunları özünün
dediyinə təəccübləndi. Bu, necə ola bilərdi? Necə ola bilərdi
ki, o, evlərində çalıĢıb, onlardan maaĢ alan bir adama
yalvarsın? Onun çaĢqınlığı daha da artdı və qız zarafatyana
ahənglə əlavə elədi:
– O nə məsələydi ki, sizin kimi soyuq adamı qəfildən
Mikelancelonun peyğəmbərləri kimi çılğın bir varlığa
çevirdi?
Bu qəfil və nəzakətsiz sorğu-sual Jülyeni əsəbiləĢdirirdi
və oğlan hirsindən dəliyə döndü.
– Mən düĢünürdüm ki, Danton oğurluq eləməkdə
haqlıydımı? – qəfildən onun səsində saniyəbəsaniyə artan
qəzəb hiss olunmağa baĢladı. – Pyemont, ispan inqilabçıları
öz xalqlarını cinayətlərə qərq etməliydilərmi? Mötəbər
yerləri, cürbəcür ordenləri bunlara layiq olmayan adamlara
paylamalıydılarmı? Axı bunları alan adamlar kralın
gəliĢindən ehtiyat etməli olacaqdılar! Turin xəzinəsini
quldurların ixtiyarına vermək lazım idimi? Uzun sözün
kəsəsi, madmazel, – oğlan qəzəblə baxaraq, qıza tərəf yeridi,
– yer üzündə pisliyin və cinayətin kökünü kəsmək istəyən
www.vivo-book.com
647
insan Ģəri də ağına-bozuna baxmadan, düĢünmədən məhv
eləməlidirmi? Matilda qorxdu, bu baxıĢlara tab gətirə
bilməyib, döyükdü. Sonra qız sakitcə Jülyenə baxdı və öz
qorxusundan utanaraq, yüngül addımlarla kitabxanadan
çıxdı.
X
KRALĠÇA MARQARĠTA
Sevgi! Sən bizi sevinc hissinə qovuşmağa məcbur etmək
üçün hansı çılğınlıqlara əl atmırsan?!
“Portuqaliyalı rahibənin məktubları”
Jülyen yazdığı məktubları təzədən oxudu. Çalınan zəng
evdəkiləri nahara səsləyirdi.
www.vivo-book.com
648
“Mən bu parisli gəlinciyə necə də gülməli görünürəm!
– oğlan düĢündü. – Niyə qəfildən dəlilik eləyib, ona
düĢündüklərimi danıĢdım? Bəlkə də bu, o qədər də ağılsız
hərəkət deyildi. Açığını desəm, mənə də elə bu yaraĢardı.
Axı onun ağlına hardan gəlmiĢdi ki, qəfildən bura gəlib,
mənə dəyərli olan Ģeyləri soruĢsun? Onun tərəfindən bu çox
qeyri-ciddi hərəkətdi. Hətta ədəbsizlikdi! Mənim Danton
barədə düĢündüklərim onun atasının mənə maaĢ ödəməsiylə
bağlı öhdəliklərə daxil deyil”.
Yemək otağına girən Jülyen madmazel de La-Mollu
matəm içində görəndə, narazılığını yaddan çıxartdı. Bu
məsələ ona daha da təəccüblü göründü – axı ailənin baĢqa
üzvlərindən heç biri matəm paltarında deyildilər.
Nahardan sonra oğlan gün uzunu onu bürüyən çılğınlıq
hissindən qurtulub, tamam özünə gəldi. XoĢbəxtlikdən, bu
gün naharda latın dilini bilən həmin akademik də iĢtirak
edirdi.
“Axır ki, mənə gülməyən bircə adam tapıldı, – Jülyen
düĢündü, – əgər madmazel de La-Mollun niyə matəm
www.vivo-book.com
649
paltarında olduğunu soruĢmağım doğrudan da yerinə
düĢməsə, heç olmasa bu cənab mənə gülməz”.
Matilda oğlana nəsə qəribə baxırdı.
“Deməli, buradakı qadınlar beləymiĢ. Xanım Renalın
mənə təsvir elədiyi kimi. Bu səhər mən onunla xoĢ
davranmadım, mənimlə çənə vurmaq istəyəndə ona
qoĢulmadım. Elə təkcə buna görə onun gözündə böyüdüm.
Düzdü, o bunu mənə qarĢı çevirəcək. Bu yekəxanalığı hələ
mənə xatırladacaq, məni əzmək üçün fürsət axtaracaq. Mən
onu hirsləndirdim, vəssalam! Ġtirdiklərimlə müqayisədə bu
nədir ki? O necə də təbii və gözəl idi! Mən onun nə
fikirləĢdiyini özündən əvvəl bilirdim, həmin fikirlərinin necə
doğulduğunu görürdüm. Onun qəlbində mənim yeganə
rəqibim öz uĢaqlarını itirmək qorxusuydu! Mən əzab çəksəm
də, o mənim yeganə ağıllı və təbii duyğum idi. Mən necə də
axmaq olmuĢam... Paris barədəki arzularım sözün həqiqi
mənasında o ilahi qadını dəyərləndirməyimə mane oldu.
Ġlahi, aradakı fərqə bax! Burada mən nə görürəm? Ancaq
Ģöhrətpərəstlik, quru təkəbbür, özünəvurğunluğun saysız
növləri – vəssalam”.
Dostları ilə paylaş: |