Stendal Qırmızı və qara
Yüklə 4,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
710 Bu dəfəsə o özü sevgi məktubu yazmağa cəsarət eləmiĢdi. O özü, ilk olaraq (necə də dəhĢətli sözdü), özü də cəmiyyətdə ən axırıncı yeri tutan bir adama məktub yazmağa cəsarət eləmiĢdi. Onun bu hərəkəti üzə çıxsaydı, Ģübhəsiz ki, qızın adı əbədi biabır olardı. Matildanın anasıyla rəfiqəlik edən qadınlardan heç biri onun tərəfini saxlamağa cəsarət etməzdi! Axı onu müdafiə etmək üçün nə düĢünmək, nə tapmaq olardı ki, qızın ziyafət salonlarında dəhĢətlə anılan adını bir az təmizə çıxarmaq mümkün olsun?! Axı bu cür bir etirafı dilə gətirmək belə dəhĢətliydi. Hələ yazmaq?! “Bəzi Ģeylər barədə yazmaq olmaz!” – Napoleon Baylen razılaĢmasını eĢidəndə bu sözləri demiĢdi. Özü də bu günlərdə Jülyen də sanki qızı xəbərdar edirmiĢ kimi məhz Napoleonun həmin sözləri barədə danıĢmıĢdı. Amma bunlar hamısı hələ boĢ Ģeylər idi: Matildaya ən çox əzab verən Ģübhələrin mənĢəyi baĢqaydı. Kruazenua, de Lyuz, de Kelyuzlara deyil, tamam baĢqa mərtəbədən olan bir
www.vivo-book.com
711 adama məktub yazmaqla qız öz cəmiyyətini nə qədər alçaltdığını deyil, özünü düĢünürdü. Jülyenin xasiyyətinin dərinliyi, onun əlçatmazlığı oğlanla ən sıradan münasibətlərdə belə onu qorxuda bilərdi. Qızsa onu öz sevgilisi, az qala öz sahibi elan etməyə hazırlaĢırdı. “Kim bilir, mən ona tabe olandan sonra oğlanın hansı meyilləri üzə çıxacaq? Neynək, belə olsa, mən Medeya kimi gərək öz-özümə deyim: yaĢamadığım daha nə təhlükə qaldı ki – mən, təkcə mən özüm! Jülyenin zadəgan qanından olan adamlara heç bir xüsusi hörməti yoxdur. Ən pisi də budur ki, bəlkə o heç mənə vurulmayıb”. Bu əzablı dəqiqələrdə düĢündükləri azmıĢ kimi, bir tərəfdən də qadınlıq qüruru onu ağrıdırdı. “Mənim kimi qızın taleyi tamam baĢqa cür olmalıdır!” – bir dəfə qəzəblənmiĢ Matilda demiĢdi. BeĢikdən bu yana onun özündə bəslədiyi qüruru indi əxlaqla üz-üzə qalmıĢdı. Həmin vaxt Jülyenin səfər məsələsi iĢi sürətləndirmiĢdi (XoĢbəxtlikdən belə adamlar o qədər də çox deyil.).
www.vivo-book.com
712 AxĢam, artıq əməlli-baĢlı qaranlıq düĢəndə Jülyenin ağlına bir biclik gəldi. GöstəriĢ verdi ki, köhnə sandığını xidmətçilərin otağına aparsınlar və bu tapĢırığı madmazel de La-Mollun qulluqçusuna tapĢırdı. Oğlan düĢünürdü: “Bəlkə də bu hiylənin heç bir xeyri olmayacaq. Amma bəxtim gətirsə, Matilda elə biləcək ki, mən çıxıb getmiĢəm”. Və oğlan öz hiyləsindən razı halda yuxuya getdi. Matilda həmin gecə yata bilmədi. Səhər evdə hələ heç kim oyanmamıĢ Jülyen çıxıb getdi və saat səkkizdə evə qayıtdı. O, kitabxanaya girən kimi, madmazel de La-Moll qapıda göründü. Oğlan cavab məktubunu qıza uzatdı. DüĢündü ki, məktubu verəndə qıza nəsə demək yaxĢı olardı – bunu üçün daha yaxĢı vaxt olmayacaqdı – amma qız məktubu alan kimi qaçıb getdi. Jülyen sevindi – çünki qıza nə deyəcəyini bilmirdi. “Əgər bu onun qardaĢı Norberlə birlikdə qurduğu bir oyun deyilsə, onda bu alimənsəb qızın izhar elədiyi çılğın sevgini alovlandıran mənim soyuq gözlərim olub. Mən bu www.vivo-book.com
713 bəzəkli gəlinciklə ciddi-ciddi maraqlansaydım, doğrudan da axmaq vəziyyətə düĢərdim”. Bu nəticədən sonra oğlan özünü ömründə heç vaxt olmadığı kimi soyuq və haqq- hesabını bilən adam kimi hiss elədi. “Bu müharibədə – oğlan düĢünürdü – qızın zadəgan qüruru aramızda dayanan hərbiçi qalxanı kimi bir Ģey olacaq. Bax, zərbəni bu qalxana vurmaq lazımdı. Mən Parisdə qalmaqla özümü axmaq vəziyyətə saldım, bu mənə sərf eləməyən vəziyyətdir. Əgər, təbii ki, bu sevgi məsələsi oyundan baĢqa bir Ģey deyilsə... Mən getsəydim, məsələ necə olardı? Belə çıxacaqdı ki, əgər onlar məni ələ salırlarsa, deməli, mən də onları ələ salıram. Əgər qız doğrudan da mənimlə maraqlanırsa, çıxıb gedəcəyim təqdirdə, bu, onun mənə olan marağını birə yüz artırmıĢ olardı”. Madmazel de La-Mollun məktubu Jüyenin izzəti- nəfsini o qədər oxĢayırdı ki, oğlan baĢ verənlərə inanmağa cəsarət etməyərək, kinayəylə gülürdü, amma ağlına da gəlmirdi ki, indi çıxıb getməyinin necə ağıllı hərəkət olacağını düĢünsün.
www.vivo-book.com
714 Jülyen öz səhvlərinə qarĢı ifrat dərəcədə həssas idi – onun xasiyyətinin ən pis cəhəti bu idi. Bu dəfə o elə məyus olmuĢdu ki, saat doqquzda madmazel de La-Moll kitabxananın qapısı ağzında görünərək, məktubu atıb, qaçıb gedənə qədər öz səhvinə səbəb olmuĢ qələbənin mahiyyətini az qala unutmuĢdu... “Deyəsən, bu məktublaĢma sevgisi olacaq – oğlan məktubu qaldırarkən öz-özünə dedi. – DüĢmən fənd iĢlədir, mən də soyuqluğu və alicənablığı iĢə salaram!” Qız ondan məktuba cavabı elə təkəbbürlə tələb eləyirdi ki, bu, Jülyeni hətta əyləndirdi də. Oğlan həzz ala-ala, onunla əylənən adamları özlüyündə lağa qoya-qoya ikisəhifəlik məktub yazdı və sonda sabah səhər gedəcəyini bildirdi. Məktubu yazıb qurtarandan sonra dərhal fikirləĢdi: – Bunu ona bağçada verərəm. O, bağçaya çıxaraq, madmazel de La-Mollun otağının pəncərəsinə baxmağa baĢladı. Qızın otağı ikinci mərtəbədə, anasının apartamentiylə yanaĢıydı, otaqların üstündə iri antresollar quraĢdırılmıĢdı. Yüklə 4,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|